Alle inzendingen over lente OR kriebels

De zon komt aarzelend op gaat sprankelend ten onder De liefdevolle eenzaamheid zal zonder jou, mijn lief nooit meer dezelfde zijn Ik zie jou zo graag zonder woorden fluisteren naar je ademhaling luisteren alsof voor de eerste keer een nachtegaal zich horen laat Gevangen tussen zon en maan ben jij het baken en boei zelfs op…

vogeltjes zingen, verwelkomen morgenstond het zonnetje priemt zwak door de bomen vroeg uit de veren is goud in de mond mensen kunnen nu opnieuw gaan dromen de lente springt dansend door het land ze laat al terug zovele dingen bloeien natuur en heelal smeden een ware band de kinderen willen in bossen gaan stoeien het lachen verschijnt, het…

De klok zei acht uur tien, ik wreef eens in mijn ogen. Ik besefte dat ik had gedroomd, maar de beelden waren reeds vervlogen. Een nieuwe dag kwam met het vroege zonlicht binnen. Het zou mij moeten aansporen, maar ik wist niet hoe of waar te beginnen. Ik had blijkbaar van dit vroege moois al weer genoeg genoten. Geeuwend draaide ik op mijn…

Zwaaiende bomen, lachende zon kriebelend gras zo zacht als tapijt genietend van deze zomerdag drijvende wolken, fluisterende wind kabbelend water zo helder als glas geen enkel besef van tijd mijn voeten in het koele water de brandende zon op mijn huid mijn handen in het kriebelende gras bedenk ik al luisterend naar de wind en kijkend…

Elke keer voel je al die kriebels weer En denk je keer op keer. Verliefd zijn is het mooiste wat er is En ook al gaat het een keer mis. Mis zodat de kriebels over gaan En dat die leuke vriend je gewoon laat staan.…

vlinders in mijn buikkriebels overalik droom over hem... kleurtjes in mijn hart zweven op wolkjes van satijn op mijn hand streelzacht ik wacht…

Kriebels in mijn buik ik bel je zo, misschien.…

Het laatste geflonker Der zonne ging ter rust; De beek is door ’t donker In sluimring gekust; Maar ’t zwijgende duister Toont lieflijke pracht: Want de aard groet uw luister, Vorstinne der nacht! Geen nevelen betrekken Uw Goddelijk schoon; Geen schaduwen dekken ’t Azuur van uw troon. Vol glans zijn de blikken, Waarmee ge op ons staart…

Geeft vreugde in het oud gemoed, brengt mij de lente heel nabij. Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel.…

Lieve Lente, wat was je ver weg op zoek naar het nog niet gevonden paarse paasei. 't Kwam uit een planten- pot verstopt achter de bruine hoop Ijdele herfstblaadjes in een hoek gedreven door koude harde wind; er kwam maar geen verlossend einde, lijk kom je uit de buikvlinderkast ?…

dan de lente ons weer!…

De blauwe regen op ons pleintje, tooit zich wazig groen. Zijn lange vingers tastend, naar de warme lentezon. Hij moet zich haasten, 't is al April, dus niet gewacht. Nog maar enkele weken, tot zijn bloesempracht. De merel wil zo graag Zijn nestje bouwen. Terwijl hij wacht op zijn dichte bladervracht. Bij het dalen van de avondzon,…

Het voorjaar spreidt zich uit, met een tapijt van bloemen. Fel kleurend in de vroege lentezon. De donkere aarde dekkend, sierend, als op een feest. Daarboven jubelen weer de vogels, driftig trillend in hun liefdesgloed. De mens aanschouwt dit sprookje opnieuw, met grote vreugd. Het doet opnieuw een snaartje trillen in een wat oud gemoed…

'Een nieuwe lente en een nieuw geluid' Ik laaf me aan de Mei van Herman Gorter De dagen langer en de nachten korter De appelboom loopt al een beetje uit De laatste dagen voel ik me... 'Al dente' Straks ook nog naar de tandartsassistente!…

