Alle inzendingen over levenslust

Met de ongemakken die mij in gezelschap in verlegenheid zouden brengen blijf ik zoveel mogelijk thuis Het is al gebeurd Ik lach daar maar om Aantrekkelijk zijn is ook niet alles Mijn vriendinnen blijven mij bewonderen, alleen mijn zusje noemt niet mooi wat niet mooi is Ze ziet mij zoals ik mezelf niet graag zie Meer dan dit is er…

zoete zonnedauw ontvangt het fruitig vliegje vol van levenslust…

Met ons hunkerend verlangen - nu zeg je het was een grap - had ik een toren kunnen behangen zelfs alle treden van de trap een grote boomgaard bemesten tien openhaarden in de fik niets meer te goed onder de resten ben weer terug van even niet ik.…

Eerst tikt regenwater tentzeil wakker even later valt beheerste intonatie nieuwe kleuren in poëzie gespannen lijnen trekken haringen ritsende gedachten in jouw tent druppels breken in het hoornvlies verder malend stampt het oude bos de voeten - takken vinden fluisterend licht.…

Warm lig ik onder mijn dekbed kerst, de tijd is aan mij wekker niet gezet - o heerlijkheid, vrij! vrij! Plots hoor ik het kindeke Jezus Maria gilt er boven uit en een brombeer, Jozef dus, wat is dit voor geluid? Dan, gestommel op de trap het hele spul tegelijk naar boven de deur vliegt open, is dit een grap? Ik kan mijn ogen niet geloven…

Ooglijkende eenvoudige zaken laverend tussen dunne slierten inkt stempelt de dichter hetgeen hem ontriefde bij het wegnemen van zijn hand heeft hij het gelijk aan zijn kant - behalve dat van de liefde.…

Nederlands, Dichtersweb, Poetry. Internet... och! Ik zou zo vergeten hoe al die sites ook mogen heten thans omvlochten door een keten zo ons dierbaar poëzie! Sonnet, vrij vers en parodie, och! me dunkt, we moesten denken wat al kracht we elkander schenken als we breken met literaire wetten, zie toe, de betovering van poëzie! Een hand,…

Het getjilp van kleine druktemakers, nieuwe knoppen tussen het groen er is nog veel meer van doen wil men spreken van lentekrakers. Een bloesje of rokje in de lentewind, een blote schouder schreeuwt zonneschijn. Wie wil er niet getuige zijn van hoe de lente weer begint! Die vrouwen gezien, getjilp, prikkelende nectar geroken, dan kan je…

Handen rustend op het stuur rood licht in het vizier maar ook de spiegel hier waar ik heimelijk in gluur zie de allermooiste vrouw de versnelling in z'n vrij drie, vier meter achter mij is ze even die van jou zet ze rap haar lippen aan met haar ogen gaat ze ook iets doen mijn wangen krijgen net geen blos wie kan zoiets weerstaan?…

Het zal mij niets verbazen wanneer over een aantal jaren plots dichtwerken van Claus in een boekwerkje verschijnen. Zo verging het immers Elisabeth, keizerin van Oostenrijk. Ze schreef in de laatste periode van haar leven, in vier jaar tijd, meer dan vierhonderd gedichten, een poëtisch dagboek. Haar gedichten noemde ze liefkozend…

Laatst zag ik in de duinen twee fietsen op elkaar liggen. Hand in hand kwam een stel uit de struiken, ze raapten vrolijk hun fietsen op. Ik was mijn gezicht in de badkamer, poets mijn tanden terwijl de bovenste handdoek van de radiator glijdt en de onderste meeneemt - even ben ik in de duinen.…

De vonk sprong over bij het vaccineren, mijn hartje sloeg vreugdevol op hol. Over een stoel lagen enige kleren, Cupido raakte mij volledig vol. Haar hand was zo teder op mijn arm, terwijl haar mondkapje zo lief bewoog. Op dat moment kreeg ik het zo warm, waarna ik op alle vragen loog. Een kwartier lang mocht ik bekomen – zat ‘k enkel…

