Alle inzendingen over leest OR keer

op keer immers mijn blik is nochtans ingelijfd…

Gegroet jij die dit leest omdat je eenzaam bent en even je zinnen wil verzetten. Gegroet jij die dit leest te midden van veel drukte en graag wat rust wil vinden. Gegroet jij die dit leest omdat je treurig bent en graag getroost wil worden.…

daar zit hij weer zoals zo vaak op een bankje aan het meer leest de krant en rookt halfzwaar deze keer ga ik een praatje maken over van alles en nog wat en natuurlijk het weer maar die krant, daar is iets mee hij ziet mijn vragende blik maandag vier maart tweeduizendtwee?…

Wat je leest, gooi maar in de vuilnisbak die woorden zijn immers al geweest. Wat je voelt is maar nattigheid het is regen, niet zo maar bedoeld. Wat je leest is pure vrijheid, het zijn woorden, voor altijd zo bedoeld voor altijd zo geweest.…

en plots wil je meer meer dan je wil meer dan je kan je denkt keer op keer wat is het hier stil komt er nog iets van zo gaat je leven heel zachtjes voorbij je bent altijd te laat dan denk je even we keren het tij we komen op straat maar je bent wat moe leest liever de krant of kijkt naar tv je komt er niet aan toe je blijft aan de…

Liefdevol beschildert hij Haar witte doek Met passie weet hij Haar pracht te vangen Zij leest hem Als een open boek Hun beider ogen Vol verlangen Als hun kleuren Zich vermengen Zij hem Meer dan ooit begeert Wil hij Het genot verlengen Geeft zij zich Voor de eerste keer En hij gaat mee In haar hartstocht Als zij zich…

Vader leest een versje voor. Gretig wordt er gezwegen. Ieder vormt een roze decor... Vader leest Hooglied Negen. ------------------------------ uit: Verhelderingen (2013)…

wie poëzie leest doet dat stiekem want wie wil er met een versje paraat worden betrapt nee dan de blinde die leest met 10 vingers terwijl niemand kan zien wat...…

keer niet om mischien wel dom vuil en wijs…

Ik denk veelal verkeerd, maar dit keer juist, want daarin schuilt de liefde niet. Nee, daar is ze. ----------------------------------------------- Uit: 'Dat zij mij leest', 1998.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Het verschil tussen Caroline en Marc is de liefde en dan met name de liefde de warmte, de genegenheid van Caroline voor haar moeder, haar overleden man, haar zonen, haar broer, de boeren, de burgers die warmte is zo voelbaar bij Caroline die is amper te vinden bij Marc en dat is jammer voor Marc en door hem voor ons, het volk het…

Ook ik ga morgenavond naar het feest Waarvoor wij allen uitgenodigd waren Stationsweg 3 in de gemeente Haren Het wordt een knalfuif als je Facebook leest De buurt is nu al boos en maakt bezwaar Nou já,  je wordt maar één keer 16 jaar!…

diep is de oceaan vurig de branding hij leest zij leest golven huizenhoog hij schrijft zij schrijft letters in het zand hij lieft zij lieft in oneindige tederheid hun omhelzen…

Ik schrijf de regels beurtelings ,sknil raan sthcer ne sthcer raan sknil nav wat volgens mij doelmatig is, .sinregre u traapseb tid tnaw Het steeds verspringen, als u leest, !tseeweg si sleger red dnie t' naa U kunt als 't ware zig zag lezen. nezew sud tid laz kamegseel neE en zo beseft u keer op keer: !…

. ------- Mijn schoonmama is super en OK Ze heeft mijn vrouw van alles te vertellen Vandaar dat ze per dag wel drie keer bellen En om de andere dag eet ze ook mee Maar ik waardeer als schoonzoon nog het meest Dat zij op 'Nederlands' mijn versjes leest..…

het ook dit keer…

Wanneer je dit leest Zal ik er wel niet meer zijn Ik ben er geweest…

de Japanse kers blaast koele witte vlokken door de grijze straat…

Terwijl de hemel open plooit van purpergrijs naar geel verkleurt met vegen wit erdoor, net of iemand een stuk stof ontrafelt, priemt het eerste blauwe van de dageraad door de hangende mist. Geluiden, bijna onhoorbare trillingen op de wind, komen door het raam aangewaaid, langzaam zwellend tot een geheel van twinkelend vrolijk vogelgezang…

of snel weet ik niet, dat is juist zo gek de zomer van de eerste keer is zomer van lang geleden zulke zomers komen nooit meer ben de herfst al ingegleden.…

Toch aan het eind van de weg, Zal het tij keren, en weer zin geven aan je leven.…

Je tegen de ontwikkeling en nog wat te doen weren zal het culturele klimaat vernieuwende inspiratie toelaten; je besluit het veranderlijke weertype de rug toe te keren, landelijk voorgoed te keren bekenden gewoon laat uitpraten.…

Hij hoort de golf nòg komen, door angst en pijn verblind, z’n vrouw en kind ontnomen, de natuur die ze verslindt. Door ’t zien van dat immens verdriet, Voel ik een fractie van zijn pijn, Waar hij ook zoekt hij ziet ze niet, Ik voel me hulpeloos en klein. Als het je niet lukt te geven, Leef je dan een beetje in, En nooit eerder in je leven…

Nog een keer te kunnen zeggen dat ik zoveel van je hou nog een keer je aan te kunnen raken en te zeggen dat ik niet zonder je kan nog eenmaal hand in hand met je lopen waar ook naar toe, het maakt niet uit nog eenmaal je welterusten te kunnen zeggen en je wakker te zien worden.…

de moanne skimert har sulveren ljocht bylâns de grize fearen fan de wyn, de wyn dy't hieltiid jaget en skuort oan de tûken yn de bosk dou hearst no gjin sweltjes mear, net mear it súvere lûd fan een geal dy't sjongt en slacht en sjongt, deun by de rûge, giele ekers ik wyt net wat ik sizze moat, dou sjochst sa dôf, hast blyn, dou wolst…

De eerste keer nu, deze kerstdagen, die nooit meer hetzelfde zullen zijn, je was het zo gewend met zijn tweetjes, nu, alleen, dat doet zo`n pijn. Toch hoef je het niet alleen te vieren, kijk eens wat hij hier achter liet, een fijn en dierbaar gezinnetje, die verzachten jouw verdriet.…

Eerste keer Het is net of ik de zon het ruisen van de zee de geur van het gras de wind op mijn huid ik adem ik beweeg ik leef het is net of ik jou voor het eerst zie staan…

Vanaf m'n balkon zie ik je staan statig en trots in de stralende zon bezaaid met uitbundige bloesem die als een waterval gracieus hangen aan je takken waarmee je me iedere lente weer met je schoonheid weet te pakken…