Van vorst, ijs, sneeuw en kou is het buiten bijna lente zie ik de narcissen staan en de sneeuwklokjes parmantig. In amper een week tijd, van ijs en vrieskou naar zomerse temperaturen tulpen in vazen en zon op de muren.…

Een kloppende specht vogels vliegen met takjes woningzoekenden…

als ik om mij heen het land zie dat lustig de eitjes tikkend het paasfeest samen viert krabbelt kriebelend in mij de belofte van nieuwe lente want waar wij pasen vieren ontwaakt ook de natuur die uit de grond kruipend zoals de maker van dat alles het leven ons herrijzen doet in de zoektocht naar het licht doorbreekt het slapend zaad…

ieder jaar in mei voel ik de kriebels in mijn huid er gaat een wonder door de wei in vol ornaat ligt als een machtig wit tapijt wat geen mens ontgaat dat wonderschone fluitekruid in alle bermen langs de wegen en al die kriebels in mijn huid ervaar ik als een zegen dat veel besproken fluitekruid siert boven doorns en distels uit gelukkig…

zelfs zon kan het niet genoeg verschieten schaduw liegt nachten langer dan de slaap dreiging kijkt achterom en vooruit blijft kriebelen als een schaafwond die niet wil helen…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Vlindertjes Vrolijk en vrij Dwarrelend Ergens binnen in mij Kriebelend Een heel fijn gevoel Jij kent het Weet wat ik bedoel De oorzaak Voor die vlindertjes in mij Die oorzaak Ja, dat ben jij !…

Ogen Stralend Vuur Buik Kriebels Storm Hoofd Licht Fantasie Hart Kloppend Verlangen Huid Warmte Passie Lippen Proevend Extase…

Ze is het mikpunt om haar borstomvang Zo gaat dat bij prepuberale dwazen (Te groen of nog in een ontkenningsfase) Met onbestemde kriebels in 't gedrang Nu nog de om haar grootte gekleineerde Straks keuze zat als ultra-felbegeerde…

Het is maar goed dat je in de lente, zomer en herfst van je leven niet weet, hoe je in de winter van je leven belazerd wordt.…

De nikkelgrauwe winter is vergangen en bloembollen ontwaken ondergronds. Ik zing een lenteliedje, binnensmonds, heb net een nieuwe nestkast opgehangen. Straks zijn er vogels teder aan het minnen, nou ja, hij dringt brutaalweg bij haar binnen.…

wanneer de zon straalt in mijn kamer en de vogels zingen hun mooiste lied dan weet ik dat de winter mij verlaat omdat lente voluit bloeien gaat dan open ik alle ramen en deuren en zing ik uit volle borst mijn… lied terwijl ik volop kan genieten van een jonge lente die priemt... in al zijn geuren en kleuren…

loopt de schaduw voor me uit die zich niet laat vangen zozeer is mijn verlangen zodra ik op de bloesems van de lente stuit…

Lieve krokus, je bent mijn voorjaarsstempel in mijn tuin, met kleurige kelken in je kruin. Je vervangt de wintertinten, in levendige slierten en linten. Een palet van lichtblauw en fel geel in de ochtenddauw. Je nestelt zich tussen de ontwakende planten, met een lachend en stralend gezicht, langs alle kanten.…

Hun geur vermengt zich, met de geur van blauwe regen, overdadig bloeiend in de lentezon steeds weer kom ik nu de lente tegen. De mezen komen kijken. Duikelend en tuimelend om en om. Hun nestjes zijn al uit. Ze geven mij een fijn gevoel. Terwijl ik rustig toekijk, vanuit mijn luie stoel. De mand met violen doet ook mee.…

In een bed vol veldbloemen vlijde jij je naast me je handen streelden wijl je ogen blootlegden wat verborgen was onder de oppervlakte van verlegenheid grassprietjes kriebelden terwijl onze passie opbloeide verder reikend tot over de horizon…