Alle inzendingen over lammetjes

De lammetjes en kalfjes spelen in de wei, en daardoor worden de schapen en koeien blij. De lekkere geuren van de bomen in het bos, en het mooie groene mos.…

De lammetjes en kalfjes spelen in de wei, en daardoor worden de schapen en koeien blij. De lekkere geuren van de bomen in het bos, en het mooie groene mos.…

De kinderen zijn uitgelaten als de jonge lammetjes die grazen vol overgave zoals hun honger hen dicteert. Niemand durft nu nog te schelden, enkel even grommen, zo voor zich uit, dat niemand het kan horen.…

genieten... even liggen... het is paasmorgen eieren zoeken in de tuin... kuikentjes, lammetjes katjes in de elzen.... eventjes nog mam.... ik kom zo....…

Een mooi Lente dag Ik en mijn zieke lijf rijden door de natuur Ik snuif de geuren van herboren gras voel de zon op mijn huid lammetjes dansen zorgeloos in de wei Ik zie een jogger in de verte Het is een jonge vrouw net als ik...…

als het dekbed voor een mooie zomer door de lente weer wordt klaargelegd waaien als windmolens de gedachten van ergernis via berusting naar hoop mij door het hoofd en het gemoed waar het nieuwe leven vrolijk dartelt als de pasgeboren lammetjes in de wei braken immers gestadig ons de media de berichten die ons bang benauwen van de levens die…

onbezorgd dartelt lammetjes gelijk jeugd in spelend leren binnen en over grenzen spartelt en stribbelt zij in waarde wassend met kleine stapjes tegelijk groeiend groter zwaaiend en zwierend zo hoog als zij kan rent en springt zij van hot naar haar graaft zij in zand en strand klimt zij hoger dan hoog hutten timmerend het jong leven…

Kerstkaart, zeg hen dat ik die oliebol, die kaars, de dennetak, de sneeuwpop, het kerstkransje, het vogeltje, de duif vooral, de schaatsers op de plas, de molens in de verte, de kerstboom, de kadootjes eronder, de sterren, de drie wijzen, maar vooral het babietje in de kribbe of aan de borst, de Maria en Josef, de lammetjes, het hoefijzer…

Groepjes mensen staan gapend te wachten op de bus mokkend loopt een schilder op weg naar zijn volgende klus De rijdende snackbar begint met het snijden van zijn patat fluitend werpt de krantejongen het nieuws weer op de mat Scholieren fietsen luid keuvelend mij voorbij bij de plaatselijke bakker staan ze voor verse broodjes in de rij Lammetjes…

Als angelieke diertjes Brengen ze massaal globaal verlichting Ook kuikentjes, biggetjes, lammetjes en kalfjes vertederen ons als precaire bengeltjes Toch worden ze vooral gekweekt ter slachting Massaal voeden ze globale vleesverslaving Alle levensvormen verdienen respect Hun belang niet erkennen is abject Immer daar als fysiologische sponsoren…

een thuis vlechtend in het breekbaar roze van bloesems die ons geurend als rozenparfum de komst kondigen van fris groen de zon breekt goudgeel schijnend door de buien van grijze nevels die de dorst lessen van de aarde die met kleur van glorieuze gratie ons het nieuwe leven prijs geeft wolken verzamelen zich in het blauw zoals de lammetjes…

Lammetjes, veulens, kalfjes, dartelen hun leven tegemoet zelfs de tandartsassistente lacht om een zak snoepgoed. Het kijken naar de lente maakt de mens al vrolijk blij loopt hij de dag tegemoet.…

Nu in een klooster in mijn bevrijde hart, leef ik samen met jou onder één dak en vurig herlees ik een zuivere erfenis, die je naliet voor de armen van de aarde en wat de grootste Rijkdom blijkt te zijn: de Liefde van Christus voor ons allen, hoe eenzaam of duister ons leven ook is, hoe verdwaald of verdwaasd wij ook zijn, als verweesde lammetjes…

sterven maar, maar Zijn opstanding overtrof Zijn geboorte een belevenis van het meest zuivere soort bedacht ik mij ging er door mij heen bevangt me en laat me verlangen in die zuivere avond-lucht in die koude witte Kerstnacht in die lange lange rij voor de Oude Wester 'aan' de Jordaan 1 binnen 1500 mede-volgelingen als gewillige lammetjes…

de belofte van nieuwe lente want waar wij pasen vieren ontwaakt ook de natuur die uit de grond kruipend zoals de maker van dat alles het leven ons herrijzen doet in de zoektocht naar het licht doorbreekt het slapend zaad de duisternis van de aarde zoals de zon met hemelsblauw het benauwend grijs verjaagt dartel springen nu de lammetjes…

Ik wil jouw armpjes weer eens voelen om het niets even lekker kroelen twee handjes héél hoog in de lucht gevolgd door een diepe zucht ik wil die lach weer eens écht horen misschien omdat het zonnetje schijnt ik wil schapen en lammetjes met je kijken zodat het verdriet langzaamaan verdwijnt ik wil mooie bloemetjes met je plukken samen maken…

het voorjaar hoop met weer jong en uitlopend blad tot waar zijn kroon de hemel raakte om ons de lente dan te verkondigen maar eens grimmig moegestreden waardoor hij dreigde om te gaan voelde hij dat zijn takken langzaam een voor een hem genomen werden die jarenlang daar ook getuige waren uit wollige kraamkamers daar verlost van de dartele lammetjes…