Alle inzendingen over leeg OR koud OR vertrouwd

Ik zit te appen met een vriendin ze zegt: ‘k moet even aan de lader nou klinkt dat absurd is slechts een begin ‘t einde komt een stukje later… ‘k Zit te appen met een vriendin moet wachten tot ze ‘ opgeladen ‘ is intussen doe ‘k andere zaken omdat gewoon wachten: geen optie is! Dan bedenk ik me ineens bij toverslag stel je voor dat er…

Wat is de aarde toch een lege plek wanneer de middag grijs en koud als versteend staat in de lenteknop een jonge tak staat in de lenteknop wat zijn de dagen arm maar teder wat is de aarde toch een lege plek wanneer de middag grijs en koud als en april zijn eigen weg gaat ------------------------------------ Uit: 'Van gelijke duisternis…

Het aller-, allermooiste Wat ik bedenken kan bij jou Is niet zozeer je schoonheid Of de liefde voor mijn vrouw Niet je stijl of je karakter Of je creatieve geest Niet jouw kennis of ervaring Of waarheen je bent geweest Niet je inzet of je werklust Zij zijn werkelijk ongekend Niet je charme, je bereidheid Of hoe graag je me verwend Niet…

mijn liefde huisvest in jouw landschap je hoort mijn stem ik noem je naam er is een hand die streelt als vriend wil ik geluk met je delen hunkerend in het licht van leven…

als avondritueel leest mijn liefje voor zijn stem rondt de dag áf, voor het slapengaan ik luister naar gedichten met eigen melodie of een mooi kinderboek met spannend avontuur mijn armen wachten hem na het sluiten van het boek…

zo dichtbij de dood het zou me toch te ver zijn maar Vroman beschrijft * senryu*…

groene weg klimt omhoog alsof hij er iets tegen in had kunnen brengen toch is er een duidelijke grens tot waar het treden mag gestaag leunt de zijtak vertrouwd op de zwaartekracht kussen bladeren bijna de grond…

Op pepermuntblikjes in mijn vitrinekast, u kent ze vast wel, die van Wilhelmina, bent u al vele jaren een graag geziene gast. U en uw levenspartner gaan dagelijks door mijn hand, ‘k ervaar in die beweging geleidelijk een band. De cafeïnevrije zit in ’t verlovingsblik, achter de bruidskus schuilt de koffie met meer pit. De nieuwste…

Dat was vertrouwd, die zelfde blik en leest.…

jaloers, want zo vertrouwd, zoals jij rouwt om een ander moet ik soms ook doodgaan, niet bestaan voor tranen die je huilt niet om wat was boven mijn as als voor die ander?…

Vertrouwd Het voelde zo vertrouwd. ik moest je laten gaan, was bang om je te verliezen. Een bestaan zonder jou, nooit aan gedacht. Hoe nu verder…..…

De groenteprijzen zijn niet meer te doen Komkommers, paprika’s en ook tomaten Kan je het beste in de schappen laten Eet net als vroeger mee met het seizoen Zet maar een maaltje stamppot op het gas De boerenkool met spek spekt zo uw kas…

Een zwarte ruimte, leeg, kil en koud. Daar zal je blijven, oneerlijk, oneerlijk is de dood.…

Lege straten en pleinen, onwezenlijke stilte. Bij de eerste onweersbui begon de tijd weer te lopen. Vertrouwde geluiden markeerden de orde van de dag.…

Hij miste de witte muren met het zelf ontworpen streepjesbehang in zijn vertrouwde oude cel Bezoek kreeg hij alleen ’s nachts in zijn dromen de enige overlevenden in zijn windstille huis Necrotisch zat hij daar in de koude dodencel zijn vonnis had hij zelf nu al bijna ingehaald…

Hij zweeft in de lucht een vogel is op de vlucht het is een prachtig gezicht hij vliegt zo vederlicht hier wordt het te koud hij gaat naar een land dat warm is en vertrouwd zijn vleugels wapperen in de wind ik hoop dat hij zijn bestemming vindt dag vogel in de lucht ik wens je een goede vlucht.…

ik heb de winter begraven spade voor spade heb ik haar toegedekt en op de oude, koude laag zal de iris in warmte bloeien blauw als een lentelucht waarin de vogel weer haar vleugels strekt en wiegt vliegt naar een stek de vertrouwde plek waar ontluikende knopjes zich vormen tot een bladerdek door de verste verte beieren vertrouwde…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik leg mijn vinger op zijn dik Behaarde bovenlip en schrik Hoezeer we lijken op elkaar Alsof ik in een spiegel staar Ik monster ogen, voorhoofd, haar Vertrouwd en toch een beetje raar Zijn in zichzelf gekeerde blik Die man, mijn opa, dat ben ik…

(tanka) aaneengesloten verlaten lege coupés een eindstation daarbuiten beeft in stilte hun koude verslagenheid…

als een zachte warme deken voelt jouw liefde zo vertrouwd alle rimpels gladgestreken voelt mijn hart niet meer zo koud door een handvol sterrenregen zie ik eindelijk weer licht is er zon na zoveel regen is mijn blik opnieuw gericht op het einde van het duister daar waar jij nu op mij wacht los van loden last en kluister zwevend…

ik leg het masker af, waaraan iedereen me herkende, dat zó vertrouwd was en zo veilig... Vanaf nu zul je een andere mens zien, mijn ware ik, kwetsbaarder dan ooit en ik hoop dat je me begrijpt, accepteert, zoals ik ben, kijk maar goed, dit ben ik, herken me...…

Uithollend je betoog is daar nog het geslepen tegenargument dat woorden niet konden weerleggen, het ongehoorde, ondermijnend al wat vertrouwd je zinnen zeggen. Afwezigheid voorwendend tot je zwijgt houdt het zich klaar. Wat je aan leven maakt zo bagatelliserend tot een speech voor lege stoelen, niet iets wat je met overtuiging houden kan.…

Wacht in gebeden zonder geluk en de koude hoop weer tot leven wekt met de verloren waanzin en de vertrouwde dood die weer een stenen stilte van grafstenen achterlaat…

mijn woorden passen niet ik zie het aan je verre blik ze werken als een lappendeken op kleine treurnis of een groot gemis maar nemen niet de koude weg van slecht bericht want troost is anders niet dan niet verlaten niet meer dan voelen van de hand die in de nacht als een vertrouwde stem de grootste angsten kan verdrijven…

Ik verlang zo naar de lente ik verlang zo naar de zon ik zou wel een moord kunnen plegen ik leg die barre koude lange winter om!…

Het geloof is van mij afgegleden als een oude jas uit het verleden, het was eens zo vertrouwd, zonder is het weleens koud. Er zijn tijden, dat ik hen kan benijden, de zekerheid die zij ontvangen doet even naar een geloof verlangen.…

Licht dat maar moeilijk Tot me komt - Soms te donker, Soms te koud - Zon die voor mij Niet meer zichtbaar is De donkerte vertrouwd In al haar somberheid En toch, zonder het Te weten, zonder het te zien Leef ik ongemerkt vaak In het licht van de achterzon, Zon die zich achter mij Verscholen heeft maar Door de donkerte heen…