33171 resultaten.
[ Wij zijn verhalen ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 28 Wij zijn verhalen,
verhalen van verhalen –
verder zijn wij niets.…
ik zag en hoorde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 ik zag
in jouw getekend gezicht
ook de warmte die sprak,,
aldoor de jaren heen
verspreid over ieder
die echt naar je keek
en op je ziel was gericht
ik zag ook de schreeuw
doorheen een lach
of het stil geween,
je was krachtig en tegelijk
weerloos week
maar sterk was 't licht
dat sprak als je getuigde,
niet altijd
in woorden te…
Ik lag wakker
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Pas later speelde ik
zonder te acteren
de hoofdrol
in mijn leven, mijn lot
voorgesorteerd of toevallig
pech binnenin
mijn begeerde lichaam
bemind
zonder blijvende interesse
in mij, mijn aanwezigheid
mijn begerige geest
die wakker lag
van hen, hun dromen
die ik niet volgen kon
die mij versmaadden
bang
voor de moeite die het kost…
Passagiers
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Mama's nachthemd aan
midden op straat schaatsen
en op zolder met treinen
verre reizen maken, maar
als iemand later zegt
...Het zat er al in
...weet je nog, toen?
...Twaalf jaar oud...
...twee vier zes acht tien
...wie niet weg is, is gezien
...kijk maar om je heen:
...mensen zijn op weg
...allemaal passagiers
...op een eigen stoel mee…
Het bestaan van een oceaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 89 men gist
na een klim vooruit in de jaren,
om alles wat stoffelijk is te vergaren
en in de afdaling gewaarwordt
van immer groeiend loslaten met gemis
Wijsheid neemt toe met de jaren
dat houdt eigenlijk in, dat men moet erkennen
dat in de veelheid en veelvoud weinig is te verklaren
en de mens zijn ondergeschiktheid moet bekennen
zeker, het leven…
levenswater
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 62 wil bekoren
is de aanschijn van 's mensen beleving
nog o zo vluchtig en broos
door de stroming te breken in fasen
schenkt dat tevens inzicht op onze levensweg
regelmatig wordt er onderweg geschud
om diepten te overbruggen of inzicht te ervaren:
dat men tijdelijk ergens woont en denkbeeldig is beschut
maar voortdrijft om trapsgewijze ons leven…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 57 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Interactie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 113 letters larderen
de loop van het leven
versmolten tot klanken
geklonken tot woorden
koud, koel
warm, zwoel
verstandig, onhandig
klinkend of blinkend
de oren beroerend
en ogen beloerend
vertaald in de geest
mij makend
tot minnaar
tot beest
of doen mij berusten
in wat verontrustte
maar ook inspirerend
de levensloop kerend
hertaald…
Vanzelfsprekend
netgedicht
3.0 met 166 stemmen 23.703 Zonder enige angst
stak ik de rivier over
liep ik op water
duurden de nachten het langst
Danste ik door de dagen
holde ik door de hemel
beklom ik de hoogste toppen
nooit waren er vragen
Vanzelfsprekend vertrouwen
aan de jongsten voorbehouden
voor mensen nodig om te bouwen
Dit gedicht verhaalt zich
>>>>>>>>>>>>>>>vertaalt…
Ik vlucht en ik pen
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.592 Zo zien mijn arendsogen
alles in vogelvlucht
en dwaal ik door een tunnel
van dramagolven zwevend
over het berglandschap
van dit nog onvoltooide perkament.
