Alle inzendingen over lawaai en puinhoop n

[Senryu] een golf van lawaai spoelt uit het open venster van de zeemanskroeg…

De ochtendmist voorbij De nieuwe dag is weer op Geen stilte, lawaai…

Maar al heeft men die puinhoop aangericht In Israël houdt men de knip stijf dicht.…

Dit is de nachtvogel die zwijgt en zweet in het geweten van nooit vergeten eenzaamheid in het land van de vreemde theepotten daar is de brandnetel die groeit op de puinhopen van de ontheemde ziel die nacht van zondeloze wanhoop.…

met je ogen op de nacht gericht wachtend op wat je had verwacht raken je voeten voor een laatste keer het hout voorzichtig breekt de stilte nu elk lawaai alleen één enkele windvlaag glipt er tussen door Janneke , ontstaan uit wit goud priemt z'n ogen in je ziel laat je meegenieten van z'n gevleugeld koor klanken…

met je ogen op de nacht gericht wachtend op wat je had verwacht raken je voeten voor een laatste keer het hout voorzichtig breekt de stilte nu elk lawaai alleen één enkele windvlaag glipt er tussen door de maan, ontstaan uit wit goud priemt z'n ogen in je ziel laat je meegenieten van z'n gevleugeld koor klanken…

Lawaai om me heen. Stilte in mijn hoofd. Voel me dan niet alleen. Denk aan je als beloofd. Stilte heerst nu buiten. Lawaai in mijn gevoel. Waar kan ik mijn gevoel uiten. Wie snapt wat ik bedoel. Stilte ruist door de bomen. Stilte ruist in mijn hart. Alles zal wel goedkomen. Ik was gewoon even verward.…

gemaaid met 'n oog zonder hart tot schoorsteenhoogte is het stof neergedaald, komt tijd tot ware aard…

't Is van van een vroeger lustpaleis Z e l f sombre puinhoop thans, En slechts herinrings avondrood Ontgloeit het nog met glans.…

Ik zing en dans op de puinhopen Hef het glas Zet het aan mijn mond Ik zuip Me klem Wijn stroomt als bloed Morgen Wast de regen alles schoon En ik begin opnieuw Ik, Urs Graf…

En later wordt voor vreselijk veel geld De puinhoop tot ruïnes weer hersteld.…

hier staat het leven daar ligt de dood puinhopen beven zand kleurt rood om het even Palestijn of Jood woede en verdriet begraaf je niet in het beloofde geroofde land het land dat brandt…

zonder eenzaamheid op zijn tijd zou ik niet kunnen leven hoe kan ik anders in de storm van al dat lawaai de eigen melodie reven…

Het politieke landschap is verstoord. Gevestigde partijen kregen klappen. De uitslag is nog nauwelijks te snappen. De Nederlandse onschuld is vermoord. Het Nederlandse volk koos van ellende Het veilige gezicht van Balkenende.…

De kamerleden van de lijst Fortuyn Die blijven onophoudelijk krakelen Het kan hun kennelijk maar weinig schelen Dat de partij verandert in een hoopje puin Maar goed dat Pim dit alles niet meer hoort Anders beging hij zelf wellicht een politieke moord ...De fractieleden van de LPF blijven onverminderd doorruziën...…

En alles maakt lawaai. Je denkt een puzzel, of een kleurboek, potloden dan misschien, ze zoeken het knopje van het batterijenlaatje heb jij dat soms gezien? Je denkt een pop, een gewoon geval, die niet van ellende uiteen vallen zal, een kale kop, zonder sluitende ogen, is dit misschien iets wat goed bevalt?…

dat zo hoorde Had deze voorbeelden Heel lang in mijn leven Meer dan 25 jaar Vroeger Wilde ik wel anders Wilde veranderen Mezelf verbeteren Wist toen echt niet hoe Nu jaren later En heel veel relaties Die mij heel veel leerden Trek ik conclusies Geef ik het toe Nu weet ik beter Door schade en schande Gepokt en gemazeld In mijn puinhoop…

ouders zijn aan wie het leven nog gegeven is uit de puinhopen kan worden gevist voor wie komt de redding te laat liefdes zoeken geliefden wonderen gebeuren kreten om hulp vermengt met tranen zijn de leidraad van de dag tot koning winter een witte doek over het land neervlijt…

Een spiegel toont de waarheid van haar wezen Onbekend Niet haar eigen Het gezicht van een verloren ziel Zacht wenend zonder tranen De nacht onthult haar betraande ogen De dag verhult haar huilend gezicht Gezien wordt zij nimmer Gezien worden wil zij des te meer.…

Vandaag wordt er een datum afgesproken Waarop Saddam Hussein wordt doodgemaakt Denk niet dat het geweld straks wordt gestaakt De puinhoop in Irak zal blijven roken En om het dan mooi af te kunnen ronden Hoop ik dat het wel live wordt uitgezonden…

Het willen knallen heeft ons aangestoken Daarmee verschieten wij graag al ons kruit Er hangt iets in de lucht van klaar en uit Waarna alleen de puinhoop nog kan roken Men explodeert te snel en dat verwondt je Dat komt natuurlijk door dat korte lontje…

Mijn schrijvershut vliegt bijna in de lucht Gelukkig hebben we wat zakken zand Nog van het Halloweenfeest bij de hand Staak je geraas, ik vloek en slaak een zucht Kieran, afgrijselijke najaarsstorm De puinhoop in mijn She Shed is enorm…

Ik loop in de stad golven van geluid overspoelen mij een fietser rijdt over het trottoir kundig omzeilt hij mij de mensenmassa kleurt de straten vlaggen wapperen in de zwoele zomerwind ik zwerf doelloos tussen de geuren van voedsel en vluchtig parfum hier wil ik blijven ondergedoken in het lawaai dat geen naam kent eindeloos.…

hand Hoogtepunten Dieptepunten De redacteur Zet de lijn De eindredacteur Beslist Uiteindelijk Het is een rit op de dagelijkse trein Opgemaakt en wel Naar de drukker de krant Het schrijvend werk Zit erop Het was Zwoegen en zweten veel getob De drukker Ten volste bewust van zijn vak Laat de banden draaien Midden in de nacht Een lawaai…

lawaaigedachten ze verstoren mijn moeizaam verworven stilte…

Milieu, wie heeft er niet de mond van vol Recyclen, groener leven, consuminderen Je moet al wat de aardbol schaadt, verhinderen Ook afval scheiden speelt een grote rol Dus kijk op straat, direct na koningsdag Dan zie je klaarlicht wat de mens vermag…

de kraanvogel breekt de stilte zijn roep raakt me dieper dan mijn huid ver van het wereldse lawaai wordt een mens gemist…

bomen groeien ongevraagd gezuiverd van menselijk lawaai en alledaags gewin alleen bewogen door de wind en door de stilte van de stilte…

Ondergedompeld in de stilte Snak ik naar een luchtbel lawaai Zo eentje die heel zachtjes smaakt (ook nadat-ie mijn longen is binnengedrongen)…

'k Zat onder het bladerdak toen er een lawaai losbrak van vechtende mussen. Ik kwam er niet tussen, het ontlokte mij een lach. Wat een mus al niet vermag.…