Alle inzendingen over last

Ik draag van alles, brood, kaas een bom of een verminkte kat. Dragen is mijn redding. Ook van binnen draag ik, vragen, tranen, gedaas en een karrenvracht solaas. Als ik niet draag is er een gemis dat niet te dragen is. Het dood dier dat ik droeg heeft mij gelikt tot ik geen gezicht meer had. ---------------------------------- uit…

Stenen hebben een hart van brand. De tweede regel is verdampt in wind zo hard dat ik in elke hand een steen moet dragen staand op de kraterrand. De eerste regel ging verloren in mist boven de weg, rook- slinger door het land. Vuurslag, geweld van vallen. Ontelbaar maal toeval, gestapeld wegwijzer naar meer, verder, altijd dezelfde afval…

Het lichaam is alleen nog Een last van je geest Die maar blijft wachten Tot het genoeg is geweest Het ademen is meer Een wanhoopsdaad Probeer het nog maar even Tot het niet meer gaat Want het bed van een zieke Wordt graf van zijn leven Wachtend op zijn eind Maar het lijden duurt nog even…

reis, ‘k weet niet waarheen Ik ben er nooit geweest, vandaar De weg daarheen is moeilijk, maar Gelukkig reis ik niet alleen Een bont gezelschap maakt de reis Heel boeiend: de verschillen zijn Tot dubbel vreugd en halve pijn, Al zingt men elk een eigen wijs Ik tors teveel bagage mee Dat voelt bij elke stap als straf Ik leg mijn last…

Vloek niet, o vloek niet de zon, m'n broer, die zo zwaar draagt uw last, touwen en lijnen zijn om u getast, hoog glijdt de boot in de zon. Rafel van kleed hangt naar neer van uw borst, uw ogen en slapen zijn wild omvloten, maar de haat, de haat uw oog ontschoten 0 vloekt de zon, vloekt de zon op uw borst.…

Seks is lekker plagen pleasen plezieren en penetreren maar vooral respecteren waardoor je voorkomt dat de lust een last wordt.…

Geef wat van je verdriet aan mij ik zal het voor je dragen Neem wat last van je schouders en leg het op de mijne Ontken niet datgene wat pijn doet en laat het er zijn Ik wil het voor je dragen Geef wat van je pijn aan mij…

“Kom maar tot Mij”zegt de Heer “En leg al uw zorgen bij mij neer” God helpt onze lasten te dragen Zelfs voor dat wij er om vragen. Waarheen zullen we gaan Heer U roept ons steeds maar weer Wij weten Heer, waar heen Niet anders, dan tot U alleen.…

Ik zeul de lasten met mij mee, gebukt onder het juk van de wereld, zwarte waas. Ik lach, ik denk, ik gedraag. Zeul mee de alles verslindende leegte Om hen het voor mij verlorene te laten bereiken. Zonder dank, excuses of lof onderga ik het leven buiten de blije mist. Verloren om nooit meer terug te willen gevonden.…

Er zit een zware neger op mijn schouder Met dikke lippen en zo zwart als roet Die neger roept: ‘Hé man.. ik zit hier goed’ Ik word in een paar maanden eeuwen ouder En ieder jaar zo rondom Sinterklaas Fluistert hij in mijn oor: ‘Volhouden baas’…

Huismus Vaak te gewoon voor woorden. Van hoopje veren tot een vliegend stukje grijs fladdert rond het vaderhuis. Doodeenvoudig is hij niet. Een mus verbergt geheimen die hem meegeschapen zijn. In zijn ooghoek drukt dat feit. Een vogel met verdriet, die twee keer eet dat wat hij weegt. En toch is hij niet zwaar. Hij torst een licht…

Niet langer meer zeggen hoe zeer het je speet Dat alle ellende Die jij hier ooit kende Je adem afsneed En machteloos maakte En veel te diep raakte Het leven is wreed Nu ben je verdwenen op zoek naar een licht Waarop je in wanhoop je hoop hebt gericht Een sprong uit het leven Dat jou niets kon geven Je bent nu gezwicht Een last…

