Alle inzendingen over levenslicht

Stel je voor, dat je nooit zou zijn geboren. Dat je niet zou hoeven sterven. Dat je niet zou willen leven. Dat je voor altijd dood zou willen zijn. Stel je voor, dat je gespaard zou zijn gebleven, voor alle zorgen, alle pijn. Dat je de last niet hoeft te dragen, van een dankbaar mens te moeten zijn. Stellen we ons voor, dat toeval nooit…

In je ogen zie ik de toekomst In jouw ogen droom ik weg Geef mij nog een blik Het vult de leegte in mijn bezit Ogen die mij verlammen Ik ben getroffen door een zwoel gevoel Ogen vol van leven Ik ben herboren als ik je zie Ogen vol levenslicht Sprankelend in de zon Kijk mij aan Je licht verwarmt mijn ziel en mijn eenzaam hart…

middenin de sneeuw liggen wegen weggedrukt - nog wit maar later vloeipapier, in ombervolle stappen hoog reikt de populier mijn hemel in met laag-bij-de-grondse voeten en een ferme standplaats weggesleept in kleine emoties verliest de grotere haar tranen; buitengaats in dit verdriet sinds de winterzwarte dag dat jij mijn levenslicht…

Het was tijdens de schepping op de zesde dag dat op de reeds geschapen wereld de man voor het eerst het levenslicht zag. "Vader, zou ik misschien mogen, een gezellin voor het leven? Want alleen is toch maar alleen. Ik wil u daarvoor in ruil een stuk van mezelf geven". Dus ging de Heer aan de slag, met een rib uit de man zijn zij.…

Zo groeien wij dankzij het levenslicht, dat de bron is van eeuwigheid. Door vallen en opstaan leren mensen leven, leren wij de taal van tijd verstaan.…

De veelkleurige spanningsboog in je levenslicht wordt gedragen met gelukzaligheid betoverend mooi… dat licht.…

Mijn prinsenkind, door u, in u ben ik gebrand en weet niet of ik schrijven moet: mijn levenslicht, mijn woedend bloed, jij schrijnt in mij als eb en vloed en hebt in mij de dood gewoed.…

Voren snijden door aarde, zonneschijn zaait levenslicht.…

Probeer het pad te volgen Naar het licht in de verte, Het kronkelt, de af te leggen weg Is nog ver, het doel wel zichtbaar, Af en toe, het is er, het moet er zijn, Het kan niet zo maar verdwijnen, Het mag niet verdwijnen Voor ik het levenslicht bereikt heb; Gaandeweg merk ik dat ik mijn doel Uit het oog verlies, Een mens ben ik,…

Aan 't einde van tweeduizendtien kon na een gedegen formering een zevenpartijenregering tenslotte het levenslicht zien. Al spoedig werd duidelijk, dat ze ondanks herhaaldelijk pogen veel moeite had met het gedogen. Ze was de verdraagzaamheid zat. Proteststoeten waren er vaak op 't Buitenhof. 't Was van de dollen!…

De veelkleurige spanningsboog in je levenslicht, wordt gedragen met gelukzaligheid betoverend mooi… dat licht. Claire Vanfleteren ©…

Want wat ik ook probeerde, niets van mijn hand zag meer het levenslicht: ik klaagde steen en been ‘t kwam door de drukte eromheen die maakte dat niets lukte: die opgefokte, allesverstikkende gekte die mij de das om deed, mij nekte Ik besloot dus om niet mee te doen aan mijn zogenaamde nationale plicht ik lap dit alles nu aan laars en…

ontdaan van kledij ontdaan van huid ontdaan van schuld sta ik voor u naakt puur mijn levenslicht stroom vrij uit kwetsbaar maar sterker dan verwacht mijn sterrenstof droom verteerd al heel het heelal implodeert in mijn hoofd explodeert in mijn licht alles aanrakend dwars door basalt kom ik tot jou wij vervagen lossen op verder…

in 't lichaam van geliefden zoekt hij een nieuwe moederschoot; het ruisen van haar bloed verstomt ons nooitgeboren kind het zucht: aan mij ontbreekt elk levenslicht ben ik door god verdomd?…

valt uit te leggen daarom probeer ik woorden te plooien doelgericht rondom een te vertellen boodschap te strooien van die hele warme tedere gevoelige mooie die beelden doen verschijnen die de alledaagsheid moeten doen verdwijnen daarvoor dient een gedicht om de kale kille levenloze soms overbodige woorden te voorzien van intenser levenslicht…