Aan het verkeerde koord getrokken. Ook het witte touwtje bleek niet juist te zijn. Het zijn kansen van een op twee. Wanneer dan toch lamellen open gaan zie ik haar niet maar iemand die folders in mijn brievenbus wil stoppen. Terwijl de hond van de buren aanslaat, gaat mijn mobiel waarvan net de batterij is opgeladen. Voor Obama op het…

Je lichaam zit je als gegoten de weg naar jou betovert mij. Na een radslag sta ik voor je, mijn handen leg ik op je heupen. We worden jonger, steeds jonger… -ze lacht om het grapje dat ik nog maken moet- Wat ze me zegt lees ik in haar ogen, glansvol worden we gevangen – een wilde vonk is het logische vervolg.…

Ogen zo trouw, waauw Bron van licht en wonne Levenslust totaal.…

Ik word nooit meer dat meisje dat kindje zo vol levenslust ik ben op dit moment gewoon een heel klein beetje uitgeblust.…

met ons bedoelen hun lichtheid is het die de diepte van onze levenslust ooit schiep…

Ik zal haast naïef haar levenslust geloven en blind verliezen Ik zal verlegen dansen voor haar ogenblik en zal onhandig struikelen zodra ze kijkt…

een rijk hart sterft niet het rust slechts op levenslust totdat het opent dan stroomt de bloedbaan sterker terug deze wereld in…

lieve jongen speelgoed en cadeaus feestjes en vrienden familie en taartjes ballonnen en slingers ook met deze ingrediënten acht in getal vieren wij jouw jaardag niet een, twee, drie niet vier, vijf, zes zelf geen zeven maar acht nu tellen jou de jaren onbezorgd nog speel je met kwartet en voetbal de sterren van de hemel en des…

Toen was er plots dat vuurwerk in zijn hoofd: Zijn oude lijf dat kon zich niet verweren, In één klap was zijn levenslust gedoofd. Hij die zich nimmer wilde conformeren En altijd zo in vrijheid heeft geloofd Ook hij moest voor de dood capituleren.…

zelfs op één been poogde hij nog levenslustig rond te hippen zong nog gedichten als een jonge vogel nu zwijgt hij met gesloten ogen op zijn laatste vlucht…

Jouw levenslust Is nog niet uitgeblust, Je leeft in goede gezondheid. Deze levenskracht beklijft, Zolang je maar nieuwsgierig blijft.…

Levenslust stapelt in onverschrokken groeitempo. Zand erover. Losjes begraven foto’s galmen na op deze dagen van mij.…

iets van levensvatbaarheid als een eeuwige stroom die grote dorst lest zo mogen wij van geluk spreken koesteren levenslust zolang het water blijft stromen…

Ik zie de afkeer in je ogen hoor de woede in je stem als ’t klappen van de zweep voel ik de striemen in mijn hart de schaduw van gescheiden zijn ontneemt me levenslust…

Want ik voel me vaak alleen, alsof de wind mijn levenslust wegvaagt. Weet je dat ik mezelf soms haat, al wil ik dat eigenlijk niet. Want terwijl de rest zijn gangen gaat, zit ik boordevol verdriet. En dat maakt me dan zo kwaad! Want er is bijna niemand die mijn pijn en verdriet ziet.…

mijn klanken zijn er nog niet mijn lied niet afgeschreven leeft in een ver dromenland het wil tot passionele tango voeren roeren diepe levenssnaren ontketenen dat stil verdriet in maten die onstuimig pijn bevrijden van verloren liefde dans dicht dimensies die verglijden haal aan banden hand op hand met rozen waar tanden kleurloos verbeten…

Als een druppeltje, Een druppeltje lichaamssap Dat parelt op een voorhoofd, Glinstert op een vale huid. Zomaar, een pareltje geboren. Dat glijdt over een wangetje Omlaag als op een glijbaan. Zomaar, een traantje gelaten. Dat sijpelt uit een mond, Lost op in een kussen. Zomaar, zonder het te weten. Zo, als een druppeltje, Een druppeltje…

ga verder dichter schep de woorden wek de vele dove oren met uw natuurlijke akkoorden u dient haar die al het leven draagt en telkens geeft om dan te laten vieren feest gelijk de dieren om u heen bezing ze onbevreesd ook de steen de wolken en rivieren laat aardse pracht uw ogenblikken hier verlichten zodat verwondering de barsten…