Alle inzendingen over lasten OR rugzak

mee gekregen Laat je rugzak niet je ondergang zijn Leer te leven met je verdriet en je pijn Zie het mooie in het leven het heeft zo veel goeds te geven We kunnen niet altijd achter een muur blijven leven Die we door onze rugzak hebben gekregen Leef vandaag en niet in het verleden We moeten onze rugzak een veilig plekje geven…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Steeds als ik die jongelui zie lopen met zo'n volbepakte tas op hun rug springen soms de tranen in m'n ogen en denk heel even aan jaren terug Ik vraag me af of ze naar school gaan of zijn ze aan het weglopen misschien hele gewone jongens en meisjes hoor en aan de buitenkant kun je het niet zien Misschien loopt ook ooit jouw kind ertussen…

Soms raakt het verleden het heden weer aan is de leeg gewaande rugzak op de kast blijven staan en al bleef hij een tijd lang onopgemerkt er zat toch nog iets in wat ik niet had verwerkt. Dan gaat de oude ‘koe’ in formaat iets geslonken weer terug in de zak. “Tot de volgende keer,” zeg ik zacht wanneer had je me ongeveer terugverwacht?…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

als de witte piano in mijn rugzak en jij in het vuur konden spelen jou haar zwierend tegen mijn ogen weet ik dat liefde op zak rijkdom is…

ben zo ver met je meegegaan hebben samen zoveel emoties gedeeld dat ik jou als herinnering in mijn rugzak steek wanneer je me vraagt alleen terug te keren…

Het is tijd Mijn tas staat klaar ik hoop dat ik niks vergeet Nog een keer controleer ik mijn briefje of ik niks vergeten ben Nee hoor alles is opgeschreven ik voel de verstikkende ruimte Doe mijn trouwe kistjes aan pak de rugzak hang hem op mijn rug Om de weg te gaan volgen waar mens en natuur samen gaan Jee wat is die rugzak zwaar niet…

thuisreis was het een droom of verwaaide herinnering door mensen gekneed tot een heilig beeld toch wandel ik bewogen naar huis mijn rugzak vol kruimels en sporen van bemoediging…

op weg gaan met het besef dat elke stap een reis kan zijn door letterland over grenzen gaan van het bestaan met in je rugzak de verwachting... verwondering is wat je zoekt maar daar woorden voor vinden…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

De last zonder slopende gedachte De dragende muren die het dak laat rusten De last is zwaar De last lacht, ik rust…

nemen Ze denken te veel aan de fouten van het verleden In plaats om van onze fouten te leren Proberen ze gevoelens te weren Ik geloof dat er ergens op deze aarde Zeker wel iemand is met wie ik samen onze rugzak kan dragen…

Mooi meisje vol angst en verdriet Die rugzak is te zwaar voor jou voel je dat zware gewicht zelf niet?…

Mijn grote jongen Maar toch nog zo klein, Stoer met je rugzak, Bij papa logeren, fijn Maar iets in jouw ogen verraadt het me toch Het was veel leuker toen je nog gewoon, Tussen papa en mama in bed mocht…

een lichtgewicht valies algemene rugzak openbaar paspoort geplukte creditcard zon zee palmenstrand lagunes formule all inclusive mijn god, wat is `t hier mooi…

Ik pluk je uit de boom stop je in mijn rugzak sleep met slingerbenen overmoedig geworden verloren weldaad achter mij aan waar het muntje pas valt aan het eind van het gelopen pad…

afscheid is als ballast een rugzak met de zwaartekracht van een zwerfkei elke stap is herinnering de tranen echter zijn opgedroogd in de nerven van je gelaat als verzamelplaatsen van het eeuwig zout in open wonden…

Naar Martinique of naar de Malediven, Naar Rome, Moskou, Rio of Berlijn, Zo leek hij als toerist op weg te zijn, Maar heel zijn rugzak zat vol explosieven; De jongeman was naar hij dacht op reis Naar al zijn maagden in het paradijs.…

het teveel aan dromen in mijn rugzak gestopt omdat ik niet kon kiezen wellicht kan ik er morgen iets mee dacht ik nog en verdomd de volgende dag kwam er één van mijn dromen tot leven tóch maar goed dat ik er zo zuinig op ben geweest…

ons vier Je bent een gevaar Voor jezelf en voor mij Je ontneemt mij mijn plezier Wees toch eens klaar Wordt toch eens vrij In plaats van schoppen naar iedereen Kijk toch je been Vol blauwe plekken Je vloer vol vlekken Je kranen die lekken Je naasten die verrekken Jouw kar nog te trekken Als je wegloopt van jezelf Neem dan die last…

De late verwoording zorgt dat pijn snel slijt troostende dankwoorden met een 'last post' verdriet verzacht voor vrouw en kroost. Na begrafenis wordt 't geestelijk testament als de grote stilte intreedt, thuis bezorgd. Van alle schuld vrij gepleit en getroost leven nabestaanden verder zoals gewend.…

Hij kijkt alleen naar problemen Hij ziet alleen maar problemen Zijn ogen kijken en zijn mond roept maar zonder na te denken Hij doet maar wat Nu heeft hij last van polen Ik heb geen last van polen, maar wel van hem…

Rijnaken die volgeladen over het brede kanaal voeren wij probeerden te raden welke last het was die zij vervoerden dat was ons dagelijks spel onschuld dat was het wel nu dragen wij dagelijks de zware last van het leven met ons mee die boten zijn daaraan ontkomen al was het maar in onze dromen.…

Tot bijna op het laatst toe, stond hij op de planken, tot bijna op het laatst dirigeerde hij zijn orkest, tot bijna op het laatste toe, en boven, daar bespeelt hij nu de rest. Een fenomenale man, een man met zoveel allure een man markant, sociaal, zoals maar weing nazeggen kan! Een nalatenschap om trots op te zijn, HIJ is…