Alle inzendingen over leven OR kapot

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

de welvaart vaart wel vaart wel en vaart voorbij gekeerd is het tij de wel van de welvaart mindert vaart vaarwel welvaart het boek is uitgekaart het varen is voorbij…

Ze hebben je weer op de korrel man De Kamer zit vol hongerige wolven Die Sywert heeft bijkans je graf gedolven Doe al je media toch in de ban. Al was je door de Wob eruit gegooid Zo "slim" als Attje Kuiken word je nooit…

Doet het pijn wanneer voeten in de duizenden glasscherven die jouw leven vormden, dat uit elkaar spatte, zich vertrappen; oefenen dat zij over vuur lopen.…

Mijn hemel is kapot En evenzeer mijn aarde Ik zeg dit onverbloemd Omdat mijn leven lijkt gedoemd Te zijn zoals 't Altijd was Wegkijkend En weggekeken Mensenkind…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Hoe konden we na alles, zo naast elkander leven. Het lijkt of alles is vergald, We niets meer kunnen geven. Geen woord is waar, niets is er goed. Was er ooit liefde daar... Dacht dat god over ons hoedt. Hoe liet ie dit gebeuren dan, dit is toch echt niet waar. Hier komt helemaal niets meer van, Ik ben nu al zo gaar.…

Ik ga kapot van binnen Ik snap de wereld niet Ik ga kapot van binnen En niemand die het ziet Het zit alleen van binnen Dus een ander weet het niet En ik hou het liever binnen Want dan is het er niet…

Geen voelsprieten meer en mijn vleugels zijn kapot maar ik adem nog.…

Een ballon in de storm Een luchtgevecht tussen de liefde en een hart dat in brand staat Mijn hart, mijn ik Ga kapot! Ik kan niet met mezelf leven maar alleen uit liefde…

M'n hemel is kapot En evenzeer mijn aarde Ik zeg dit onverbloemd Omdat mijn leven lijkt gedoemd Te zijn als 't Altijd was Wegkijkend En weggekeken Mensenkind…

Ik voel me eenzaam een eenzaam leven asociale mensen ik ben er kapot van wat heeft het leven voor zin ze zijn net beesten ze schuren je af, tot je overgeeft ze vinden mij afschuwelijk maar ik trek het me niet aan het leven gaat door het pesten gaat door ik doe er iets aan wij doen er iets aan!…

Zijn adem was bedomen, Zijn leven van korte duur, Het enige wat slaagde, Dat was zijn laatste uur. Geschrokken en gebroken, Vernield, totaal kapot, Vedriet, woede, een grote angst Zijn leven zit op slot.…

M'n hemel is kapot En mijn aarde evenzeer Ik zeg dit onverbloemd Omdat m'n leven Lijkt gedoemd Tot onbaatzuchtig reflecteren Om dan toch eindelijk Met hulp van velen Het leven te gaan leren…

In hun ogen Werd er slechts Met hem gedold, In werkelijkheid Werd er met hem Onnatuurlijk hard gesold En werd hij voor 't Leven gemold En ging gebukt Onder 't juk Dat onherstelbaar Weerloos maakt Onschuldig leven Voorgoed kapot gemaakt…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

een tram ramt een bus sleutelbeen ribben breken bekken doorboord wat blijft over vermoord door het leven gekluisterd aan het Blauwe Huis kapot lijf kapotte liefde het verscheurde leven op het doek de verliezen dreigende luchten bloed gaat over in bloemen aderen verbinden mensen en altijd haar intense blik haar ogen houden…

achter de deur regeert de tirannie angst plakt als een makke huisvlieg aan het behang in een pan suddert het verschraalde leven een kapot glas een stem alles is genoeg…

Het leven En de zwaarte Vangt zij op En ze maakt er lucht van Die ze wegblaast Met emoties Die zij voelt En deze als luchtbelletjes rond vliegen En als er één kapot gaat Dan heeft ze toch de kleuren gezien Voor haar is dat genoeg…

Het leven is zot in plaats van rot 't Is een simpel regeltje 't betekent niks 't weegt niks 't past op een tegeltje En als het valt is het kapot…

Dit gevoel moet snel verdwijnen Want ik ga er langszaam aan kapot.…

is mijn geweten gesust als ik berust het toeval accepteer ook al maakt dat mijn leven kapot het lot dat mij is beschoren ontkent de vrije wil in het bestaan om een eigen weg te gaan toch zal ik strijden lot en toeval zijn niet te benijden voor hun nederlagen ga ik mijn leven wagen…

Woord van dichterlijke vrijheid Dat de wandaad van het Verleden kapot rukt, Tegenwoord biedt Aan het misdadige verleden - Woord dat het leven In de tijdloze tijd Van na het geweld In zijn tegenwoordigheid Leefbaar maakt…

Hij struikelt over zijn kapotte zolen, En de Bulgaarse winter die hem wacht, Vergt alles van zijn overlevingskracht, Geen woning meer, 'de vossen hebben holen'. Maar Lubbers stapt, het hoofd fier opgeheven, De ring in voor de wedstrijd van zijn leven.…

Ik ga vanbinnen kapot Niemand merkt het op Ik huil me leeg Niemand kijkt op Ik ben kapot Allen draaien zich om…

Verdriet en pijn Waarom moet dit zo zijn Is dit je lot Een verschrikkelijke ziekte maakt je kapot De diagnose is gesteld Heel voorzichtig is het verteld Chemo om iets langer te leven Maar tenslotte ga je het toch begeven Vechten tot de laatste traan En dan moet je het leven laten gaan.…

Leven is kiezen, leven is pijn. leven is verliezen, leven is fijn. leven is niet weten wie we zijn. leven is bij twijfel, wijzen naar mij. leven is geld, leven is tijd. leven is vreugde, verdriet, venijn. leven is fout zijn kapot gaan van spijt. leven is gevangen zijn, verlangen naar vrijheid. leven is denken, doen, begrijpen.…

'Ze' maken het leven van de roker zo kapot.…