Zo beklim ik de horizon
en duik in een hemelstorm,
spiralend beschrijf ik
een ervaringsboog tot
waar ik eindig
en weer begin…
In verzadigd water
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 190 heb je zien ontspringen
tot een koude bergstroom
met af en toe een waterval
dartelde in beekjes
langs de zomerkanten
van het bloeiend land
je verzamelde
de mooiste dingen in het
stroomgebied van jouw herinnering
het meanderen is verdwenen
keerringen verschenen
kanaliseerden brute kracht
langzaam stroom je
breeduit in verzadigd…
[ Ik zie mijn leven ]
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 27 Ik zie mijn leven
in fragmenten, en te laat --
begrijp ik die pas.…
[ Ik ben een eiland ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 47 Ik ben een eiland,
ik moet maar afwachten of --
de Liefde aanlegt.…
Toekomst door doop
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 252 Niet zal de tijd door droefheid kwijnen
vanaf begin is ’t leven hoop
misschien zal schoonheid verdwijnen
als jaargetijde in een levensloop
maar toekomst is bevestigd in de doop.…
Flogging dead horses
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 277 Wat zijn er weer veel mensen tien jaar dood
Hun levenslopen worden doorgenomen
Dat zat er vanzelfsprekend aan te komen
Daar elke sterfdag tot ‘n mijlpaal noodt
Zo dient voor prominenten het creperen
Als opmaat voor geregeld jubileren…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Anoniem?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 52 , begreep
ik de diepgang
van alle woorden
die zij niet sprak in
haar levensloop,
herkenning in anonimiteit,
die zij in mij overdroeg
ik ging door, zij vervloog
in een herinnering, die zij
uiteindelijk zelf begroef.…
Het wordt stil
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 200 HET WORDT STIL
Geboortepijnen, in eens stil
mijn naam wordt gezegd
er ontstaat rumoer
het leven biedt zich aan
levensloop, voortgang
geduldig het leven aanvaarden
als een volwaardig mens
het opgelegde juk dragen
in het vooronder is het benauwd
de wilde zee klotst om mij heen
ik wilde alleen zijn
tot mijzelf komen in stilte
steeds…
Nieuwe Morgen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 741 Nieuwe uitdaging
in mijn levensloop...
Iedere dag een nieuw begin
Ik maak er wat van...
zonder tegenzin...…
Herwaardering voor Van Herwijnen
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 323 Carol...Ik was hem eigenlijk vergeten
Althans, ik denk er niet zo vaak meer aan
(Bekende weg die spelers dikwijls gaan
Alsook degenen die nog van hen weten)
Het beeld is schrijnend midden in de roos:
'n Levensloop in 'n kartonnen doos…
't IS NIEUWJAAR OVERAL
poëzie
4.0 met 29 stemmen 6.249 Dus wensen wij, die u
van harte wel beminnen,
dat 't nieuwgeboren jaar,
vandage en elke dag,
die God u leven laat,
van buiten en van binnen,
gelijk een kruidenkoek,
vol zoetheid wezen mag.…
Adem je toekomst in
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 371 om te volgen
volg ik de levensloop
van het hart
zoals ik ben, wat wil het
opnieuw en opnieuw
is niets perfect, is er geen garantie
maar navigeer je
het hart weet
leef je, leef je in de wereld
pak je de trein van het leven
stappen mensen op
en stappen mensen af
volgen hun hart
de dag zal altijd duren
in het ritme van dag en nacht…
Als de mist optrekt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 770 onderdeel
Als de mist optrekt
wordt ook je ziel opgefrist
nog lang niet alles is perfect
mijn leven zit helaas vol met mist...…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Landkaart van de ziel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 204 Een levensloop van lijnen
als een landkaart van de ziel.
Zij raakt mijn wezen
betreedt de roerige vertrekken
van mijn hart.
Binnenskamers rest enkel nog
een warm gevoel,
de stilte van een diep contact.…
Biljart
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 157 Is ieders levensloop bepaald.
Rolt de bal in de pocket.......
dan is het biljart weer vrij.…
Als ik soms terug kijk
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen 1.459 Als ik soms terug kijk
op mijn levensloop
daar zaten fouten tussen
en wel een hele hoop
Er zitten dingen tussen
waarvoor ik weemoed voel
maar ook die ik vergeten wil
en wel een hele boel.
Doch alles wat herinnert
aan die tijd met jou
die blijf ik altijd koesteren
die blijf ik altijd trouw.…
Rustplaats
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 157 de steen zwijgt
in het grijze grind
twee namen
een levensloop samen
zandkorrels door
de wind gebracht
schuren de letters
matteren de glans
strak geharkte perken
vragen aandacht
maar och,
het kan me niet bekoren
ik voel me als het musje
tussen het madeliefjesgras
toch verloren……