Alle inzendingen over later OR cadans

in een enkele beweging stond alles vast voor later…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Donkerbruin roest boeit, boeit, boeit, de laatste trein raakt net niet het gemis cadans, cadans, cadans waanzin schreeuwt krijst langs blinde oren stil stil stil het volgende perron zwijgt…

woorden bouw ik zachtzinnig golvend om je heen lettergreep voor lettergreep in deining van liefde loods ik ze binnen in de haven van jouw naam in dronken water dans ik met jou in turbulentie van wind met passende letters in een vasthoudende cadans drijven we verder in schrijven van geluk spartelend verlangend zwemmen woorden in…

Bij ’t Schaken dien je om de beurt te zetten Wie doet er mee? Wie durft? Goed, jullie twee Gladiatoren: Russen tegen Letten, Gewiekste wevers van mentale netten Dan is er ‘t Dammen, dat men speelt met knopen, Je wordt strontziek: waar is de dynamiek? Slechts Sijbrands’ simultaanspel onder d’ open Mokumse hemel boeit vanwege ’t lopen! Ik…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Eenzaam in een overvolle trein De doolhof met ontelbare gangen de lachwekkende parodie op rijm heet verlangen naar verlangen Zelfs in dit licht zien ze je niet zo ontastbaar onzichtbaar ruis je als de wind door het riet voor mij heel echt... zonneklaar Jij maakt geen hoofden dol alleen dat van mij mijn hart klinkt niet zo hol met jou…

Door twee hoefijzers gebrandmerkt leg ik weerom mijn krijgstooi af op de bloemen van je ruiten zeg mij dat onze liefde werkt in de cadans van volle draf naar een binnen zonder buiten mijn hart kent nu geen harnas meer in de dooi van droeve dagen wend ik de teugels van mijn paard het is de allerlaatste keer voor de allereerste vragen…

niet aan denken maar rustig ademhalen en staren, in een digitaal universum noem het afleiding, getemd landschap, glazen stad of vliegend tapijt. Ze zwijgt dan dat wiegen, die zachte deining die naden in het glanzende spoor die vruchteloze poging elk oog af te wenden, de gedachte te verstrooien zonder te zwelgen noem het verleiding, openbare…

Wat is nu het idee van ’t schrijven van sonnetten Waar moet je als beginner goed op letten Oké, denk met me mee, het rijm gaat twee aan twee Waartegen je je makkelijk kan verzetten Wat heel belangrijk is, is dat sonnetten lopen Dat is een kwestie van je onderdopen In ritmische muziek, cadans en dynamiek Totdat die doorzingt in je zenuwknopen…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

poëzie is een vers dat loopt als een trein ik heb ze gezien in mijn tijd de cadans vernomen die mij in slaap wiegde en deed dromen van bescheiden geluk zoals een mooi lopend vers dat z'n cadans heeft gevonden…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

wind blaast noten tot leven dansend door de straten cadans…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Later als je voor me staat met stem en gitaar grens overschrijdend angst overwinnend het is niets het kan niets zijn voltooid verleden tijd het gaat om ons dus pak je spullen lief sluit het verlangen niet langer op tot die dag fluistert jouw naam in mijn dromen jouw zijn in mijn hart…

Niet nu en niet later zal ik lachend omhoogkijken en geloven dat levens en momenten nooit eenzaam voorbijgaan wanneer ook de dood niets meer vraagt en ik weet waarom ook mijn schaduw steeds vager wordt…

Later zal ik het herinneren hoe wij lauw en lenig over het vloerkleed rollen Jij met klevende wimpers, reikhalzend naar het zuiden, Een zwaan die landt en de vleugels vouwt, Jij die struikelt en mijn fouten schrapt.…

zittend in je bootje je hand betast het koele water waar serene lelies drijven licht en teer met witte blaren de kalmte overvalt je genietend van de stilte om je heen hoe je weer aan de oever komt is een zorg voor later…

Leuke dingen doen, vanaf morgen naar Museum, Bioscoop, Theater bij Beautyfarm laten verzorgen maar doe het nu, niet later. In de zomer naar de kust op terrasjes aan het water en genieten heel bewust maar doe het nu, niet later.…

Wandelen op het strand, schoenen vol met zand, lopen in het bos, voeten vol met mos, glijden over water, zórgen zijn voor later...…

Als ik later sterf en vertrek, naar die vreedzame rustige plek, krijg ik dan vleugels of de mooie taak, dat ik over alle dierbare levenden waak? Mag ik dan af en toe terug naar de aarde misschien, om het verdere verloop van een ieder te zien? Hoe het verder gaat zonder mij, zijn ze verdrietig of juist blij?…

Ik gaf aan jou mijn vreugd, mijn leed en mijn schemergouden dromenschat, opdat je later nog zal weten hoe ik je heb liefgehad.…

ik wil nog zoveel doen maar dat komt later ik moet eerst nog zoveel dat niet kan wachten dus maar weer later alles, het is zoveel is er genoeg tijd later nog even niet aan later denken eerst al het moeten nog dan weer komt later of.. is het nu al later…

mijn handen hebben ver gegrepen medespelers coryfeeën aangereikt vastgeklampt aan boerenwagens spruiten van bevroren akkers geplukt nog lees ik al die namen in het dode vel maar spoedig zullen ze van mij vervreemden de geur van ’t veen en smeulend hout…