Pleidooi voor het nietsdoen
Als ik toch eens vaker los kon laten
en mijn blik kon richten op de
hiaten van het leven die soms zo zinloos lijken
Juist in die lege momenten die mijn
leven nog maar zo zelden kent en
die ik ook te vaak ontwijk,
Het is die zoete leegte die me
uiteindelijk beweegt in richtingen
die ik nog niet ken
En die me zien laat dat, met soms
even stilstaan, ik makkelijker kan
worden wie ik ben
Geplaatst in de categorie: welzijn