je wolkte
wat melk
in mijn thee
de koekjes
liet je niet staan
maar nam ze mee
dekte ze af met
cellofaan om oud
worden tegen te gaan
je lange vingers
rond kop en schotel
sierden het porselein
door jouw elegant
bewegen leken ze nog
net iets verfijnder te zijn
we hebben samen
intens genoten terwijl er
bijna geen woord is gesproken…
dauwdruppel groot
voelde het onbehagen als aanvaarding,
zonder dat het geklopt had
duizend levens lang zo lijkt het wel
voedt ellende het teruggegeven ego,
het bloemenzaadje is zo hard als steen,
terwijl waarheid uit de buurt van je huis blijft
verdeeldheid, chaos en disharmonie
kan vanzelfsprekend niet jouw krachtige rebellie zijn
kan elk levensmoment…
Kantelend licht. De avond is een kaars
die over haar gezicht een eiland legt.
Landschappen varen voorbij en zij is het
laken waarop nu alles wordt gezegd.
December. Bloemen klampen ramen aan,
broodkruim lijnt de perken af, verstikt
hun zucht. Het huis stokt in de kelen staan
de klinkers amper overeind. En ik vlucht
naar haar hals waarop…
Ongewone droom
legt een levensmoment vast
bewaard in het hart
Wat is het heerlijk om zich te laten meestromen
op golven van een droom waar creativiteit en verbeelding voor
het rapen liggen: uitzonderlijke kracht en pracht op zuchten van een wind
waar op hetzelfde moment ik kan luisteren naar de meeslepende melodie van melopee.…
71
Bezig met laden