Alle inzendingen over lichaam OR droom

Langzaam kom je zijn leven binnen zonder te vragen of hij dat wil 'Waar liggen de sleutels nou?' Soms ben je weg denkt hij dat je niet terug komt dat het een vergissing was 'Hoe kan ik dát nu vergeten zijn?' Opeens ben je er weer dwingend aanwezig 'Wat was die náám ook al weer?' Je bent ongemerkt binnen in hem geslopen neemt…

Je kent je eigen schaduw niet meer hoe je leunde tegen een boom keek, naar het neergelegde beeld mijn droom, mijn mooie droom je bent een glazen twijgje nu de zon schijnt bijna door je heen een schrale schaduw aarzelt alsof het lichaam reeds verdween.…

zwaluw Ik leg mijn lichaam neer in jouw herinnering en begrijp de grijze breekbaarheid van jouw liefde Ik leg mijn hart neer in het jouwe en bewaar de echo van onze zilverlaatste dromen…

Een leghen tokkelt snibbig na de paas: Bah, daags een flut-ei lozen, wat een baan! Ik voel me nooit kiplekker zonder haan In eigen buik ben ik toch zelf de baas? Ik snak naar kroost, een thuis (géén batterij!) Met toegewijde snoeshaan aan mijn zij…

Mijn ogen zuigen je lichaam op Als ik je voorbij zie komen Een heerlijk gevoel bekruipt mij Net zoals in mijn dromen… Mijn ogen vullen zich met jou Verliefd laat ik mijzelf gaan Een symfonie van vlinders Vlindert door mijn bestaan Mijn ogen laten zich vangen Als ik je voorbij zie komen Je lichaam, zó beminnelijk...…

Al een poos zonder lucide dromen was ik mijn lichaam met warm water schoner dan voorheen, het vuil spoelt weg een trein uit het verre Noorden brengt ons verse dromen het is de tijd voor zoete pret ik wil puur zijn voor wat komen gaat nu mijn dromenland ons samenbrengt in het mysterieuze spel van de liefde al lang geen fantasie meer doop…

de wereld zwijgt compleet verdoofd een lichaam hijgt discreet onthoofd het baart fantoom verbeeldt de kracht verdringt de droom beveelt de nacht…

Met je gesloten ogen dromen in ons verrukkelijk warme nest, mij aan je lichaam laten komen zonder enige vorm van protest Met ontspannen armen spelen tegen mij aan in ons zalige bed, mij je hele lichaam laten strelen zonder enige vorm van verzet Met nog alleen maar overgave zoek jij begerig naar mijn mond; heerlijk in onze lekkere enclave…

verleng niet langer de rit Ik verlang naar je tederheid Ik verlang naar je aanraking Ik droom over een beroering Ik aanbid te veel…

De dag voordat je komt droom ik van je sappige lichaam en je geest, kom gauw, droomvriendin, laat me verder dromen met de droom voor handen.…

met onbegrensd verlangen naar ademloos leven dat als droom ontwaakt in eindeloos bewustzijn smelten woorden tot gedachten gedachten tot besef dat het lichaam niet meer is dan een tijdelijk omhulsel van een onstoffelijk wezen…

hoe bijzonder is toch een blad dat je in z’n nerven kunt lezen wat hij ooit had willen wezen zijn droom is dat te zijn wat alle nerven gezamenlijk in z’n lichaam hebben weten te kerven: een boom…

Ons lichaam rust wanneer wij eindlijk slapen, Maar meer de ziel van het langdurig waken. Dan rijst zij traag uit haar kortstondig thuis Om tot de droom, die leven heet, te ontwaken.…

Fluisteren met de liefde en de stem die dromen vangt. Waar jij met je handen niet meer eenzaam zoekt en wacht op het moment waarin ik zal zingen met jouw stem en jij mijn lichaam weer zal vullen met jouw gevonden droom.…

Het regent daar smurfen en ìk mag eindelijk blij zijn want mijn vrolijke droom komt uit. Ik zelf weerhield niets slechts resteren: pijn in het hoofd verlangen naar eindeloos leven in het Morgenland, met jou zoals is beloofd.…

