40145 resultaten.
Beleving van een zoen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 182 Nu jij jouw ratio toetst aan de werkelijkheid
is waarheid uit vergeten boeken overbodig
je straalt zoals de zon straalt op een lentedag
met de mystiek die de natuur doet groeien
het is jouw beleving die mij doet verlangen
naar alles wat het leven brengt aan realiteit
het gruwelijke grauwe en het prille groen
tot droom verheven door jouw gulle…
De natuur en al het leven
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 79 Hé, kom een beetje dichterbij
dan kun je me beter bekijken
ook al zijn wij geen gelijken
er is iets dat ons samenbrengt
iets wat wij allen delen
iets wat aan jou, mij en zo velen
steeds weer geluk en vrijheid schenkt
tenminste, als jij je wel goed bedenkt
dat het je werd gegeven
niet zomaar of voor even
de natuur en al het leven…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
In de herfst.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 227 Het is het willen aanvaarden
van de herfst in ons leven
die ons ook leert hoe fijn het is
dat we er nog altijd zijn.
De zon mogen zien die elke
dag weer opkomt ons dan
zijn warmte geeft en om
ons heen alles laat groeien.…
Hartsbloem
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 690 Na tijden groei
En knop na knop,
Kwam je in bloei,
Leefde je op.
Als een fontein van vuur,
Kleuren, geel, blauw en rood,
Kwam heel je natuur,
In mijn ontwikkeling bloot.
En, voort gaat je bloei,
Je kleurenzee,
In onstuitbare groei,
Neemt heel mijn leven mee.…
Boom
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 95 laat me een boom zijn en een boom ervaren
Ik heb die ijdele droomwereld niet nodig
om me tot leven te wekken
Ik wortel in mijn inheemse wijsheid
onverschillig voor de leugens van de mensheid
ongevoelig voor het falen van een onbepaalde god
altijd groeien om energie te geven
zuurstof strooien, stoer en stom.…
Oud en wijs genoeg
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 80 De overlevingkracht van de natuur,
is natuurlijk verbazingwekkend.
Wat bomen van nature kunnen,
staat alle mensen te wachten,
wanneer ze geluk hebben.
Mensen zoeken troost,
in bomen en bij elkaar.
Zo zoekt oud groei.
Zo wordt jong wijs.…
Aandacht
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.704 ik beschrijf je
met mijn lippen
verhaal je schoonheid
met mijn stem
groei maar groei maar
ik teken je kleur
met mijn ogen
en noem je mooi
groei maar groei maar
vorm je leven
ik dek je toe
met aarde, met gevoel
op de vensterbank
in het licht
ik geef je aandacht
een gezicht…
dacht je meerjarig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 636 eenparig was je gegeven
ons zaad zal geen leven meer geven…
Vrienden van de velden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 leven als een duurzaam gegeven
Groei door het aardse meegegeven
Voelbaar is de schoonheid
Ieder moment en elke tijd
Van de rijpende gewassen genieten
Hamsters slechts van ouderdom het leven lieten…
Zachtmoedig binnendringen
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 793 Vader was een oude aardappel,
wees op het kaboutertje
in de pinda
Moeder was een gapende wonde
die schreeuwde om verzorging
De oudste dochter, Soen, een
slapend spoor in droge aarde
verzamelde afval, at en genas
verborg heel kunstig haar kracht
verbond via sluipende wegen
Bij verandering van klimaat
groeide zij uit tot een boom…
Het onafwendbare
gedicht
2.0 met 108 stemmen 29.560 Wat ontkiemt steekt zijn kop op: de lissen,
verwarring, het diepe. Een dag zaait zich uit,
dikt zich in, plooit zich open. We zetten ons schrap
tegen de onrust, maar de liefde rust niet, laat niet
betijen. De liefde drijft boven, barst van het blad,
het is niet te stoppen. Overal scheuten en botten
en kroos. Waarom wil je wieden wat er zich…
ieder het zijne
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.456 voor Amanda
meneer Houtebeen rakelt het kind weer op
dat tussen poes en hond en vreemde eenden
bladeren naar beneden laat dwarrelen
als vogelveertjes
die zij volgt tot in de kelder van haar diepte
om daar het geelste geel te vinden
heel zachtjes tilt zij die warmte
tussen ranke handen omhoog
zo wordt zij 't maan-meisje
dat probeert…
Stammen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Ooit reikend naar de warme zon
zakken ze weg in koele aarde
maar altijd nog van grote waarde
voor de grond waar het leven begon.…
Soms even
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Het zonlicht lonkt naar de aarde
vraagt haar ter dans
plantjes nog maar net gepoot
ruiken hun groeiende kans
manen stralen kussen de zee
maar vertel me liefste
wat heeft dat lonken
en kussen voor waarde
weet je
als wij dat niet zouden beleven
neem ik al genoegen
met soms even
onze gevoel voor natuur
is zo weergaloos groot…
De aarde zwarten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 457 mag ik de tuin zijn
waar jij groenen kan
de aarde zwarten
waarin jij ooit
weer bloeien zal
mijn borders zijn
niet ingericht éénjarig
maakt nog geen gezicht
paden wachten op de hand
waarmee jij je zaden plant
ik snoei en rooi
het overbodig
de tuin is lenteklaar
mijn warmte en jouw kleur hebben
elkaar ook volgend jaar zo nodig…
mooi moment
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 162 mooi moment
’t is rustig , stil en zacht
vanmorgen in de polder
mijn bebloede vingertoppen
gaan van braam tot braam
laag overvliegend brengen
ganzen m’n gedachten op
een onverwacht spoor
lijnen spelen met de tuin
groene strepen, grijze vlakken
vorm en kleur door groei
elke dag een ander schilderij
de natuur hanteert de kwast
mijn…
Levenspad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 Het pad
Naar leven
Van leven
Ontmoeting
Verbinding
Deling
Groei…
- Tijd gaat de groene bomen vellen -
netgedicht
4.0 met 45 stemmen 245 Altijd de neiging om te willen leven, haal jouw
adem in de natuur, stevig achterom kijkend.