Met jou in mijn gedachte wachtend op een zonnestraal, die me laat reizen als een ster, voel ik me vrij als een vlinder, die vliegt van bloem naar bloem, bevind ik mij in jouw levenslicht. O mijn pracht, wat heb je me aangedaan.…

Ik heb mezelf verhuurd aan het raam als een prostitue op de Amsterdamse wallen laat al het buitenlicht op mij vallen ik hou van de oogverblindende zon als het licht me teveel wordt draag ik een donkere zonnebril op sterkte want ik wil vooral werken, doorwerken en lekker naar buiten kijken, staren en doorleven in het levenslicht mij gegund…

zoveel geluk is jullie gegeven, als hij het levenslicht aanschouwt.…

Waar de nacht Haar zwarte teugels Langzaam vieren laat, De dag in neev'len Gehuld het levenslicht Aanschouwt, zweven Ontlijfde paarden alleen op Hoofd en benen Boven de nevel van De dag, waar een Rookpluim van elk vuur Ontdaan over het water strijkt En boten in de slingerbocht Van het kanaal de dag Beginnen met Een…

Voor mijn ouders Torenhoge wachters houden Dag en nacht de wacht Over dit kleine Saksische Boerenspulletje op het Drentse platteland, de plek Waar ik mijn levenslicht Aanschouw, waar ik kind word Van hen die mij ongedacht kregen; Er lag al een leven lang Achter hen, toen voor mij De reisweg begon - en ik hoor Nog het ruisen…

Jij bent mijn...,levenslicht.…

. --- --- --- Als de Zon vroeg in de ochtend schijnt En de Maan achter een wolk verdwijnt Als de bloemen voorzichtig open gaan En de vogels ons hun lied verstaan Als de Aarde langzaamaan ontwaakt En de egel weer zijn bed opmaakt Als de Zon eindelijk schijnt En alle duisternis verdwijnt Zonneschijn, jij bent mijn levenslicht…

vleugels zijn nu de nacht valt in onze schoot en de wereld lijkt te stamelen om het vertrouwen dat dagelijks dooft laten we elkanders hartslag zijn nu onze lippen uitmonden in een laatste drift en herinneringen lijken te verschralen in een alles verterende kloof laten we elkanders handen zijn nu onze vleugels worden verzwaard en het levenslicht…

Kunnen mensen samen groeien, in een schitterend levenslicht, dat aan onze horizon gloort. Levensrecht is het geboorterecht, van al wat leven leven geeft. Mogen leven is een voorrecht. Het is het levensrecht van recht, dat in iedere grondwet hoort.…

In mijn wezen ligt een gapend gat, uiteengereten door desillusie en lot; een leegte die zwarter is dan zwart en mijn weerloos levenslicht pot.…

het wegdek weerspiegelt jouw laatste levenslicht de wind helt over in verstrooiing van licht de straten in bezwerende onduldbare geheimen uitdagend in wiegend wankelende angst levenskrachten in ongenaakbare strompeling als net afgestroopte bladeren van bomen het lijf in woekering, eens ongeschonden maar nu in verzoening van de ruwe dood…

Graag verwijs ik de lezer van dit snelsonnetje, een baby'tje dat vanochtend in een zucht van de ziedende zee in mum van een kwartier het levenslicht zag, naar het grotemensensonnet van Bontje...Woorden, woorden en nog eens woorden...of toch iets anders? Lees maar, er staat niet wat er staat!…

vrede te zijn Dat werkt zo in het groot en in het klein Liefde krijg je door liefde te geven Het is de graadmeter in je leven Geluk ligt voor je klaar, iedere dag Jij bent degene die het oprapen mag Dat lukt alleen als je het ziet Want als je niet kijkt, dan zie je het niet De zon verlicht iedere dag je bestaan Trouw gaat steeds weer dat levenslicht…

Wat wekt het verlangen naar het opvullen van de schaduw schimmig spelend in het zicht grimmig wachtend op verduistering van het levenslicht? Wat doet het verlangen ontwaken naar het voelend lezen van een laatste gedicht?…

Zij die twee gezonde Kind'ren het levenslicht Liet zien en ze in liefde Heeft grootgebracht moet Nu de dood haar langzaam In bezit neemt constateren Dat alleen de dochter nog Om haar geeft - haar zoon Heeft al vijf jaar niet Meer van zich laten horen En hoe dierbaar de kind'ren Voor haar zijn blijkt wel Als ze na uren diepe…