Alle inzendingen over leven OR pijn OR mensen

je wordt gekoesterd door de aandacht van gelopen races warmte delend met herinnering betrouwbaarheid en nostalgie van vroeger helaas er zit nu geen beweging in geen spanning en de pijn van leven op het scherpst soms was het fijn dalen diep de toppen waren onbegrensd zo’n leven wordt door jou niet meer gewenst jij wilt de…

wensen geen pijn meer onder mensen leven is een mooie droom voor hen die lijden niet zo gewoon…

Vlammend leven moedige mensen. Van wieg tot graf. Zoals vlammen, die gestorven hout tot nieuw leven wekken. Wanneer moedige mensen sterven, leeft hun gedane arbeid voort. Zijn hun allerlaatste woorden, nog niet gezegd.…

M’n schoonzusje zegt Ik vind het niet leuk als jullie grapjes maken over de aangetrouwden Och, da’s toch niet erg! We doen dat al jaren! Ja, dat weet ik en ik vind het al jaren niet leuk Oke, misschien moeten we dat dan maar niet meer doen Dank je, het is fijn als iemand rekening met me houdt De stadbewoners zeggen We vinden het…

Blikken, van mensen om me heen zien me als 'n vrouw met een gebrek niet hoe ik als mens ook kan wezen "heus" ik ben echt niet van steen! Blikken, ja ik ken ze maar al te goed dan zeggen ze ook nog fijne dingen dat de eerste indruk vaak de beste is nou, dat ontneemt 't bij me vaak de moed.…

Soms Soms doet het leven mij pijn Nouja het leven… De mens De mens doet mij soms pijn Niet ieder mens Maar ik geef toe dat er een aantal rotte appels tussen zitten Rotte appels die mijn leven een stuk zuurder doen smaken Door mij telkens een geniepig duwtje te geven waardoor ik onderuit val Onderuit in mijn zelfvertrouwen Onderuit in mijn…

Het pijnlijkste in het leven is een gebroken hart Je hart kan alleen maar gebroken worden door mensen die je lief hebt of mensen die je lief had Je kinderen die je te weinig ziet of niet mag zien Een geliefde die vreemd gaat of de relatie verbreekt of een dierbare die overleden is of vermist is Het doet pijn, het hart breekt, je voelt verdriet…

tehuis, Te staren uit het raam De minuten tikken weg En het leven vliegt voorbij De vroegere vrienden mompelen Het zou je maar gebeuren En kijken haar meelevend aan Om daarna weer vrolijk verder te gaan Maar zij blijft daar eenzaam zitten En door het glas ziet ze de mensen Zonder verdriet en pijn Een van die mensen, die zij had moeten…

De wereld van waaruit, wij mensen leven. Onze kooi heeft me geleerd, hoe waardevol vrijheid is. Vrijheid deed me beseffen, wat de pijn van liefde is. Zoals pijn me liet voelen, wat de waarde is van geluk. Vanuit de vrije ruimte voel ik, dat onvoorwaardelijke liefde, de zin van ons aller leven is.…

Mensen verdwijnen in haar mond, bang om hun schaduw te verliezen. - de oude vrouw zucht - Nu is een flits door het heden, een geldversnipperde levensmoeheid die zwart niet meer onderscheid van wit. - haar wandelstok tikt langzaam - De straat maakt geluiden die niemand verstaat.…

Eerst ben je zo close met elkaar en nu ben je vreemden voor elkaar Is het leven soms niet raar? Terwijl je zo veel om elkaar hebt gegeven Geef je nu niks meer om elkaar…

De wachtkamer laat de mensen wachten Stelt ze op hun gemak met een tijdschrift Om hun pijnen toch even te verzachten Het leed staat op vele gezichten gegrift De wachtkamer laat de mensen praten Een plaats waar ook stiltes mogen zijn Angst, verdriet is te lezen op de gelaten De kans op genezing is soms klein De wachtkamer laat de mensen wachten…

je hebt mijn woorden afgenomen langzaam aan mijn zijn ontvreemd hoe ben je daar zo toe gekomen ben van nu af aan ontheemd nu jouw kleuren zijn verdwenen mij dit leed is aangedaan zeker wetend dat datgene jou duur zal komen te staan laat me niet meer onderdrukken voor spijt betuigen ben je laf nu zal ik de vruchten plukken voor eeuwig…

Moet ik nu nieuwe mensen toelaten in mijn leven, Was de tijd van verdriet niet veel te kort, Bij die gedachten begin ik al te beven. Laat het maar gebeuren en kijken wat het wordt. Praten met andere mensen doet soms goed, Zij geven je misschien weer nieuwe moed.…

een gescheurd blaadje van een roos, duizend mensen ooit gekend, nu enkel nog een fotodoos duizend mensen omgekomen, ik mag dan nog in leven zijn, de zin ervan is weggenomen duizenden onschuldig dood, duizenden vermoord, toch ben ik het die de pijn verwoord waar kan een oorlog goed voor zijn, waar kan dat toe dienen, al die mensen…

