2389 resultaten.
Ons oude bankje
hartenkreet
1.0 met 21 stemmen 311 op het stille bospad
neergezeten op een verweerd bankje zonder leuning
denk ik aan het bankje in onze achtertuin
van steigerhout en ongeverfd
zelf getimmerd door mijn lief
met een bont kussen door mij getooid
melodieën die hij er speelde op zijn gitaar
en bijzondere verhalen vertelde
velen ben ik inmiddels vergeten
sommigen vergeet ik…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Saamhorigheid
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.248 maar middelbaar
hand in hand als een gelukkig stel
zo helemaal geschapen voor elkaar
Ik zag hun ogen naar elkaar staren
een blik waar zoveel liefde uitstraalde
en dacht; waarom zijn niet allen zo
toen ik dat beeld weer boven haalde
Die man, die vrouw, zo stapel op elkaar
zoiets kan alleen maar echte liefde zijn
'k zag ze later op een bankje…
Het bankje vol verdriet
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 261 Ik zie een man zittend op een bankje
Hij kijkt naar beneden
Niet wetende wat hij nu moet doen
Hij is verdwaald en zijn ziel
Heeft hij te koop aangeboden
Wie helpt hem, wie ziet hem
Hij vraagt zich af of hij echt op het bankje zit
Of alleen maar zijn lichaam
Hij kijkt naar zijn vingers
Eentje wijst naar zichzelf
Want het is allemaal zijn…
Bankje in het bos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 sprong
Bankje in het bos
Omringd door natte herfstbladeren
Veel seizoenen meegemaakt
Tijdens de levens van onze voorvaderen…
Rib eye
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 167 De koe die hier in Tallinn zit te wachten
Op aandacht die zij – nogal wiedes – krijgt,
Is fraai gebronsd, heeft goede zin, maar zwijgt,
Al heb ik een idee van haar gedachten:
“In Frankrijk hebben ze ‘la vache qui rit’,
De Esten hebben mij, het liefst bien cuit.”…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Voor Arne Pinkhof
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 806 Op een bankje in het woud
Staat geschreven in het goud
Hoeveel ik van je houd…
Time-out
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 [Haiku]
schaduwen rusten
op een bankje in het park
naast zonnebloemen…
Ode aan de Leegte I - Visioen in kristal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 In lang vergeten kamer wacht
een sombere eikenhouten kast
heur arabesken nervenpracht
door diepe tijd onaangetast
Verborgen glazen ingewanden
roemers, kruiken van kristal
die in vergetelheid belandden
en allen zwemen naar verval
Kelken eeuwenlang gevuld
met sanguinolente wijnen
thans in dwarrelend stof gehuld
aldus gedoemd om te verkwijnen…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Het zogenaamde niets
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 110 Het zogenaamde niets
kennen we als leegte.
Leegte als onmogelijkheid
waaruit wat mogelijk is ontstaat.
Zoals onbewuste dromen komen,
in het holst van de nacht,
en als sterrenlichtjes verder gaan.
Zoals mensen die plannen maken
en plannen in vonken op zien gaan
in het zogenaamde niets.
Het niets dat bron van leven is.…
in Nagoro
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 78 goedgemutst
samen op
een bankje
stil leven
in Nagoro
haar ogen
verdiepen
zich in de
verte van
de vallei
beide handen
rusten open
op haar schoot
zijn peinzend
hoofd gebogen
als hij haar hand
licht beroert
twee mensen
roerloos
zij aan zij
op het bankje
welgemoed
in dialoog
in Nagoro
een bergdorp
stillevens…
Bankje in de zon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 Zaliger kan ons leven niet worden,
dan zitten op een bankje,
in de zon.
Spontane gedachten zien komen,
en als wolken voorbij zien drijven
langs een wolkenloze hemelweg.
Zaliger kan ons leven niet worden,
dan mijmeren en weer vergeten.
Dan ophouden met weten
zonder vergeetachtig te zijn.
Zitten op een bankje in de zon.…
Domweg I
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 316 zomaar zitten op een bankje
geen gejoel en geen gejaag
mijn handen in de zakken en
m’n oren in de kraag
dat is alles…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Gewoonweg....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 op 'n bankje
Dank je.…
De tweeling
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 628 Twee meisjes slurpten op een bankje
met twee rietjes aan één drankje
men zag hen altijd samen
als zij de schoolbus namen
een jongen uit die bus
vroeg altijd om een kus.…
Stille verwondering
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 308 in oeverloze verten van het onmetelijke
wanneer jouw geest daarna
nog stiller wordt dan stil
weet dan dat je lied gehoord is
daar, waar geen leemtes bestaan
dan zal leegte
plaats maken voor stille verwondering
zing jij vreugdevol jouw lied
en mag het leven weer dansen
*
Anneke…
het groene bankje in de tuin
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 359 ik zie je nog zo vredig zitten
altijd op dezelfde plaats
het groene bankje in de tuin
wat te pitten tussen gras en bloemen
of naar leuke vogels staren
die ravotten tussen takken
rustig aan je pijpje trekkend
denkend aan vervlogen jaren
het bankje treurt en blijft maar staren
geduldig wachtend... op mijn opa
het had absoluut geen flauw…
Wandeling in het park
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 249 Afgestorven, los gewaaide
bladeren
dwalen in het rond
vinden uiteindelijk
een plekje
op de reeds bedekte grond
onder warm gekleurde
bladeren
schuilt een egel, die geduldig wacht
tot de winter komt
het bankje,
waar zich dagelijks de oude man
bevond
is beklad en verlaten
het bankje
wat wezenlijk voor hem bestond
natte haren, zwarte poten…
Afgewezen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 209 Hij praat in de leegte
tegen muren
Hij kijkt in de leegte
zonder toekomst
Hij loopt in de leegte
zonder vriendschap
Hij zoekt in de leegte
zonder rijkdom
hij schrijft in de leegte
zonder antwoord
hij hoopt in de leegte
zonder oorlog
Dan stuurt men hem de leegte in
uitgewezene op zoek
naar veiligheid en leven
in een thuisland
waar…
leegte
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.489 een gevoel van leegte
een gevoel van gemis
het is niet grijpbaar
er is niets mis
een beetje onzeker
een beetje verdriet
het is even anders
niemand die het ziet
een gevoel van leegte
afscheid nemen van
een gevoel van gemis
dus toch houden van
een beetje onzeker
straks weer voorbij
niet meer alleen
nee dan is het, wij…
leegte (of toch niet)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.101 De lege stoelen maken plaats
Voor de profeten Elia
Zittend aan de tafel
Van het grote feest
De gekte volgt weldra
Leeg zijn ze nu
Wijdbeens als de toekomstige
Moeders der wijsheid
In hun schoot zullen ze zitten
Zij die begeren en zweren
Bij nieuw gevonden waarheden
Hoe zwanger kan een kamer zijn?
Hoe vervroren koude oorlog
Toen zij…
Leegte
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 761 Hun leegten vulden elkaar,
Vulden elkaar met het hoofd,
Voor beiden was de liefde waar,
Ze hadden het elkaar beloofd....…
Leegte
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 825 Verloren in de radeloze blik van de oceaan
laat ik de leegte zonder ophouden bestaan.
Aan de rand van de duinen,
voorbij het eeuwige water,
keten ik mijn handen aan de horizon,
verbonden met een uitgeputte achtergrond.
Het zand blijft aan mijn tranen kleven,
ik wil de afstand niet weten
tussen de leegte en het leven.…