Alle inzendingen over lente OR jaargetijden OR natuur

ik vleugelde het licht van de zon beteugelde liefkozend haar warmte door met schaduw en wind regulerend de natuur te bedelen met de benodigde golven groen die naadloos pasten in het jaargetijde van het seizoen juist daar waar de zon moeilijk door begroeiing de aarde bereikte flitsten helende stralen langs stammen en takken…

Als het lente wordt dan stuur ik jou Vooral de groeten uit de Jordaan En die tulpen, die gele, die rode Die duizenden tulpen uit Amsterdam Die komen er ook aan En natuurlijk de Lente-uitnodiging “Kom naar de Jordaan”: Naar de binnentuinen Vol natuurlijke pracht en praal Maar waar bovenal Als het lente wordt ook de daken Gaan bloeien als…

een bloem weerspiegelt in het water gracieuze blaadjes dansen in de luwte op de stroming ze kent geen tijd enkel de jaargetijden waarin ze droomt van een lange lente een bloeiende zonneglans in het nu ze verbergt, spaart wat harmonieuze kleuren want, ze wil er nog zijn bij de mens, de zomer waarin vlinders elkaar ontmoeten…

lente viert hoogtij opborrelende driften lokroep van natuur…

lente viert hoogtij opborrelende driften lokroep van natuur…

Natuurlijk ontmoet tussen zonnestraal en gras duidelijk lente.…

Ze hoeven nimmer goud of drugs te kopen Geen wapens, spiegels, iPhone SE 2 Noch tongpiercing of ei van Fabergé Geen bankaccount ging ooit voor mezen open Zij volgen zingend hun natuur, meer niet Hoe klinkt ook weer óns echte eigen lied?…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

lente als kunststuk de wederopbouw van de natuur krijgt z'n beslag... de rest spreekt vanzelf zoals we dat eigenlijk wel een beetje van de lente verwachten…

sneeuw de mens verbergt zich onnatuurlijk een jaargetijde waarin vergissingen de boventoon voeren…

de schepping jaargetijden om in kunst ook wij draaien om onszelf en de zon…

Zonnetje aan blauwe lucht Zwaluwen in vogelvlucht Zandkasteel door kind gemaakt Moeder Natuur is ontwaakt!…

Het is iets van andere voornemens kunnen ook die wetten van de natuur het sterven gaan helaas niet opheffen. Al dat wat eerst rauw allesoverheersend is, slijt op zijn tijd echt langzamerhand zoals jaargetijden in draaglijke proporties zoals die vogels ook weer wegvliegen.…

onder bomen waar zonnevogels nesten bevolken vindt het jaargetijde motief doch de ophef dringt amper door tot de plas met weelderige gele lelies wijl een poes het schone lijfje wast met een oog op de bloem dragende Noord Japanse beverboom hangt moeder natuur de impressietuin aan lijnen terloops zingt zij blindelings, het eeuwige lied…

Alles in de natuur is weer groen en is weer puur in het plantsoen Wonder der natuur! Deuren in je huis weer open doen... frisse lucht, niet te koop voor een miljoen Lammetjes in de wei, bloemen aan struiken en bomen... een nieuw jaargetij... Zo volkomen,zo perfect, als je let op elk aspect van de natuur...…

De zwarte dorenhagen, eindlijk eens, met jeugdig groen deurstoven, het blijde jaar beloven. Nog onlangs, op de tuin,daar was het sneeuw, al dat mijne oge ontmoette: nu bloeit en riekt hij zoete. o Zomerdorenhage, willekom; en, met de oostermorgen, laat weg de winterzorgen! Kom, bouw nu vogelnesten, blij genoeg, en wacht niet tot ter…

Groene weidegrond sloten doorsnijden het land ver weg neurt een koe Het gouden graan danst de wind speelt met de halmen het koren is rijp Boom in volle bloei fier en stevig staat hij daar een groet naar de zon Was ik maar een eik ik trotseerde de stormen groeiend naar omhoog Akkers grijs en nat de ploegen snijden voren de lente…

Het donsdeken van diepgroen losjes over de bolle buik geslagen. Op een bed van veren weiden met een ledikant in Jugendstil van duurzaam hout en canadaspijlen. De airconditioning op windkracht 1 Ietsjes onrustig onder lichtjes infrarood wacht april de eerste weeën af, bladerend in een vierkleurenkataloog. De bomen wiegen zachtjes al…

Als jij maagd dan eindelijk aan de augustusvolle hemel straalt in een zacht kwartier wordt mijn bek ontwapend vinden mijn dromen ogen om beelden aan te haken. Te sluimeren in dit licht van luisterrijke levenslust vernieuwt versleten krachten doet alle zinnen zinderen laat mij weer leeuw zijn en al mijn sterren schitteren.…

Op het platteland van Vijfhuizen hoor je de bomen nog ruisen. Ze zingen heel zacht: "Weet jij dat vannacht de populieren gaan pluizen?"…

ze woont in een droom gekneld tussen zomer en herfst er hangt een geknakte zonnebloem aan de binddraad na het laatste onweer hij krijgt een binnenplekje in een vaas terwijl ze kastanjes uit haar zakken schudt wordt er gerild door merg en been…

Met het afscheid van het duister, in de omarming van de nacht; maakt dat 't dempen van gefluister vervliegt in 't geheel,fragiel en zacht. En in de geleidelijke overgang van het duister naar 't licht; brengen de ontwaakte gevleugelden gezang, in 'n gedachteloze taak die wordt verricht. En met het oude ochtendgloren dat zich manifesteren…

Onheilspellende luchten zuchten voorbij Zij aan zij Doordrenkt als een kleurrijk geheel Nooit te veel voor menselijke ogen Bevlogen en door ons bekoord Ongestoord en verwonderd blijven zij uitgezonderd in 't geheel als een juweel…

Ik heb mij op zijn winters getooid, daarom al mijn bladeren afgegooid. Ontdaan van alle fleur en prachten is nu 't seizoen van koude en lange nachten. Maar na drie maanden wachten brengt de lentezon mij terug tot volle krachten. Ik kom weer tot volle bloei, ik ben opnieuw in ganse groei. Zo zie je maar, ik word ouder, jaar na jaar,…

de wind waait, zwaait fluistert wat in mijn oor tonen smelten samen tot een gerieflijke trilling roezemoezen in koor takken wiegelen als magische silhouetten ongedwongen vier ik het dynamisch jaargetij ga bloemetjes buiten zetten de wind waait, zwaait wat koel en zacht geruis als een streling, heling een element van vertrouwen bij…

het water spiegelt de zon ontvlamt zich vogels negeren de rust zijn niet te stillen klanken doen het ligusterblad trillen ik kom tot lente-ideeën narcissen knikken hun bol vol kleuren de eerste hyacint probeert te geuren laagjes ijs schetsen de nog aanwezige wintertijd wat is toch het geheim van deze zaligheid……

ik verdwaal in jou evenals jij in mij kleuren verkleuren dansen lieflijk om mij heen omringd door schoonheid bevrijdt de westenwind mij van dagelijkse beslommeringen zonlicht streelt zachtjes door mijn haar zo verdwaal jij in mij evenals ik in jou…

dan wiegt de mei haar blije woorden als kleine klokjes nog even klinkt haar lied langs het water over het zandpad door het groen als een fluister ik ben stil, luister ze nodigt juni om in haar vroege zomer te verschijnen de mei zo mooi klingelt wat woorden slotakkoorden zoetjesaan zal ze verdwijnen ……

De natuur is hoogzwanger van de lente die op het juiste moment haar schoonheid zal onthullen in tedere geuren en kleuren...…