Ik zie het wel in het isolatieglas mensen dragen zichzelf op hun rug hun hemden zitten strakker dan hun huid kalkoenkerels steken hun waaier trotser dan heer pauw .....met gebonden handen .....paraderen ze in de lucht .....van hun droogwindige darm- .....bacteriën en ze laten daklozen leven .....van de natte muntjes .....uit…

Ja hoor Daar is Het weer De zwaarte Het gevoel Dan wil ik Niemand Zien Dan wil ik Weg Weg van De last Die ik Nog steeds Met me Mee draag Weg Van Het niet Mezelf Zijn…

Gewicht dat te Zwaar geworden is Door de lasten Die alleen nog Maar verzwaard Werden door de Jaren Onhuilbare tranen Die zich ophopen Achter de kassen Van mijn ogen - Een ding wil ik Je vragen, als het Me lukt om mijn Last te verlichten Door de tranen Die van beton Lijken te zijn Te verzachten en Ze eindelijk te…

ze vertelde over haar gevangenis ze vertelde het drie keer in de hoop dat men begreep dat ze door haar dwang alles drie keer zeggen moest ze vertelde het drie keer in de hoop dat men zou horen wat ze zei en zou begrijpen waarom ze zo vaak treurig was en zo zelden blij ze vroeg het drie keer in de hoop dat ze zou krijgen wat ze vroeg…

Het lied, dat meisje, raakt mij keer op keer, al wil ik niet vaak aan haar denken Dat meisje zonder haarkam zonder jurk, alleen nog cijfers op haar hand en Antonis die andermans last draagt Voor wie draag ik de last van hun leven, waarom is hun leven ook het mijne?…

Niemands last Zelf geen last Waarom niet? Gewoon weg Nu Voor altijd Verdwenen…

Last van een stralende lach, een open gezicht, een frisse blik of integratie, pleinvrees of ... (weet ik veel) acceptatie? Last van regen of van zon, want onder een capuchon is je gezicht niet te zien of heb je iets te verbergen misschien? Ongeschoren of moet je naar de kapper 't scheelt wel, ben je knapper ben je wel te herkennen?…

ik zou onopgemerkt door het huis heen kunnen vliegen ware het niet dat ik last heb van een zware brom, en van opvliegers.-…

Je last kan ik niet van je schouders nemen je zwaarte kan ik niet bepalen. Er voor je zijn, eerlijk en betrouwbaar belangstellend en luisterend, want meer Kan ik niet voor je doen!…

De maan herinnert me aan mijn dromen, het plezier van het zingen, het spel waarmee alles begon Geen last op onze schouders geen onderlinge wrevel Het heilige moeten is uit ons weggevloeid de wereld in getrokken dwingend en mateloos, kinderlijk eisend dat het tijd is om volwassen te worden maar dat ben ik al en de last van mijn leven…

silent memories last words written on paper embraced by ribbons…

Tot last te zijn van jou mijn edele minnaar is te veel, te snel en daarom tot gauw de rest weet je wel.…

Jij geeft me kracht als ik ben verslagen, het is dan alsof we samen onze last hebben gedragen.…

Kom bij ons met je pijn om je last te delen. We slaan vleugels om je heen en dan onverwacht een dolksteek.…

Een milde regen daalt op de kersenbloesem tere bloemblaadjes maken een kleine buiging om hun last te verlichten.…

Tastend in het duister wankelend onder zware last Uit angst om je niet te bereiken smeek ik in wanhoop ……hou me vast………

snuiten, snuiven, snoeteren cleenex in de neus ploeteren ongemakkelijk, wat een last!…

Mijn vriendin is koud als ijs Nooit wil zij erotisch knallen Morgen ga ik naar de dokter Ik heb last van bitterballen.…