Alle inzendingen over licht, lucht OR kunst OR weer

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Dreigende wolken bevolken de lucht en als de wolken vurig gaan ontvolken dan slaak ik van opluchting een zucht bliksemschichten doen de wolken kolken gieten af de overlopende wolken-pan dan 'weer' wachten op het vuur van de zon of het weer slaat onverwachts wederom om!…

Verheven tot in de lucht, zullen mijn tranen drogen en zal het licht in mijn duisternis worden geboren. Eindeloos helder zal ik zingen in mijn ziel. Lucht en licht zal ik ontmoeten, nederig geknield.…

kijk toch om je heen en zie mijn geest dralen en verdwalen hij gaat en komt en laat je verhalen van verborgen schoonheid van lucht en licht van lach van zucht en zicht hij neemt je mee naar hoge toppen geregeld naar onbekende floppen maar meestijds naar warmte en lief zo diep en graag in zuiver gerief zweef mee, mijn mens drijf mee…

kijk toch om je heen en zie mijn geest dralen en verdwalen hij gaat en komt en laat je verhalen van verborgen schoonheid van lucht en licht van lach van zucht en zicht hij neemt je mee naar hoge toppen geregeld naar onbekende floppen maar meestijds naar warmte en lief zo diep en graag in zuiver gerief zweef mee, mijn mens drijf mee…

Ik zucht alleen maar lucht Iemand heeft ooit geschreven Zonder lucht kan je niet leven. Het maakt niet uit waar jij bent. Er is altijd lucht die ons verbindt. Een lach op je gezicht. Als je er bent ben ik weer blij en wordt alles weer licht!…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Hangen wolken nu aan de lucht? liggen wolken op de lucht? of zijn wolken lucht? en die donkere is dat gebakken lucht? want als die uit elkaar spatten dan hebben we tijdelijk geen wolken maar wel een opgeklaarde lucht!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

het zwarte silhouet ploegt voren in het water de maan erboven onverstoorbaar soms zou je schilder moeten zijn en schrijver en zanger om te weten van licht dat hoorbaar golft…

Soms ben ik te betrokken bij dingen die gebeuren, maar toch wacht ik af tot ook de mooie dingen mijn dag weer anders kleuren, dan de zwart- grijze dagen die me worden voorgeschoteld, omdat ik te zacht ben en te betrokken.... Toch beter dan HARD nietwaar?…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

geen verdienste Dat is gewoon mijn eigenschap Dat is wie ik ben, mijn ik, mijn zijn Want als ik ergens ben, dan ben ik er ook Omdat ik me dat bewust ben En weet dat velen dat niet aankunnen Maak ik me meerdere malen klein Nou ben ik al niet groot En al 3 centimeter gekrompen Maar het hoofd weet ik nog steeds te buigen Ook nu woon ik weer…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

de helende kunst van welgekozen zwijgen in schommelend licht…

Waar lucht niet is maar wel gedachten zijn en liefdevol verkering de motor is voor liefde be- leven samen dan telt elke minuut en is elke blik er één van jij en ik niet alleen nu maar elke dag is het voor haar daarom geen vraag of ook zij morgen met jou- de liefde - graag, samen opstaan mag.…

in stille lijdzaamheid wachten duurt lang maar ‘t licht is naar beneden gegleden rijst op boven de vreedzame dieren door ‘t goud golvend gras de schoonheid van liefde zo blauw als de hemel blauwt en bloemen poëzie weer openvouwen de koorts der kunst weer in mij blaast…

het breekt de gaafheid is verdwenen breuklijnen kleuren in toegelaten licht de vorm gaat teloor in vertrouwd decor vernieuwing vonkt uit opgesloten zijn vrijheid heelt de innerlijke pijn van ontsluiten zodat dromen weer in kunst kunnen wonen…

Is het kunst als ik goed zie maar overal m'n ogen voor sluit. Is het kunst als het nacht is en ik sta weer op. Is het kunst als ik me lekker voel met pijn in m’n kop. Is het kunst als ik meer zie dan wat er werkelijk is. Is het kunst als ik harten raak terwijl ik ze eigenlijk mis.…

Wanneer ze hoog aan de lucht, haar stralen omlaag stuurt, mensen zich koesteren in haar warmte, wanneer de dag dan altijd te kort duurt, omdat we meer willen en nog meer, wanneer de zon haar kunsten toont, zijn er weinig, die je dan hoort klagen!…

Straks wéér die dag van Lichte Wolkenwagen En ik wil mee de blauwe luchten in Ik zit met prangende en vele vragen En God voelt ver, verroert lijkt het geen vin Ik zoek een schuilplaats, wil de herberg in De stal met krib en hooi, want ben voldragen Straks wéér die dag van Lichte Wolkenwagen En ik wil mee de blauwe luchten in…

Kunst is een geschenk, een genade het is een vonk die iets aansteekt. Het is een licht dat iets onthult het is een liefde die iets verandert…