Alle inzendingen over lasten OR rugzak

elke keer Krijg ik last van bevroren gedachten Ik hoopte steeds maar nu niets meer Als ik denk aan mijn geduld en liefde Hoe ik mijn grenzen heb overschreden Krijg ik last van bevroren gedachten Miljoenen tranen zijn weggegleden…

'Je hebt een veel te zware rugzak!', zei ik, terwijl hij mij met giftige ogen dood wenste. 'Hebben jouw ouders jou te weinig liefde gegeven en ben je daarom kwaad op onschuldigen?', vroeg ik. Hij zakte ineen en hij gaf me zijn rugzak met kwalijke explosieven. 'Ze hebben me geestelijk vermoord!', zei hij.…

Je moet er niet te zwaar aan tillen je kunt het, maar moet dat ook willen dit is makkelijker gezegd als gedaan om je rugzak stukje bij beetje open te laten gaan ook al lucht dat enorm op en zet het je leven even op zijn kop probeer er in ieder geval over te praten dan kun je het verleden misschien los laten!…

aan de ringvaart in het park gelegen waar ik mijn eigen buitenplaatsje vind maak ik dagelijks de herinneringen die ik flierefluitend ze verwonderend als lunchpakketje uit mijn rugzak haal om ze uit het vuistje dan weer te eten als ik op safari ga in mijn eigen buurt om de jachtigheid ermee te onthaasten die mij zo dwingend doorstappen laat…

ik wist het glas doorzichtig toch spiegelde het schaduw in een vaag contour kon gezicht en vorm niet onderscheiden herkenning was er wel van beide zonder rugzak en bagage half gekleed in duisternis stond daar weer mijn donkere ik heb de ramen snel ontsloten de weerspiegeling verbroken en koester mij in zon en licht…

Je ziet een voorland in je hoofd, een filmzilveren denkblad in lichtringen, sierstof in stormzicht, vlamflarden, fluwelen denkwee wat je handen niet kunnen vatten, dundoek over je ogen om je nog blinder te stemmen, woorden, die, uitgesproken, bruisend als natrium opgaan in het verlangen naar de heimwee die je nog nooit gevoeld hebt, naar de chromatiek…

Van Barry Opdam tot aan Wilfred Bouma Lijden de voetbalcracks van Nederland Die in het zicht der haven zijn gestrand Sinds deze week aan het lastminute-trauma. Ach, waarom duurt, zo denk ik als supporter, Zo'n wedstrijd ook niet één minuutje korter?…

Het Telegraaf-alarm bleek weer eens loos: Het vastgezette criminele gajes Zit niet vol drank te feesten in de bajes, Doch voelt zich slechts ontheemd en lusteloos. Wees dus gerust: de pleger van een lustmoord Zit echt niet opgesloten in een lustoord. -------------------------------------------------------- ...volgens Balkenende kloppen de…

Wij vluchten voor het regenweer massaal Naar Kos, Madeira, Kreta, Alicante In ruil waarvoor wij netjes bomen planten, Dan vliegen wij dit keer klimaatneutraal. Dus als straks ieder naar de zon vertrekt Wordt heel ons land met één groot bos bedekt.…

Er is een lijst van zangers die allang hun muzikale pijp aan Maarten gaven, er niet meer zijn, verdwenen en begraven, en ons nooit meer bestoken met hun zang. Daarop is Elvis weer het hoogtepunt, wat jammer, ‘k had dat Gordon graag gegund.…

Ik heb liever niet dat je nog doorvraagt Liever niet dat je het weet Weet wel, dat als je doorzaagt Dan berokken jij mij leed Ik smeek je, laat het rusten Wroet niets open, roer niets door Wat ik weet zal niemand lusten Wat koop je daar nu voor? Ik probeer het weg te stoppen Heel erg diep en heel ver weg Probeer het het begrijpen Te respecteren…

