Alle inzendingen over letterlijk te krap

tenen krommen in stukgeschopte schoenen zoeken een uitweg dwars door versleten zolen scheve tongen wrijven dunne huid in stukken ingesnoerd door veters -te hooggespannen- ogen hebben glans verloren ongeringd rafelen ze de bijna uiteengereten flarden bij elkaar ongepast barsten vellen in blaren uit…

Het is de ruige wereld die een mens zwak maakt, de visuele cirkel, het seizoen. Een meloen zonder fatsoen, een rijkdom zonder kalkoen, het gesloten paradigma van een oen. Dat is wat de wereld raakt Niet de lol die het beter maakt.…

Me…

"mijn liefde voor jou zwelt aan" waren mijn woorden die onbezonnen mijn grote mond verlieten jouw verbazing was groot moeten nu echt ...alle kledingstukken uit wanneer jij twijfelt aan oprechtheid!…

De ruimte is krap in twee dimensies.…

gekrulde zinnen zijn zorgvuldig gekozen en uitgewerkt in momenten van de dag achteraf zijn je ze zuur opgebroken in jaren van gezichten spoelen golven ze op de rand om te zuiveren is schoonheid aanwezig in elke vingertop die je draagt letterlijk én figuurlijk letter voor letter wordt het aangetoond in vrije geluiden van adem uiterst…

Het huis van de jongste van die van Laken werd te krap voor al zijn hondenvrienden maar het is hem te duur om iets te vinden waar ook zijn ‘paarden’ binnengeraken zijn stem voor dieren wordt graag gehoord maar in geldzaken is hij onprettig gestoord…

Wat knap een eislepende steenmarter op zoek naar onderdak legt het, hoe krap onder de motorkap. Moeder eend heeft vast geweend haar ei verdween met marter Steen op de motor van een zwarte eend.…

Letters tekenen Achtergrond, voorgrond zelden gegrond Van vandaag en vroeger maar nooit van straks Waarom schrijven?…

In vogelvrije gedachten kunnen letters zweven zonder enige reden. Ik schep ze uit de lucht, laat ze dwarrelen op papier, daar vormen ze woorden op hun eigen wonderlijke manier. Vrij en sterk rollen zinnen in de zon, zacht van kleur smelten ze in mijn verlangende mond.…

De obsessie Van melancholische fantasieën Loopt uit mijn hand Het blijft een leugen Want de realiteit is bij nader inzien gestrand Met kinderlijke gedachten Weggestopt op vochtige zolders Mijn misplaatste gevoel Gefuseerd als engelen met steen Een beeld om aan vast te klampen En afhaken is geen doel Letterlijke woorden Hebben mij het…

Ik wil een letter zijn. Ik wil een M zijn. Omdat de M zo potig is, Kan hij waarschijnlijk Ver lopen. Omdat de M van boven Op een berg lijkt. Die vast wel te beklimmen is.…

Een Piet wilde rijmen maar miste het woord hij kon niets bedenken geen zin werd gescoord toen kwam er een dichter die schreef zonder stop goed klinkende klanken voor het Pietje op die danste van vreugde naar Sint’s magazijn en pakte een pakje gestrikt met satijn kijk lachte de poëet dit is amusant van mierzoete letters heeft Piet…

letters spelen al dagen onbeheerst door mijn woelig hoofd zonder resultaat maar op deze vroege morgen met de eerste vorst teken ik een hart met daarin jouw naam groene letters in witte rijm netjes geordend omhuld met liefde jammer dat je dat niet zag…

Er werd tweehonderdduizend kilo goud Plus vierenhalf miljard contant als vracht In krap een maand naar Zeist overgebracht Daar is een gloednieuw 'Cashcentrum' gebouwd Dat dit in het geheim moest, valt me tegen Ik had er dolgraag iets van meegekregen…

Ze zijn te krap voor die Ghanese masten Al die Chinese voorbehoedsgeschenken Het deed me aan die ouwe sexplaat denken Van die Chinéés die geen kapotje paste 'Hang Wang', een lied vol expliciete klaarheid Blijkt nauwelijks banaler dan de waarheid…

