43 resultaten.
Lethargie
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 376 Gevangen in de sluimering van de dag
Alsof je in de wolken loopt
Verdwaald in de somberheid van de hemel
Overgegeven aan de mist der verblinding
Fysieke transformatie van Moeder Natuur in extrema
Donkerte omarmt de ziel
Lethargie vervult het "Zijn"
En men schrijnt
Niets is het bestaan…
Lethargie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 67 Ik ben allang niet meer
de borstklever die ik vroeger was
de magie heeft mij losgelaten
de magische stemmen zijn verdwenen
en diep in mij
vliegt een kraai tegen een denkbeeldige doorgang
In mij is een duizelingwekkend hoge berg
er is louter stilte en een ijskoude wind
die langs mijn naakte lichaam giert
Zeker, er zijn spelonken
met levendige…
lethargie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 426 klam daalt kalmte
mist verspreidend
in de grijze cellen
kleur verdwijnt
neergaande lijnen
lippen wijzen
naar het grauwe wezen
achter dicht gordijn
waar woord en daad
zijn opgebaard…
Lethargie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 80 Lijdzaam toekijkend
hoe de middag de ochtend
naar de avond sleept
waarom toch opstaan
als blijven liggen
minder moeite kost
hart klopt
bloed stroomt
net genoeg
om te bestaan
soms is er even een vaag verlangen
naar meer naar echt leven
maar dan verglijdt de avond alweer
in een droomloze nacht
want dromen nodigen niet meer uit…
Sense of summer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Gevangen
in de lethargie
van een junidag
rijg ik de uren aaneen
lazuurblauw en geel
ik zweef
op vleugels van gelukzaligheid
ik ontstijg
als een wolk
de bedding van de tijd.…
Sense of summer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Gevangen
in de lethargie
van een junidag
rijg ik de uren aaneen
lazuurblauw en geel
zweef weg
op vleugels van gelukzaligheid
ik ontstijg
als een wolk
de bedding van de tijd.…
Sense of summer
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 318 Gevangen
in de lethargie van de middag
op een junidag
rijg ik de uren aaneen
tot een snoer
lazuurblauw en geel,
droom weg
in een roes
van gelukzaligheid.
Ik ontstijg als een wolk
de bedding van de tijd.…
het feest is geweest
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 469 je glimlach
had magie
diepte zinnen
uit hun lethargie
liet ze dansen
door betovering
ogen sjansten
in verovering
de dame boeide
passie gloeide
ik moest helaas
het feest verlaten
mijn partner kreeg
haar glimlach in de gaten…
het is feest - geweest
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 605 je glimlach
had magie
diepte zinnen
uit hun lethargie
liet ze dansen
door betovering
ogen sjansten
in verovering
de dame boeide
passie gloeide
ik moest helaas
het feest verlaten
mijn partner kreeg
haar glimlach in de gaten…
Levensfeest
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 Ik ben verdoofd
omdat ik alles moet
en toch stil sta
achteruitga
Ik voel verdriet
omdat ik alles moet
en toch terug ga
naar het nergens
Ik verdrink in leegte
vol van lethargie
omarm de indolentie
de stilte van het niets
Mijn god verlos me
maak me vrij van geest
laat me weer genieten
van het levensfeest…
Implosie
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 383 Een constante stroom
Gedachten en gevoelens over dat wat was
Maar nooit meer zal zijn
De vermoeienis van zelfreflectie
Oneindig
Vermenigvuldiging van fouten en spijt
Vergroting
Van niet bestaande problemen
Leidend tot eindeloze overdenkingen en oeverloos gelul
De aantrekkingskracht van cirkels
Verzwolgen
Door het diepzwartste gat…
Ten onder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 2.093 mijn dood karkas
rust mijlen diep
waar het voorgoed
vergaan insliep
tijdloosheid spon
zijn kluwig garen
streelde mijn lichaam
tot bedaren
hoog boven mij
woedt nog de storm
waartegen ik
nooit meer optorn
eeuwig heugt mij
die agonie
en doemt eind’loos
de lethargie…
Verre vriendschap
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 467 Er is een verder weg dan hier
op de heuvels achter de oceaan
waar vriendschap brieven schrijft
wanneer afstand
stilte kan overbruggen
is zwijgen tijdloos
en de hunkering
naar aanwezigheid
zonder woorden
in de nacht verzonden
blijft zonder lethargie
er bestaan geen grenzen
aan werkelijkheid van horizon
totdat het zwijgen zinloos…
De misantrope beer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 137 ik mis daarvoor de energie
of 'k ben het simpelweg vergeten,
ik ben een beer in lethargie.
Als ik dan toch mijn hol verlaat
omdat ik wilde honing ruik
dan is't geheid voor mij te.laat
dan sterf ik in een berenfuik.