Je ziet de mensen om je heen: de zwaar-beproefden in hun nood; de mensen die dansend leven en juichen in het morgenrood. De velen die er plots ook niet meer zijn; de pasgeborenen die veel blijdschap brengen wanneer ze werden verwacht met liefde. De mensen met veel diepe pijn. Wie ben je zelf?…

Ik droom van een leven zonder verdriet en pijn. Ik droom dat iemand er altijd voor mij zal zijn. Ik droom van mensen die eerlijk zijn en oprecht. Ik droom van iemand die voor mij vecht. Ik droom van mensen om mij heen. Ik droom van mensen die voelen dat ik het meen. Ik droom van iemand die onvoorwaardelijk van mij houdt.…

Waarom doen mensen mij zoveel pijn, waarom kan het nooit eens gemakkelijk zijn? Een leven als een woeste zee met torenhoge golven of als een donker woud vol hongerige wolven. Geen veilige plaats, geen geborgenheid, nog steeds geen pad dat naar een zorgeloos leven leidt.…

Herinnering In het leven heb ik veel te vroeg prachtige mensen moeten verliezen. Vaak denk ik hoe mooi het was met ze. Stil en oprecht, laat ik hen in mijn gedachte voorbij komen. Het leven, vaak zo mooi, maar soms heerst er verdriet. Één ding is zeker, deze mensen, hebben een plekje in je hart veroverd.…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Rust nu maar uit, je hebt je strijd gestreden, Maar ach, het was een ongelijke strijd: Je was als domoor te laag opgeleid, Vandaar dat je zo vroeg bent overleden. Dus wat destijds de meester zei, was waar: Als je blijft zitten, kost je dat een jaar.…

60 jaar geleden, werd je door god gegeven, om mensen te helpen op weg in hun leven, pijn en verdriet kwam je zelf ook tegen, de kracht die je kreeg heeft je daardoor niet verslagen, je wilt nog steeds mensen behagen, 60 jaar een prachtige man die zoveel geven kan, het is mij een genoegen je liefde te mogen geven.…

Vrede zou het moeten zijn, maar wat hij hier ziet, doet hem alleen maar pijn. Kinderen, die geen kind meer kunnen zijn. Mensen op de vlucht, hun bezittingen, op de rug. Alleen geweld om hen heen, een mensen leven telt hier niet. Het zal hier geen Kerstmis zijn, er heersen alleen angst, pijn en verdriet.…

Sommige mensen zijn zo beschadigd door het leven dat je er moeite voor moet doen om door hun muur heen te breken. Andere liefdes zijn al over, mensen blijven vaak samen omdat het gewoon is geworden, mensen leven in een sleur. Als iemand je geen liefde geeft, je pijn doet of geen respect voor je heeft, dan moet je loslaten.…

Soms maken we hele domme fouten in het leven Fouten die we ons zelf niet zo maar kunnen vergeven Maar we zullen er wel mee moeten leven Soms doen we mensen pijn, zo veel pijn dat we ze breken Soms breken we iemands hart, zo erg dat je die persoon kan opvegen Soms laten we mensen in de steek ze komen te overlijden Zonder dat we afscheid hebben…

Lopen word moeilijk, geen dag zonder pijn Hoe kan het leven nou zo hard voor jou zijn. Geen dag zonder zorgen Nooit schijnt voor jou echt de zon Niet omdat je niet wil leven maar parkinson de overhand won.…

Het doet me pijn deze dingen over jou te horen. Je pijn, angst en onzekerheid het rot gevoel waar jij onder lijdt, Weer van de depressie verloren. Dit alles door mensen uit het verleden, jezelf snijden, pijn doen.. kapot maken.. Die dingen, blijven mij elke keer weer hard raken. Jongen, jij hebt te veel geleden.…

Maar pas terug uit deze plaatsen waar sporen van ellende zijn, waar mensen streden voor het leven, voor waardigheid en tegen pijn; hier zie ik mensen anders leven en ook misschien wel dwazer zijn, maar toch, de glimlach is gebleven vooral van hen die kleiner zijn, en 'k weet dat zoveel niet te vatten, niet onder woorden kan gebracht, wat…

Je leeft nu een leven zonder pijn, oh wat is dat fijn. Alleen zonder de mensen die je lief had. Maar later komen we weer bij elkaar. We gaan dan nog veel beleven, zoals zo velen. Ik zal je nooit vergeten. Ik mis je.…

Er zijn enkele dingen in dit leven die steeds weer mensen gelukkig maken: kinderen, bloemen en zonneschijn. Ik weet het wel: niet steeds is alles fijn, maar kinderen, bloemen en zonneschijn maken dit korte leven toch tot een festijn. Kinderen, bloemen en zonneschijn, ze maken dat, ondanks de pijn, het leven toch nog goed kan zijn.…