lacrimosa (w.a.mozart kv626)
als het amen
nog naklinkt in je hoofd
je tranen op zijn
en de bloemen
zijn verwelkt
op het gele zand
de ruisende bomen
serene muziek maken
boven een kille steen
laat me dan in jouw
herinnering wonen
laat me niet alleen
sluit me in je gedachten
tot we samen zijn
verenigd in de aarde
namen in steen…
en ween bij mijn uitvaart
zelf laat ‘k geen traan meer
m’n geliefde anna catarina wel
elk verdriet is van korte duur
muziek brengt allen hogerop
tijd voor een ontmoeting met
hoe je lacrimosa was bedoeld
was het nog mooier geweest
als je ginds langer was gebleven
jou verwacht ik heel spoedig
deze eeuwigheid duurt niet lang
dan altijd…
624
Bezig met laden