Alle inzendingen over leven OR stilstaan

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Nooit mogen we vergeten dat de levenden door moeten leven. Laten we stilstaan en herdenken. Laten we daarna doorgaan met leven. Opnieuw stilstaan en gedenken. En vooral weer doorgaan met leven. Er zijn al zeven doden gevallen. Koninginnedag mag niet ook dood zijn. We zijn allemaal aangeslagen door deze aanslag.…

In een volle gang Is er geen doorkomen aan En blijf je stilstaan…

Er is een man die rechtop durfde leven omwille van zijn mening laf vermoord. Maar hier geen statement over ’t Vrije Woord, alleen een stilstaan bij wie achterbleven. Ik zie het enkel in dit kleine kader: een jongetje verloor vandaag zijn vader.…

Gooi je tranen in de grote zee blijf niet stilstaan bij wat was. Kijk naar de mooie momenten tel de dagen van het geluk. Wees blij met wat je nu bezit treur niet om wat er ooit was. Dat is voorgoed voorbij gegaan leef het leven wat je wordt gegeven…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Niet meer het weten herkennen in het doel van het streven van wat het leven ook mag bieden Stilstaan en de dromen vereeuwigen in het gruis van vertrapte idealen Spoken jagen achter het toneel op het ritme van de akoestiek Het applaus ontwijken om geen gezichten te herkennen die ik niet kan onthouden…

stilstaan, ik makkelijker kan worden wie ik ben…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Stilstaan dan doorgaan, als maar weer verder totdat de kim is bereikt.…

Stilstaan bij een prachtig moment geeft maar weer eens aan, hoe stilte mooi en zalig kan zijn.…

ontkiemend onkruid bedreigt zijn leven zodra het zich sluipend onderhuids zal bewegen woekerend onkruid geworteld in zijn brein kweekt verwarring en angst en laat ons droef te moede zijn nietsontziend onkruid doet ons de handen vouwen en stilstaan in de lucht op vleugels van vertrouwen…

wanneer een gouden gloed boven ’t verstilde gaat zweven gevleugeld leven heel teder uit zijn schuilplaats lokt om zoekend naar bessen elkaar kwetterend te overtreffen dan blijf ik reeds voor de dag begint stilstaan om te kijken wat voor moois zomertijd heeft uitgebroed…

Laten wij, mensen, leven voor vrede op aarde en elke ademhaling hierbij stilstaan. Als we vrede van binnen hebben en dragen kunnen wij dat ook wensen voor de ander, en als we allen een stille innerlijke vlam bewaren dan vragen wij niet meer als de wereld aankan.…

natuurlijk is leven niet volmaakt maar niemand had dat beloofd niet elke dag vuurwerkpijlen die de hemel bereiken waarom stilstaan bij ‘t niet gehaalde kijk naar wat er wél lukt wat voedt jou, kan je zelf geven is daar evenwicht? leg de lat wat minder hoog voor innerlijke vrede .…

weglaten van poespas sleetse rituelen ontmasker wat zich verschuilt oh jee wie raakt mij aan eenvoud en stilstaan leef voort mag ik even tussentijds komen leven!…

Stilstaan in het nu, Herbeleving van het Moment, dat is waar Mijn geest naar verlangt Noem het rust voor Het overwegen van een Gebeurtenis die anders Ongemerkt vervliegen zal In de oneindigheid van De tijd - in het nu Wil ik leven, altijd in Het nu, ook als ik zeker Weet dat die rust me Niet gegund wordt, want Zoals alle…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

stilstaan stilt mij mijn woorden in de stilte van mijn hart zwijgen mijn ziel stil stil is alles wat ik ben…

terwijl ik dankbaar stilstaan mag bij de mensen die het leven lieten in de strijd voor vrijheid en vrede marcheren elders nog vele voeten op bevel van honger naar macht door de straten akkers en velden waarop zij dood en verderf zaaien met geweld dat geen mens ontziet wanneer vraag ik in de stilte mij af zijn de lessen dan eindelijk geleerd…

ik groeide uit m’n lijf ze gaven me gratis verblijf in een vel met te wijde bekleding leven is blijven stilstaan omkijken en vooruit turen een, twee, drie, vier mijn even duurt altijd aan te doen was er niets ik hield mijn armen wel op met mijn mouwen verjaren zonder tussenstations is immers nooit te vertrouwen…

(tanka) In de kleine tuin groeit wild gras vol bloemen om gesnoeide struiken: beschaving en woestenij treffen elkaar kunstzinnig.…

Laat ons stilstaan. Laat ons omzien. Laat ons beseffen hier. Het is nog niet gedaan.…

Ik wil niet stilstaan, met, of zonder jou. Zelfs al was ik met je samen, Zou het nooit zo kunnen zijn, Dat stilstaan maar in beeld kan zijn. Zonder jou voelt ook niet goed, Maar ´k weet die pijn die slijt. Als ik alleen maar kon vertellen, Wat je met me doet. Nee het is niet meer verliefdheid, It goes way beyond.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Maar hollen wordt stilstaan en een stap achteruit Slechts ruimte voor twijfel Geen enkel besluit Als je doel niet het doel blijkt en het pad niet jouw pad Als je toch eens opzij kijkt of ónder de lat Blijf dan eens stilstaan Doe een stap achteruit Neem die lat in je handen en trek er op uit Ga lekker zwerven Kijk maar eens rond Stop…

De lente kwam stilletjes aan Ons humeur was blijven stilstaan In het duistere van de wolken Nu gaat ons hart weer open.…

Vol met leven, uitbundig, genietend van de zon. Op en neer en heen en weer. Tuimelend om en om. Ik zie dit wonder. Denk aan het leven: een nevel die verschijnt en zomaar weer verdwijnt. Even stilstaan, geniet. Een moment melancholie. Een gedachte van een stipje, vluchtig in de tijd. Meer is het niet. Antje.…