Alle inzendingen over licht en duisternis

Je komt en gaat en vult de leegte met groter licht en duisternis en hier en nu en al wat is geheimenis - maar alles trilt en ongewild zal 'k blijven hier in duisternis.…

Als het licht de duisternis verlicht Verschijnt alles voor ons aangezicht En heel misschien Gaat u dan zien Hoe de Natuur is ingericht. De Natuur die op ons is gericht Hoort daarom in het volle licht.…

lampion vierkant vouwen ecoline laten vloeien warm licht in duisternis huiselijk…

Over het licht en de duisternis Als het licht de duisternis verlicht Verschijnt alles voor ons aangezicht En heel misschien Gaat u dan zien Wat de schepper heeft verricht. De schepping die op ons is gericht, Hoort daarom in het volle licht.…

 Licht   De duisternis heeft het niet in haar macht gekregen het licht dat naar ons kwam wie van hem waren hebben hem niet ontvangen zij kenden hem niet Het woord heeft  bij ons gewoond Hij zei : " Die na mij komt is meer dan ik, want hij was er voor mij, de goedheid en de waarheid zijn met hem gekomen"…

De zon gaat onder Als het tijd is voor hun licht De duisternis valt hier in Geen stralen, geen zicht Maar denk niet Dat in die duisternis Waarin jij opgesloten zit Geen licht meer is Het licht dat jij altijd aan mij geeft Zal ik je terugschenken Wanneer het donker komt Zal ik aan jou denken En zal het zijn Alsof de zon nooit weg is…

Zij zijn als zijden rupsen die geduld spinnen, tot ze vliegen als vlinders naar het licht, voorbij duisternis van drakenogen en de buurvrouw zonder mededogen: voel ik de warme stralen die mij in jouw hart en huid hebben gekerfd…

Kan ik zelf nog kiezen tussen licht en duisternis?…

Zomaar aanvaarden hoe de dingen komen: het licht, de duisternis, de dromen. Zonder altijd te willen veranderen, verbeteren, voltooien. Hoe moet een mens dit leren? In stilte zonder haast te drinken van het nu; en door de tijd niet steeds vooruit te hollen.…

Ik zie niks meer, geen licht of duisternis slechts jouw knieval jouw haren jouw mantel, jouw gezicht door jouw geloof ontstond mijn geloof jouw licht is mijn licht waarvoor ik kniel in de grond van mijn ziel.…

weer een droom de eeuwige stilte rond de maan verdriet om jou het verzwijgen dat ik je mis het is wat het is zo wrang nooit, nimmer nog wezenlijk hier weer een illusie dat stilzwijgende rond de maan toch ten volle in gedachten licht in duisternis het is wat het is……

Gedwee, berustend wenden ze zich langzaam af van het warme licht. Koele duisternis verwacht hen geheimzinnig, belooft nieuw leven.…

Ik schijn licht in duisternis maar duister blijft het bij jou ooit flonkeren de sterren onder een heldere hemel in de kou.…

Ken dat gevoel Van dagelijkse aanvallen Door alles en iedereen Veilig voel ik Me op weg naar 't UMC Gewoon in lijn twee Woonkamer die gestadig Door het landschap glijdt Licht in duisternis Van angst en dwang bevrijd…

dit is de tijd van angst en moed van wanhoop en van hoop van licht en duisternis van waarachtigheid en nep dit is de tijd van vasthouden en verwaarlozen de tijd van vergeten en herinneren van goed en slecht dit is de tijd van onschuld en vertrouwen wat is tijd wat een tijd…

Aan de rand van het aflopende land De lichten Zijn duisternis Maar het was halverwege dat ik naar rechts keek En hem zag komen In zijn zwart met witte pij Terwijl hij me in stilte voorbij ging Liet hij me achter met mezelf op mijn eigen verlaten eiland Onderweg naar waar de lichten licht zijn…

Licht zonder duisternis blijde herinnering spirituele schoonheid perfect uitstralende zuiverheid zonnedruppels schoonheid en kunst groei schoonheid in collectieve eenvoud de toekomst nieuwe creatie geduld in gevoel vreugdevolheid zinsvervoering in stilte.…

