Alle inzendingen over lente OR voorjaar OR natuur

De lente versiert lente versiert me met goudgele hangers te groot in getal Ik mag uit mag naar buiten voel me mal.... Het voorjaar in m'n kop haal me van stal: Het is waarlijk lente.......…

het natuurijs kan kraken bloemen niet kunnen bloeien de ijzige kou heeft de prille beginselen van de geboorte van de lente met het einde van de winter samen doen vloeien onverstoorbaar zingen de vogels hun eigen melodie de natuur op zoek naar een nieuwe harmonie…

Lente Het is weer lente, de vlinders vliegen o ja, het voorjaar brengt mensen buiten, het is weer lente en juist die kriebels zorgen ervoor dat niet alleen buiten maar ook bij heel veel mensen, de vlinders óók in de buik rondfladderen. Het is weer lente?!…

De tijd van dragen Is voorbij - de Rijpheid roept, De vliezen van Het voorjaar staan Op scheuren, De lente lokt…

voorjaar of zomer na een fikse hagelbui bloeit de natuur weer…

Ik ruik de lente;) De sneeuwklokjes bloeien weer het gras wordt weer mooi groen mijn gedachten zijn bij de lente en wat ik allemaal ga doen Nog even, en er zijn weer madeliefjes verscholen tussen het groene gras ik droom alvast een stukje voorjaar en wou dat het al zover was 'k Maak al plannen voor dit jaargetij verheug me op wat…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Vroeger rook ik 't voorjaar in mijn straat door honinggeuren aangewaaid uit het gindse bos vandaan vandaag hoor ik 't voorjaar: de lente komt eraan! in het gekwetter en getetter onder zovele vleugels uit zovele snaveltjes vandaan…

luider hun concert kom maar lente in het voorjaar van ons dromen ook wij verlangen naar de zomer als jij maar bent geweest…

jouw ogen keken met het helder blauw van de eerste lentedagen die met voorjaarsachtige zachtheid vol verbazing het zwart van aarde vergeleken met een curieuze snelheid had de metamorfose van donker naar kleur plaats gevonden waarin pril wit en in groen gevatte bloemen en planten nu al bewondering oogstten van alle kanten…

het zijn niet je ogen die mij hebben veroverd het is de blik vol liefde waarmee je handen het nieuwe plantje met zwarte aarde zachtjes toedekken jij hebt het met warme vingers bekleed een zonnig plaatsje gezocht in een wereld vol gelijken en toch ben jij steeds anders naar haar gaan kijken zij vangt iedere ochtend…

heeft geprepareerd in vele generaties van ontkiemen in pakkende kleur en geur voor vliegen en bijen om het voorjaar op te vrijen…

ik zag bloemen reiken langs de ranke lijnen van jouw aandachtsveld zij hadden snel hun hartjes open gesteld in het weerkaatsten van de mooiste kleuren wiegend op de wind musiceerden zij schoonheid en pracht die je nergens vindt jij danste vogelvrij blij lachend in een eldorado van de heerlijkste lentegeuren jij gaat deuren…

lichte zucht wat bomen aan de horizon in volle vlucht narciste groepen geel met een handje warme zon voor zij het wisten had in het perk de krokusbolletjes al uitbundig bloeiend bemerkt waar zij pauzeerde defileerden de bonte vliegers hun blijdschap over haar vroege komst de nesten af en gereed voor de eerste leg nu lente…

warm was de aarde die zwart rulde toen jij de potten vulde met lentegevoel je lach omhulde scheutig de eerste groene krullen in het al spruitend gewas je kende hun kleuren rook bijna de geuren in het planten van de blauwe druif zo waren de jaren maar dit keer zal het anders zijn met de pijn van een nieuwe geboorte…

het gras zingt groener waar bloemen kleuren orkestreren in blauwe tonen spant lucht ruimte voor het immens scheppingsgeluid nog is de harmonie onbestemd in de veelheid van gespeelde partituren maar er is altijd de dirigent die het fenomeen lente kent en naar een grootse finale brengt…

waar kleuren langzaam nestelen in grijs van grauwe maanden slaapt wit in pas gevallen sneeuw zijn winters maagdelijk rusten toch zal er iets gaan broeien in leven dat door snoeien kort gehouden wordt het zijn geen stemmetjes die soms winden kleuren wel de klank van samenspraak die over het mysterie van de blauwdruk gaat…

Een zotte wind blaast het voorjaar door de takken die naarstig bloesemen in een wazig rozerood Ik adem lenterig voel een lichte stuwing door mijn aderen Zou willen dansen maar hier op straat lijkt dat toch wel idioot Wat miezerregen smeedt echter snode plannen Geselt dikke hagelbollen in mijn oneindig blij gezicht Maar door zo’n opponent…

Als de lente langs de kruinen glanst en in zonnegloed de sneeuw vervloeit; als het eerste groen de boom bekranst en in 't gras het eerste bloempje bloeit, als op éne keer, er geen regen meer in de dalen heerst, noch winterweer, schalt het van de hoogt' in de dalen wijd: O!…

warm wenkte de zon maar wolken kromden zich vasthoudend om de aarde lieten haar niet vrijuit stralen met het lang ontbeerde licht pas na de middag lossen laatste sluiers op reikt voorjaar naar zijn top om in een lange schemering met onomkeerbaar uitproberen zijn lentekleuren nog te presenteren…

Vertrekkende vlucht Een groep ganzen in v-vorm Vee staat nog op stal…

zacht vlagen duizenden druppels waarin stukjes lente hun kleuren al dragen in het regenbooglicht van voorbije dagen geurtjes verbloemen de namen van bloeiers die al zon hebben genoten in vroege en latere uren op de dag zij lachen mild nat onttrekken zich voor even nog aan het gebeuren net op en vlak boven de aard dat al licht groeiend…

je lippen doen me smelten als ik naar je kijk het voorjaar onder handbereik…

natuurlijk wil ik met jou lente je bloemen geven in hun bloei het eerst groen dat zichtbaar wordt jou schenken als mijn liefde die steeds groeit in een lichte zon die dagen langer maakt en in haar stralen steeds meer warmte draagt geef me het voorjaar in je lach, het zacht ontluiken van je hart dat al zo lang bevroren is mijn…

de wereld krijgt weer kleur gele bloemen in het gras kondigen het voorjaar aan blaadjes ontvouwen zich langzaam aan de takken de cyclus van Moeder Natuur die van voor af aan begint kon zo het hele leven maar zijn ieder jaar een nieuw begin ieder jaar een nieuwe lente maar de lente van mijn leven is lang voorbij en mijn zomer ging…

Maart, de maand van het ontbloeien De natuur gaat uit de slaap ontwaken En wil zich van de winter losmaken Het blijft mij altijd bijzonder boeien. Maart, de maand waarin de lente begint Ook de tijd van het frisse groene gras Dat in de winter niet zo mooi meer was Maar nu verandert in een zomerse tint.…

Je lichaam deed mee in dat ritme van de natuur. Het zwakte af en was je tot last. Je eens zo heftige vuur Werd langzaam aangetast. Je snakte naar het nieuwe voorjaar, Als dat er maar eenmaal was. Niet wetende dat deze winter De láátste in je leven was. De eerste dag van de lente, De zon was nauwelijks op, Kreeg jij van God die lente.…

Ik beschilder je in de lente boetseer je in zomerzon verlies je langzaam aan 't herstlicht versmeltende winterharten 'k wou dat het voorjaar weer begon…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…