Alle inzendingen over leven OR obstakels OR reis

. - Wil je niet zitten, dan moet je maar staan, net als je 't daaglijks in 't leven ziet gaan. Leg reis aan! Bittere borrels of melk en saffraan. 't Leven is een gladde baan. Bitter en zoet uit eenzelfde kraan. Leg reis aan! leg reis aan!…

mag ik je hand in zacht aanreiken samen kijken hoe ons leven verder loopt jij hebt de tred ik de stappen ja ik moet leren in ons tempo toch me aan te passen samen hebben we een weg gekozen obstakels zijn er overal alleen dit samengaan is onze overwinning al…

het is mij om het even of het pad stokt een muur breed en lang ik zal hem breken te lang, te vaak al uitgeweken zonder obstakels kies ik de vele kleuren de weelderige bladeren zet mijn stappen merkbaar mijn natuurlijke gang zal tot leven komen in de werkelijkheid heb ik mijn eigen dromen…

Terwijl schuld knaagt aan angst laveert hij met gesloten ogen op gevoel net langs de obstakels blind op de vlucht voor het leven tot de golven van de zee dwingen tot een keuze: recht door zee vooruit hopend op een reddingsboei misschien wel een vlot of de vloedlijn blijven volgen tot het volgende obstakel de volgende golf van pijn…

Ik leidt hem langs obstakels, mijn ogen leent hij nog, maar als hij straks alleen moet lopen en de obstakels zijn er toch? Ik wens dat ieder mens een keer een blinde leidt. Zou het straatbeeld dan verand’ren? Is men daartoe bereid?…

woord ik verklaar je tot obstakel…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Nu de mensheid gaat vergrijzen Is er nog meer vraag naar ruimtereizen. Om te weten hoe het zit Aan het einde van de rit Als we definitief afreizen. In de ruimte Heeft u nog de ruimte.…

Daar lig je dan, de deksel sluit voorgoed zien zullen we je niet meer. In de wagen volgen we de stoet voor de allerlaatste keer. In de zaal kijkt iedereen naar je foto een kiek waar je minzaam op stond Toen was alles nog heel normaal was je tevens nog kerngezond De laatste rit die we samen maken jij liggend en wij rechtop daarvan is echt…

Iemand kwijt zijn die er nog wel is, maar nooit bij jou niet zoals het had kunnen zijn Ons eigen leven leiden, jij omdat je dat besloten hebt en ik omdat het zo is Als het niet zo was zouden we voelen wat we nu niet voelen het wederkerige, een samen een bijzaak niettemin, ja we laten het leven stromen Het kan om obstakels heen het…

Ik ga op reis en ik neem mee.. Uit uw jeugd kent u het vast nog wel De eerste zin van een bekend herinneringsspel Ik ga op reis en ik neem mee.. Het is duidelijk, enkele reis Naar de hemel? Het paradijs? Ik ga op reis en ik neem mee.. Alle momenten van mijn leven Van grote vreugde, verdriet van even Ik ga op reis en ik neem mee..…

Schoonheid van satijn uit zijden rag geboren in fladderende vlucht door wind bewogen Levend in het veld waar obstakels je raken kom je dwarrelend ten val stort neer ter aarde Je geknakte vleugels zijn sterker dan je denkt ze komen weer tot leven en dragen je omhoog…

De reis die onze genen maken, is eeuwen geleden begonnen. Onze genen leefden al, in naamloze oermensen. In onze vaders en moeders. In onze dochters en zonen. Zo reizen onze genen verder, eeuwen nadat we zijn gestorven. De reis die onze genen maken, zal nooit meer eindigen. En wat is het lot van ons stervelingen?…

vier lange poten gelijk op stelten en 'n nog langere nek kennen doet hij ze allemaal maatjes voor het leven zo leek 't, want nu is hij geveld door zijn laatste wens over duidelijk nog een keer die langnekken groeten en 'n kus toe ~ goede reis Mario ~…

je lijkt wrijvingsloos op je lach door het leven te glijden zonder obstakels hobbels en andersoortig irritant gestroomlijnd door energie van liefde dans jij op het levenskoord waarvan de balans als talent bij je hoort toch voel ook jij je pas vrij als je de opstap genomen hebt en de bekende wereld verlaat en zo zonder…