Overheen vallen duurt soms.
Botte woelende storende mensen vragen, boren,
horen, zagen, zoeken het wel eens.
De natuurlijke indicatieziekte van de boom die
door de windval brak.…
Wanhoop
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 138 in haar ogen
zie ik verbittering,
in haar gedrag
zie ik ontkenning,
in haar 'theater'
zie ik de
'gestorven' zwaan.
in het verdriet van
de nacht,
in de kilte van de
noordenwind,
in de dans
van enkelvoud,
in een
gebroken spiegel
van onschuld in
verdrongen tijd.
ik zie haar
snakken naar de adem
van haar geweten,
verstikkend in…
Economie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 42 de welvaart vaart wel
vaart wel
en vaart voorbij
gekeerd is het tij
de wel van de welvaart
mindert vaart
vaarwel welvaart
het boek is uitgekaart
het varen
is voorbij…
Groei
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 761 Het leven gaat door
Wat je ook doet, wat je ook laat
Wat je denkt of denkt te denken
Waar je tegen bent, waar je voor staat
Je liefde en genegenheid
Warmte, vertrouwen en interesse
Alles groeiend met de dagen
Groeiend met de zuiverste finesse
Je onzekerheid en al je angsten
Zenuwachtig en koortsachtig blijf je vechten
Een beter bestaan…
Groeien...
hartenkreet
4.0 met 84 stemmen 1.705 Probeer
en keer
de dingen
naar een positief gevoel
Probeer
en leer
van dingen
Kom zodoende tot je doel…
Groeien
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 648 Daar liep ze, ze dacht na over het leven.
Nog steeds bezig met ontdekken en het zoeken naar haar bestemming.
Soms zocht ze naar het kind dat ze zelf ooit geweest is.
Het kind dat stappen durfde te nemen, niet bang om te vallen.
Het kind dat weer opstond en vol trots verder durfde te lopen.…
groeien
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.475 persoonlijke groei
van een vrouw in bloei
in de bloei van haar leven
vol van haar streven
schrijdt ze voorwaarts op haar eigen pas
tussentijds vertoevend
aan de Ringse plas
zich lavend aan het stromen van water
emotioneel geklater
een met de rimpeling
zoals zij het leven zingt…
GROEI
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 642 Kiem in volle grond
Zuchtend naar het licht
Zon en regen
bedauwen het land
Levenssappen stromen
door het jonge blad
Sterk in streven
Bloeiend naar omhoog
Stormen woeden
Even knakt het riet
Lijdzaam vol vertrouwen
Trotserend deze slag
Als een boom
Geplant aan de bron
Zijn takken reiken
tot in de hemel…
groeien
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 391 uit de wonden
van een gesnoeide roos
komt geen bloed
het heeft een andere naam
die ik nog vinden moet…
Groei
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 396 Ze was
een kleinschalig meisje
ze is
zichzelf een dijk
alsof in de grote
wereld geen zee te hoog
gaat:
heb je nu al
ben je nu al
Ik heb haar afgestaan aan
de grote wereld omdat haar
geen zee te hoog gaat
et
cetera…
groei
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 632 vermoeden hebben dat ergens
in jou een wereld schuilt
voortdurend in beweging
zoekend naar evenwicht
daar bestaat de tijd niet
zo van zichzelf vervuld
als pruimen van goudgeel
of van blauwpaars
waar de zee telkens weer
het zand van het strand kust
hartstocht tot schuim slaat
dat het water verder draagt
onder je het beest voelen bewegen…