?…
Duisterklacht
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 196 Je hoeft me niet te redden
ik weet hoe ik me gedraag
nooit bang om alleen te zijn
in dat verlegen zijkamertje
van duisterklacht in zwijgtaal
jouw decadente woordenbrij
van lethargie en fatalisme
jouw zoemende zwemmende woorden
ze drijven weg, nemen af
in geluid en kracht over de rivier
van aanwezigheid in duisterklacht.…
dit zijn de dagen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 87 dit zijn de dagen van
stofwolken en
woestijnhitte
van zout zeep
vuren en
dodendansen
dagen van
bochten en
ravijnen van
vrijplaatsen van
doekjes voor
het bloeden
dagen van
gesloten harten
en deuren
van branden
droogte en de
onbarmhartige zon
dit zijn de dagen van
korte dromen
van lethargie
bedrieglijke kalmte
inktzwarte…
Liefde in tijden van C.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 225 Geef deze jongen nu eindelijk wat hij wil,
zijn honingpot is al weken leeg
en zie daar drijft hij af naar dwaze lethargie.…
Zag je ogen gloeien
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 126 mijn woorden
hadden deze keer
precies dat pigmentje meer
ik zag je ogen gloeien
wist dat de aparte kleur
jou mateloos zou boeien
voelde je aandacht komen
uit lethargie en lome dromen
in het schilderen van ons verhaal
je neuriede de melodie
terwijl ik bezig was met
componeren van het lied
over de kunst van samenzijn
door het penselen…
Meeuw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 202 Ik zag mijn moeder
in een meeuw veranderen
tijdens de lucide dromen
van mijn onrust
er stak een wind op
die over het verleden blies
mijn ingewanden lagen hulpeloos
op een tapijt van brandend zand
de meeuw kwam naar mijn rug
naar mijn maag, longen en hart
met een onheilspellende oorlog
in de lethargie van haar schaduw
ik schreef een…
Veinst gewetensvol
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 150 de zolder ademt
al reeds lang verbruikte lucht
kraakt en kreunt in iedere zucht
door verstoring van zijn rust
en evenwicht schrikt hij op
uit lethargie en jarenlang gepeins
veinst gewetensvol
zijn schatten te bewaken onder stof
en afgedekt met smoezelige lakens
toen later het kale peertje knapte
en licht slechts door het luikje kierde…
jagen vlammen door mijn lijf
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 455 ik staar
de wereld kijkt
gestrakt terug
onaangedaan
het beeld beweegt
niet in mijn geest
wat buiten leeft
gaat mij niet aan
toch is er soms
jouw kleur die
aandacht trekt
gedachten iets verzet
dat is de vonk
die mij ontwaakt
waardoor ik lethargie
voor even weer verlaat
dan brandt
het leven in moment
jagen vlammen…
Keek langs me heen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 276 ik heb je geroepen
maar je was al
naar binnen gekeerd
pakte je handen
om je te raken en laten
ontwaken uit lethargie
je lachte maar keek
langs me heen zonder
een blik van herkenning
leek blij met de aandacht
sprak onverstaanbare woorden
over wat jij in je geest hoorde
keerde langzaam
weer terug naar de onrust
van zoekende vingers…
Jouw landschap
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 193 mij exploiteerde
ten behoeve van jouw gevoelens
kwam de horizon dichterbij
over het bospad aan de oevers
brachten blote burgers proviand
voor reuzen die nooit sliepen
in jouw vergeten niemandsland
ik was vrouw alleen in wildernis
van gemakzuchtige mannen
die zich verveelden in hun leegte
tot aan de rivier kwam de droom
uitgestrekt in lethargie…
Deze finale
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 49 schichtig
keken mensen op
waren kapot
geslagen in hun
lethargie van
teveel info
zij schermden af
konden de
conclusies niet
meer behappen
omdat zij te erg
voor woorden waren
in vreselijke
existentiële pijn
zonder kans op
verlichting of
mogelijke escape
zonder delen en
troosten want de
dood is nergens
van op de hoogte
enkel…
Verre vriend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 148 Wanneer ik afstand
met stilte kan overbruggen
is mijn zwijgen tijdloos
en de hunkering
naar jouw aanwezigheid
zonder woorden
in de nacht verzonden
blijft zonder lethargie
omdat ik leef met jouw ratio
bestaan er geen grenzen
aan werkelijkheid van horizon
er is een verder weg dan hier
in de heuvels achter de oceaan
waar ik mijn brieven…
Gestorven feest
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 487 een laatste sigaret
een laatste glas wijn
toe vertel me nog iets
een verhaal
een anekdote
een mop
als je niets doet
gaan we naar huis
sterft het feest
en is het gedaan
maar ik wil nog niet weg
dus zet wat muziek op
en laten we dansen
ontsnappen
aan de lethargie
vertel me over vroeger
vertel me
och laat maar ook
de muziek…
Misschien.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 163 Dagen van wanhoop en doffe lethargie.…
Dansende metaforen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 333 Zoals jij de metaforen kan laten dansen
in het oktoberregenwoud van natte dromen
wanneer je weer afdwaalt in onzekerheid
en ontkenning, het enige dat wacht,
wacht je op mij in een zomernacht
aan oevers van alternatieven
regeer jij over zinloze lethargie
commandeer jij zinnen
als sprakeloze koninginnen,
diep in jouw horizon
van zwijgend…
Wiede leegte
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 91 Wie de leegte heeft gehoord
En heeft gekeken naar het bleke
Vlees van vele levenloos,
Gelijkend zich voor 't leeuwendeel
In dagen van lamlendigheid
Voornamelijk vervelende
In lethargie verkerende,
In lendenen en in hun leden
Bijkans uitgeteerde zombies
Van savanne's wiede leegte
Ooit ontheemde en verweesde
Door de mensen gedresseerde…
Oom dichter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Ze vragen me soms
of u nog gedichten schrijft
over de taal van de vreugde
zoals u ooit dikwijls deed
alsof ze niet willen weten
dat u niet meer leeft onder de mensen
hier op aarde, voor de massa
bent u dood, niet meer aanschouwelijk
ik antwoord ze vaak
dat ik uw gedichten nog lees
in de avonduren wanneer de zon daalt
in de lethargie…