Alle inzendingen over libel OR middag

Maar terwijl wij niet keken, Zat hij er weer, die blauwe libel. De hele middag blijft hij, Hij heeft geheel geen haast. Hij laat zich maar bewond'ren En wij zijn zeer verbaasd. Het is als een wonder, Als in een wonderland, Op die lauwe, luie middag, Aan de waterkant.…

Op ons balkon zit onverwachts vanuit het niets een enorme libel, dat is pas iets! Zo groot als een mus zit ie in de zon, gewoon te genieten daarzo, in de zon. 't Formaat laat vermoeden dat ie pokon heeft gegeten want zo'n grote libel 'k heb nooit geweten Dat ze zo groot konden zijn.…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Valavond aan meer – met een lantaarntje naast mij, lees ik mijn libel(le)…

drijvende luchtbel libel zweeft horizontaal zuiver waterpas…

aan weerskanten van mijn pad hangen als 't ware van mijn schouders diepe sloten af vol kattestaarten koolwitjes op jacht minivlinders snikheet bijna van streek gebracht rietkragen grote lisdodden kolven kolf aan kolf man aan vrouw aan elkaar gesmeed een libel daarentegen altijd een buitenbeentje verzoekt het op zijn eentje.…

Dansen en glanzen als een ster door het leven libel laat zich zien. Hoe bijzonder het is om breek- en kwetsbare vleugels te voelen naderen die rakelings scheren langs zacht gerimpeld wateroppervlak waar haar beeld golft met de weerspiegelingen tegelijk laat zij zich vermengen met verschillende lagen van een helderblauwe hemel.…

tóch weer een libel al nadert in de verte kanongebulder -------------------------------------- © Jan Bontje 2002/2003…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

gouden toverfee in de laagstaande zon vliegende danseres aan de waterkant sprookjes insect uit een plaatjesboek je beweeglijke kop met grote facet ogen prachtig kleurend lijfje met je glazen vleugels paring in tandemvlucht in de hese ochtendlucht trillende vleugels van koude snakkend naar zonneschijn door jou is mijn liefde…

diep in de dras kleeft hij als een paskwil aan onbehouwen steen nu en dan hekelt het besef zijn verdichte laag verstrikt onder het oppervlak ontknoopt hij de fictieve webben loost zijn bedrieglijke last licht nog een keer op en sterft in veritas…

met ogen in het facet vliegt spiedend de libel van nergens naar ergens in paringsrad tandemend onderwijl de wind stormend balts hij vliesvleugelend van zijn liefde de legboor tezamen zo tevreden en voldaan smikkelen zij het nectar van de liefde terwijl van bloem naar bloem zij met stuifmeel die verspreiden…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Laag bij de grond, gras tussen klinkers, gelardeerd met wat peuken met as. Wat doe ik hier? Zonlicht straalt in mijn tas. Ik kijk in mijn bier, en ik zie, dat wat zo-even nog verborgen was. Drek en gier. Flarden van gesprekken waaien langszij. Ja, ook nog een biertje voor mij. De stadsbus walmt blauw en stinkt diesel. Een zwerver zwalkt…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

vermeden to be or not to be, that is ...…

De libel draait cirkels boven het moeras hoogteverschil valt weg een waterval dieren zien sterven ik kan het niet aanzien mijn adem stokt er zoeft iets weg een kring te water gelaten…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Ik heb geen flauw idee Het zal wel middag zijn Het licht doet pijn Ik wil niet mee Laat me Mijn uurwerk is kapot Het zal wel middag zijn Ik heb geen flauw idee Onduidelijk aanwezig, net de zee Ik kan niet zwemmen Laat me Het zal dan dus wel middag zijn De stand van de zon Hoe vaak moet het nog worden gezegd?…

Een maandag ontdekte zinnen, beminnen een middag in mij.…

wolken meren aan de horizon geen dag verveelt het regent licht dun verdeeld om een fabriekstoren laag in beeld tegenover een regel zon kruist een viaduct in de oorsprong met auto's op zijn rug een flits ramen beweegt langs de hemelbrug een kanaal duwt brede rimpels over het water een lijnenschrift vandaag gebruikt door een vrachtschip…

(bij een foto) de libel laat zich in een tedere greep bij de staart nemen weerloos tussen vingers geeft het zich over aan de mens wanneer ik hem weer los laat vliegt hij dankbaar verder als een helikopter na een kort oponthoud…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

asfalt in vloeibare toestand zo aangebracht dat de ondergrond onzichtbaar is in dit land: bevuild en vertroebeld verontrust loopt men eerst in een lange, daarna korte lettergreep langs de rivier waaruit de schimmen dronken: bedrieglijke schijn een remmend effect wordt verkregen door maling aan iemand of iets. alles in het midden verandert…

Toen die middag hield je een pistool tegen m'n hoofd. Dacht ik, je had me wat beloofd. Ik wil hier weg. Het maakt jullie geen fuck uit wat ik zeg. Door jou ben ik wie ik nu ben. Ik zit nu vast, ik zit klem. Door jou is ze weg gegaan. Weet je wel wat je me fucking hebt aangedaan? Toen die middag hield ik een mes voor je rotkop.…

Jong en lenig stapte j' uit de auto Je zag er zo goed uit dat ik me oud We gingen meteen weg naar 't atelier, waar twee vriendinnen je bevroegen. Jou liever in geheim omhuld, kapte 'k af en wandelden we naar 't kanaal, kwamen mensen tegen, groetten Thuis mediteerden we op de bank Stil en krachtig was het aten daarna wat, praatten…

dromen, dromen rusten op de koelte van het lelieblad de ochtenddauw spreidt zich uit als glasbelletjes een libel zweeft danst zich een weg over de vijver stil moment vreugdescheppend in perfectie gemaakt de aarde is mooi waar liefdelicht haar zachtjes aanraakt…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…