Een droom ligt in het dichterschap boven het zomerse land van zwijgende wolven in dit eenzame lijf heb ik ooit het hart van een kind gehad zwerven moet ik nu in wildernis over het veld van verlangen terwijl communicatie alsmaar stiller wordt komen dromen terug in mijn lichaam huilt het hart van een vreemde.…

vensters van mijn lichaam zijn blind en bij het haardvuur van mijn dromen zie ik de dagen als vlammen boompje verwisselen en weggaan in een oude stam van het huis hoe laat zou het al zijn de rivieren staan te heupwiegen als een raam tegen het landschap mijn lichaam mijn teder lichaam zachtjes heengaand of een lege postbode verdrinkt in de…

de vensters van mijn lichaam zijn blind en bij het haardvuur van mijn dromen zie ik de dagen als vlammen boompje verwisselen en weggaan in een oude stam van het huis hoe laat zou het al zijn de rivieren staan te heupwiegen als een raam tegen het landschap mijn lichaam mijn teder lichaam zachtjes heengaand of een lege postbode verdrinkt…

Waar het leven Niet meer woont, De dood niet Langer wacht Maar nu al Is komen wonen In wat mijn brein Schijnt te zijn, Terwijl het lichaam Zo op het oog doorgaat Met leven, nog, Worden graven Opengebroken En vind ik de Dood die uit het Leven is opgestaan, Is het alleen de dood Nog die leeft…

Rust omsluit je geeft je lichaam glans Bleek in het donker dat niet schijnt en toch onthult Dit is alles wat je bent uitgespreid in naakte stilte Een eeuwigdurend kort moment vervuld voor altijd van jouw droom.…

Laat ons staan, laat ons staan Wanneer ik Je aanraken kan Uitgeput, het lichaam van Een oude man Een laatste wens, En het uiterlijk toch dan Een tiener met te veel hormonen Dromen Dromen die naar jou verlangen Honger op de lippen 's Nachts verstopt onder een laken Bij dageraad, Klaar om aan te raken Maar niet de moeite waard…

Ik droomde je zoende m'n hele lichaam keek naar me begeerte in je ogen ik droomde over jouw heerlijke lichaam en keek naar je Ik verslond je met m'n ogen In m'n droom liet je me zien wat lust, sex en passie was wist niet dat het zo heerlijk kon zijn en deed mijn ogen dicht deze droom mag niet voorbij gaan je verwent me van top…

Het korte contact vluchtig als de wind door lange haren bleef toch voelbaar als de afdruk van lichamen die elkaar hebben verwarmd Zie ik je nog wanneer of waar of wordt dit toch weer een stukje eeuwigheid droom van een dag…

Bang scharrel ik rond, er zijn hier grote gaten -- die ik niet kan zien.…

Zachte lichtbundels Tekenen zich in het ochtendgloren Op de muren De dag is weer ontwaakt Uit een donkere droom Zachte lichtbundels Schijnen over onze lichamen Het zout van zweetdruppels Glinstert in het licht De nacht laat zich raden Zachte lichtbundels Glijden de morgen in Om ons te ontwaken Uit warme dromen De ochtend kust ons wakker…

De dood bevrijdt ons van dromen hij ontstijgt het lichaam de dood is immer vredig en geeft toegang tot iets wat wij niet weten één ding is zeker ergens in het hart van een ander zullen wij niet worden vergeten.…

Is het met je borsten mis? Treur dan niet, want weet je, Als je een bh een A-tje is, Dan heb je toch een beetje.…

de lange nacht sliep niet genoeg het licht ontwaakte veel te vroeg en regen striemde ruiten het koude lichaam weerloos bloot aan zwaartekracht van ouder lood mijn binnen wil niet buiten…

onder de burka hoe zacht ze ook mogen zijn de grote borsten op siliconen het grote borsten geweld woedt in de lijven het gevulde hart loopt over van gouden bergen met zon en zoet bloed lekker warm in bed pijn en geen pijn tegelijk hoe wonderbaarlijk modieuze meiden bijna de hele winter ontblote nieren…

ik ben een tweeling in mijn eigen lichaam aan voeten en handen gebonden samen spelen we mens erger je niet thee en mariakaakjes staan op onze ribben onze zusjes spelen met barbiepoppen in de linkerkamer de rechterkamer is gesloten wegens restauratie ik gooi nog wat blokken in het hartvuur onze ingewanden rillen van de kou…