Rimpelloos water weerspiegelt de witte maan licht in duisternis Ongeziene wind laat bladeren bewegen bewijst haar bestaan Roos, bloem van liefde alom word je bezongen je doorns doen mij pijn De rododendron laat na een fikse regen de aarde blozen…

ik dacht ik wacht totdat je komt vannacht als licht de duisternis die dromen achterliet verzacht mijn liefde tevergeefs op antwoord wacht verliest de stille vraag van het verlangen voor immer al haar kracht vannacht groeit onverwacht die ruimte tot een nieuw begin een and're nacht?…

zo is er licht en duisternis, zo is er vreugde en pijn. En daaglijks gebeuren die dingen, ze laten je vloeken of zingen, maar mensen, ze moeten erdoor... We kunnen heel veel en heel weinig, we zingen of zijn vaak chagrijnig, maar leven wel ergens voor.…

Er is een vrede diep in mij 't Wordt licht in duisternis... Ik weet dat wat mij nu omgeeft van andere sferen is... En toch is het me zo vertrouwd... Er is geen angst in mij... Dat ik er niet alleen voor sta, maakt mij ontzettend blij...…

schikte zwarte papavers op een tafeltje haar zolderkamertje kleurde keurig in diverse onkleuren Vandaag kreeg ze bezoek van de lang verwachtte een gearrangeerd huwelijk van licht en duisternis vier tralies lichtten op in de uithoeken van het kamertje (tweede akte van vier)…

Een hart dat teder leeft en zich laat raken, hoe moeilijk dit bestaan ook is, een stroom van licht en duisternis, en zelf gekwetst zijn en gebroken. Een hart dat mensen ziet, zich laat beroeren, hoe zwak de krachten ook maar zijn en zelf niet dapper in de pijn, maar ontoereikend, ja ellendig.…

De Nederlandse aarde gevuld met kleurrijke tulpen er fluistert zachtjes een wind tussen de molens z'n wieken vlinders genieten van de zoete nectar gele tulpen zijn net zonneschijn vel rode tulpen wekken vurigheid maar witte tulpen schijnen als een licht vanuit duisternis de Nederlandse aarde gevuld met kleurrijke tulpen…

treed naar voren in het licht in duisternis krijgt ontvangenis de diepe schaduw van uiteindelijkheid en in het niets kan je ook zonder ben je enig ongebonden laat je wimpers vallen over je schaamte de mens is geboren uit de schande die de onderbuik bezit het is het dragen van alles wat is op zwarte vleugels zonder hoop ooit…

nooit hebben wij ons bloed gemengd of naakt gedanst bij volle maan geen heidens ritueel van schedelbekers bier vleermuis en vampier weg met de magie uit donkere uren de hete vuren in overgaaf aan satan en serpent wij kiezen voor door licht gebroken duisternis de klaring van de zon koestering in warmte en transparantie van de zee…

Ik zou me willen vasthouden Aan jouw lichaam als een rots Maar spartelend tegen het ademloze donker glij ik steeds verder af De besneeuwde berg beklimmend Op een dag zal ik niet meer Wankelen, niet langer aarzelen Tussen licht en duisternis maar eenvoudig niet meer zijn aangekomen op de besneeuwde berg.…

Wij kunnen niet anders dan wachten Wachten tot de tijd daar is En inmiddels gaan we in onze gedachten Voorwaarts in licht en duisternis Dwars door muren van ’t verleden Brekend in toekomstige tijd Over onzekere paden treden Waar het heden ons toe leidt En geruisloos gaan de tijden voort Van het leven slecht of goed Tot men op het einde…

Daar is geen licht, geen duisternis, daar is geen wens, daar is geen wil, daar is geen bezit, daar is geen gemis. In 't niemandsland daar is 't stil, geen vrede, geen oorlog, evenwicht. Daar is geen hemel, daar is geen hel, geen God, geen duivel, niemand in 't spel.…

En dat dit altijd zó zal zijn: verrijzenis na nacht van dood, het licht door duisternis omgeven, en water borrelend ten leven en bloed vergoten, rood. En dat dit steeds weer zó zal zijn: een witte weelde na de pijn van winter met zijn zwart berusten, je lippen die me schuchter kusten, de zoetheid van de wijn.…