't Is waar dat AOW’ers moeten sprokkelen, een krap pensioen, het maakt ze leep en listig. Maar ook de Muze is niet altijd kwistig en ik zal nooit met rijm of ritme smokkelen. Het valt me dus flink tegen van die ouderen. Ik ga met poëzie toch óók niet frauderen ?…

Het ding is krap en traag, de motor luid. Als je er slechts in slaapt dan geeft dat niet maar ’t regent hele dagen dat het giet, we komen dus dat pokkending niet uit. Het leven, in een camper opgesloten als escargod in Frankrijk, is zwaar klote.…

Waar bovenbazen bonusbellen blazen Voer Berend Botje met vriend Pietje Bell Naar de B.V. van Nederland en Shell Het land van dikkoppen en Goudse kazen Berooid, belazerd en te krap bij kas Bedot door dotcoms - dat was wat het was…

Toen ik de hand vroeg van uw dochter die ik hartstochtelijk bemin, deed ik zulks niet in letterlijke, doch in overdrachtelijke zin.…

Hij klieft het hout, hij schikt het op het vuur en ziet hoe Ies de kost’bre tijd verspilt. Het varken krijst verwoed in ‘t kot om kriel en Bertha rammelt nukkig op de deel. De gaskous suist gestaag haar helle wit en schallend gaat weer door zijn hoofd: gij zult uw enige zoals gij hebt beloofd ten offer brengen aan uw Heer. Hij strekt zijn…

Je hebt niet veel kaas van letters gegeten…

Gedachten die rijpen zinnen die eeuwig worden tot op de letter en de punt.…

in gelezen zinnen vind ik geen brievenmist of wisseling van wacht in stappen ik kan het uur bedanken, beminnen in de vrouw achter de vrije hand van letters zij geeft mij flanerende kleuren van vriendschap, van liefde op zachte huiden dat zich stil kan houden doorheen de tijd kent de grond der dingen die gevleugelde woordjes beschermen…

jij hebt vogels verschrikt die reeds lang zaten te slapen ze wakker gemaakt uit verstilde rust door hun veren te strelen warmte en voedsel gegeven vleugels gespreid klaar voor de vlucht nog hokken ze rond in onwennig gekwetter schrijven vrijheid met andere letters proeven de lucht van hartstocht en vuur vliegen uit voor…

letters zijn simpel aan elkaar geplakte bolletjes en streepjes met hier en daar een puntje, meer niet maar pas op een half rondje teveel bij een l en je noemt je lief een dief één keer een h vergeten en je bent een kannibaal - dag, ik .eet Hans - twee uitschieten in een dictee en hij krabde zijn hond wordt hij krabte zijn kond en dat is…

hoe ver ik ook kijk nimmer verschijnt er een wolk aan 'n hemel zo blauw als vandaag of toch daar in de verte voorzichtig zie ik ze verkleuren en hoor de door jouw gevormde woorden al van verre ze toveren een glimlach op mijn gelaat ik raap de mijne tezamen en stuur ze gevleugeld naar je toe…

edlemazrev srettel sthcels rood laveot nemrov ez nedroow verzamelde letters slechts door toeval vormen ze woorden geen zin in woorden schreeuw ik onzin tot mijn hoofd eindelijk leeg is ik stamel en sta op open de gordijnen buiten regent het letterlijk zinloos ik blijf binnen om woordeloos letters te sparen…

die Romeinen hebben ondoordacht onze letters vastgebonden op een extra extra large alfa-bed ze liggen onderkoeld vervreemd en wezens-eenzaam naast elkaar H I  J is de enige met samenhang maar dan nog is hij alleen want Z ligt veel te ver hij droomt van haar voortdurend…

In het donker van de nacht, terwijl de stormwind buiten loeit, komen letters aangesneld. Groeperen zich als koorden. Voor en achter of er tussenin. Zo vormen ze woorden, maken zo een mooie zin. Ik volg ze met mijn balpen, zodat ze niet verloren gaan. Luister naar de woorden. Probeer de zin ervan te verstaan.…