Alle inzendingen over lezer OR schrijver OR boek

Verteerbare schrijvers hebben gewoon geluk. Wat zij schrijven en lezers willen lezen, blijft onsterfelijk bestaan.…

Hier, waar oude boeken wachten, op toekomstig leven. Boeken, waaruit dode schrijvers, spontaan weer op gaan staan. Temidden van boeken luister ik, naar Wolfgang Amadeus Mozart, die nooit is doodgegaan. Temidden van vervlogen eeuwen, verlangen boeken naar mensen.…

( fragment 69 ) dan eindelijk pagina 69 ' zij opende haar benen als een boek"... de lezer die hier paginalang reikhalzend naar heeft uitgekeken blijft warempel ietwat verbluft hangen aan de regel die voor even de dienst uitmaakt…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De boeken, die ik heb verzameld, zijn onsterfelijke schrijvers, die, hoewel ze zijn gestorven, nog in mijn kasten staan. De boeken, die ik innig liefheb, zijn vrije geesten, die, hoewel ze zijn vervlogen, mijn ziel blijven verrijken. Veel boeken, die me omringen, zijn heilig, als een heilig huis. Boeken, waarin ik vrij mag wonen.…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Waarom uw Boek aan 't licht onttogen? 't Verschijn' gerust, al is 't niet groot: Wordt Eikenschors bij 't pond gewogen, Men weegt Kaneel bij 't Lood.…

te vatten alsof jij zo uit het boek komt stappen…

Bedankt gedichten.nl dat ik mijn hart kon openen door hier te dichten Bedankt ook schrijvers en lezers directie en redacteurs reactie- en cijfergevers Jullie zijn "More than words" Bedankt dat ik mijn emmers vol woorden hier kon legen Ze lopen vanzelf weer vol, dus...…

mag ik de dag dichten van zoveel aspiraties hoop verlangen en beloften de meeste schoften nog een kusje geven omdat zij in reglementen alles wisten van het metrum ritme en vooral verboden rijm maar toch altijd het gevoel steeds misten om met schrijvers ooit eens samen echt te zijn ik geef gedichtendag mijn zegen alleen de lezer…

Ik denk geen enkele schrijver Ik denk een enkele dichter Ik denk niet maar weet, Denk ik…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Denkbeelden en gedachten leggen schrijvers vast in letters en verhalen. Fotografen fotograferen. Biografen biograferen. Schilders schilderen. Tekenaars tekenen. Drukkers drukken. Dichters dichten. Uitgevers geven ons leven uit. Boekhandelaren delen dat. Ego's van mensen sterven. Boeken sterven niet.…

in de tussenruimte van woorden celebreert bewustzijn in productielijnen tijd geen houvast in gelatenheid van boeken rugzijdes trots gespannen lezers ploeteren weetgraag in de aroma van dialoog elk volume in verhevenheid in deze positie stijgt het gewicht in gevoel…

niemand wist waarom de schrijver stierf zijn naam werd opgenomen in het boek der zwijgzaamheid fladderende poëzie in ongeschreven wolken mysterieus ontsluierend uit neusvleugels en hoe alles verwaterde in de fontein die nu zwijgt in tonen van serene muziek…

de schrijver staat aan het roer van zijn boek smeed woorden in een hevige hunkering van storm regels glanzen over de reling letters swingen op het dek het scheepsjournaal in mooie woorden het boek, het boegbeeld van het schip met luchtige verzen in de zon waarin zinnen kraken in zeekoorts adjectieven bungelend overboord…

Van welk script ben ik de schrijver? In wiens boek ben ik beland? Van de antwoorden blijf ik onwetend, want wij mensen zijn echt niet ons brein, en oneindig veel meer dan ons verstand.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

en de lezer…

(Verschenen in het boek 'Dieren - verhalen en gedichten over dieren en trawanten' van Uitgeverij Kontrast i.s.m. de Gelderse Schrijvers Kring, n.a.v. een in 2010 gehouden schrijfwedstrijd rond dit thema)…

Het boekenbal is weer gestart Als ik toch het geld Voor honderd boeken had Bekende schrijvers kom ik tegen In de schappen om mij heen Kwantiteit maakt mij wat verlegen Woorden die mij over korte tijd Intiem zullen omarmen Nadat ik mij uit de rij voor de kassa heb bevrijd Mijn hart klopt voor de vele bladzijden Samengesteld door intellect…

Goed boek meneer? Ja, dat mag je wel zeggen Kent u de schrijver?…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

De schrijver die alles was, hij verklaarde plechtig, voor een volle zaal: In alles, schuilt een verhaal. Dit is niets, dus genoeg, om te hebben gekregen waar u om vroeg. Met deze aanhef nam hij afscheid, groot in performance, voor hem een kleinigheid. De recensies waren als zijn boek, alleen een omslag, vol van niets.…

Het oude zware boek onder zijn arm geklemd De oude fauteuil daar in de hoek wacht al op het moment dat de lezer, nog zo jong en klein, met de wereld van verhalen verzonken in zijn kussens zal zijn en uit de werkelijkheid zal dwalen Hij is zo trots, die versleten fauteuil, als die kleine zich heeft ingebed en zoveel liever in het geschrevene…

Door menig melancholist is hij de hemel ingeprezen, Maar realiteit, zo hard, weerhoudt hem om zijn eigen boek eens door te lezen.…

Boekenbal is boeken met zijn allen Lekker bij de schrijvers met hun ballen Over lekkerder en lekkerst kallen Carnaval van katten, muzevallen Terwijl de oude druk nog veel te duur Er honger, het oorlog, literatuur Zie ook: http://www.omroepbrabant.nl/?news/1148761183/Boekenbal+ernstige+literatuur+op+sterven+na+dood.aspx…