Een brief is wel een mooie alternatief Van het echte leven, is een soort van twist Tussen twee arme zielen, dat voor altijd zijn gescheiden Door al die obstakels en domme meiden, Van onze loten, die zijn net als lotterij. Wij kregen legen loten en alles is voorbij……

Wij zijn onderweg door het leven onwetend waarheen onze reis gaat Wij zijn bijzonder, om in ons weten dat leven eindig is tóch het oneindige te kunnen ervaren We zijn onwetend van de onbegaanbare wegen waarheen die leiden maar vooral, hoe onze reis ten einde komt…

Wie zijn leven als een reis aanvaardt. De grens van plaats en tijd kan overschrijden. Wie zijn blik in vrijheid op beschaving richt; en zo bekomt wat een mens in wijsheid vergaart; die zal zichzelf kunnen bevrijden. Wie zijn leven als een reis aanvaardt. Wie uit angst nimmer een avontuur zal mijden.…

Weer slinger jij door mijn leven razendsnelle fijne draden kroelen innig om zich heen wil je leiden maar houd je niet bij jouw kwetsbare draden grijpen vertrouw mij weef je teder door obstakels begrijp de wil tot groei als een granaat jouw passiebloei te tonen iedere passant stil te laten staan maar.... laat mij teder weven.…

al hoor je zijn sissen niet en blazen tegen de wind in hij weet niets van grenslijnen evenmin obstakels omdat hij evenzo onzichtbaar isssss...…

Waarderen Zonder te willen begeren Als het kleine met je ogen speelt Natuur haar liefde deelt Het kleine detail waarderen Soms met een beetje determineren Schoonheid word je gegeven Als je probeert details te beleven Het verplaatsen in het kleine Leven in het reine Het kleinste detail als schakel Het grote denken is te vaak het obstakel…

waar de ziel in jou lacht schitterende oogjes activeert daar is het geluk van eerste orde echt wel aangemeerd Zolang het gelaat nog helemaal geen rimpels trekt Is de diepzee onbevaren de zee van tijd ligt voor je, uitgestrekt Ervaren, niet alleen voor anker flaneren langs de kust maar op reis voor jouw avonturen maken je zelf bewust…

ze zeggen dat het mooi is daar omringd door een immense zee van liefde daar weerzien met hen die op jou hebben gewacht al daar terugkijkend op jullie mooie leven vanaf daar het voor altijd waken over jouw geliefde Pia vanaf daar stuur af en toe een seintje, dat je voor altijd dichtbij bent, voor haar…

met het gezicht vooruit rechtopstaand met de wind in de rug flits ik terug weg van obstakels en puin naar zachte moederarmen waar ik gedachteloos dein als een pasgeboren kind…

Volgens mij is liefde mij nooit gegund want waar ik aan begin is het altijd weer een gekluns, maar toch blijf ik door- zoeken tot ik mijn liefde vind, al moet ik door de zwaarste obstakels, ik zet het niet opzij want ja de liefde die is van mij.…

Loslaten is misschien voor jou de beste weg En daar kan ik waarschijnlijk ook wel mee leven Geloof je me wanneer ik je dan zeg Dat vriendschap is waarnaar we kunnen streven Er is maar een obstakel en dat weet jij heel goed Het is hij die voor al die twijfel zorgt En die maakt dat ik mijn God niet weet Wat ik met deze gevoelens moet…

me om het even, Jij bent van alle kanten Ingedekt, al is het voor De rest van je leven…

Kanaliseer me niet, ik zal me woest verweren tegen kille grenzen van beton en buiten oevers treden obstakels zullen meegesleurd langs dode vastelanden, want ik ben een boreling van grillige levenszeeën…

Je nam me mee op een reis waar je de bestemming niet van wist Een reis vol vreugde en vol liefde maar ook heel veel verdriet Zo gaat 't leven ineens scheidden onze wegen terwijl we de bestemming nog steeds niet weten…