Droeg je loden last Nam vier kussen voor je mee Zag je roodomrande ogen Legde een bos met bloemen in je hand Ze leken snel verlept te zijn Spraken over nu en straks Niet over toen Ja, we logen Ondanks opgewekte woorden bleef het wat het was - Stilgezwegen pijn…

ik heb model gestaan voor het bestaan eerst naturel een onbeschreven blad dat later inhoud en omslag nodig had alles is al aangemeten gegoten heeft het nooit gezeten voelde als een ongewenste last op zeldzame momenten ben ik het even zat leg alles van me af ervaar in spiegelbeeld wat mijn geboorte heeft gegeven een huid die feilloos…

Schoon ge uw antwoord niet verheelde, Schoon ge ‘ja’ knikt op die vraag, Draagt ge toch geen last zo graag, Als die last vol moederweelde. Ja, we weten 't wat gij torst, Last!... Kunt ge ons dat woord vergeven? Zie mij, zegt ge, als 't jeugdig leven Ademt aan mijn dankbre borst! Last!…

je last van je af en fluit.…

Vanmorgen was het mijn huis- arts weer, die moeite had met protocollen en formatten, standaardmodellen, formulieren, controlelijsten, procedures, kwaliteitsbewaking, garanderen, isonorm en monitoren. De hand vermoeid onder zijn hooggeschoold hoofd, verzuchtte hij murw en gelaten: 'Ach ja, we worden legaal beroofd van waar we dingen voor…

Zij is niet langer de boom waaraan jij je na doping zou verhangen hij is nooit meer de droom waar je op jouw fiets naar zou verlangen droeve helden van weleer gaan in de hemel tekeer met helden van vandaag en stenen in de maag droom niet, verzin niets, verlang niet meer de begroting van de tandarts doet evenveel zeer als een verleden…

even niets te dichten alles zit op slot woorden die stagneren dat is vandaag mijn lot als ik wil forceren dan loopt alles vast hieruit valt te leren dichten is een last...…

Wanneer ik op de late avond haar nog eens innig in de armen sluit fluistert ze hees langs mijn wang: doen we het nog even, voor je gaat? Uiteraard blijft dergelijke wens niet onvervuld. Ze leidt me naar de sofa, waar ze liggen gaat. De heupen geheven schort ze haar rok op om me de kans te geven haar kleine slipje uit te doen. Waarbij ik…

in de pure zin van dansende woorden floreerde onze zomerliefde we haalden angels uit het hart ons denken bleef verweesd achter in een geheime kamer waar we niet bij konden of wilden misschien aandachtig scheurden we de tijd uit de nachten we verloren zonder het te weten de ziel onder onze arm Etta James zong At Last My love has…

Je hoort: “Obama, die is zo charmant, En kan daarnaast een aardig potje zingen.” Gelukkig weten wij niet alle dingen, Die heimelijk gebeuren in dat land. Ik denk dat hij met name voort zal leven, Door speeches die een ander heeft geschreven.…

Als je de last Van de ander Op je schouders Probeert te nemen Maak je het jezelf En de ander Onnodig moeilijk…

Geen rugzak waarvan ik kan leven en geen toekomst waar ik naar uit kan kijken. Dan maar de verbeelding geen godsdienst, geen visioen maar gewoon de magie van Beeldenrijkdom en één dag tegelijk, stap voor stap op weg naar waar het lot mij brengt, zonder al teveel gezeik.-…

Moeder als je er nog was huilde je met mij óm mij, mijn lasten zou jij mede dragen, terugdenkende aan hoe ik als kind in je armen lag, zou je de zware last willen verlichten, kan ik je helpen, zou je vragen. ’t Geeft niet lieverd het is niet meer jouw last, ook al dacht je dat ooit..misschien, want ben ik méér dan die Éne, die ik eigenlijk…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Bas had last van haaruitval want zij lust geen kalebas…

Last van apocalyps?…

in tegenstelling tot bakkers hebben slagers geen last van faalangst…

Een mens met een rugzak en levenswijsheid, je gaat weer verder...maar de herinnering blijft!…

Zo heeft ieder wat te torsen Grote lasten, kleine lasten je hebt het maar te dragen, waar? Maar je eigen lasten zijn, soms best wel eens te zwaar…