29830 resultaten.
geheugen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 202 gedachtes in kroniek
summier in uitvoering
of toegewijd en nauwkeurig
gehaast in nonchalance
een register van lotgevallen
tegelijk een vergeetboek
inkt verbleekt in onleesbaar
van loodgrijze pagina’s…
Geheugen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 296 Soms een glimp ontwarend tussen de mistslierten van ‘t geheugen,
even is het beeld weer daar, duidelijk en kristalhelder,
maar slechts na enkele seconden blijkt alles weer een leugen.…
Over het geheugen.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 66 Laatst ontdekte ik een leugen
In mijn werkgeheugen.
Ik wist niet wat ik zag,
Kon niet zien waar het aan lag,
Ik kon me er ook niet op verheugen.
De ontdekking van die leugen
Zal mij nog lang heugen.…
Geheugen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 206 Compleet met sleutel, pasje en rijbewijs
alleen zijn geheugen nog:
want DAT zat er niet bij!…
GEHEUGEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 87 het geheugen is
een kneedmachien
ze kneed het verleden
vervormt het tot een degelijker
iets dan het was voordien
weet ooit die jou zo bezwarende leugen
zo te kneden tot iets wat mogelijk lijkt te deugen
vertaalt iets in verzachtende
of juist hardere beelden naar het heden
zodat het voor jou nu misschien
beter of zwaarder te verteren…
Geheugen
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 198 Het land is moe van achterklap en leugen
Helaas voor Mark: wij hebben wél geheugen…
memories
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 Wat is de liefde zacht
als de tijd z'n spoor heeft nagelaten,
met allemaal rimpeltjes in je huid
en een geheugen vol met gaten.
Wat is de liefde zacht
als ik je hand voel op mijn schouder.
De liefde wacht en lacht,
ook zij wordt wijs en ouder.…
Alles was er nog steeds...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 144 Alles functioneerde: mijn geheugen, gezichtsblik
nadenken en voelen.
Het lichaam stuwde bloed,
dwars door alle organen.
Ik had de geest nog niet gegeven...
God hield me, al die tijd
innig bezorgd in leven.
God mijn vader.
Bij gebrek aan een menselijke
zorgzame vader.…
Houden Van
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 liefde is een leugen
ze suggereert voor altijd te zijn
nu na zoveel jaren diep je
die woeste hunkering weer
even op uit je geheugen
ach die liefde is slechts
om bestwil een leugen
en dient als de aanloop
tot het echte houden van
dat alleen kan deugen
tussen die ene vrouw
en die ene man…
help me dan
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 166 Veel bloed ik voelde mij verdoofd.
Dit is niet goed al dat bloed.
Machteloos sta ik dan.
Ik doe wat ik kan.
Al dat bloed help me dan.
De trauma helikopter komt met spoed.
Het mocht niet meer baten.
Jij hebt te veel gebloed.
Het bloed en het gillen jou daar zien liggen.
Dat blijft in mijn geheugen ook al zal ik anders willen.…
Postscriptum
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 144 GEHEUGEN SPREEK*
De waarheid. De waarheid
Geen quatsch. Geen leugen
Slechts eerlijk spel
GEHEUGEN SPREEK
Mijn speurtocht.…
slijten
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.706 fluisterzacht verdwijn je
in woordeloos verdriet
je vroeg slechts om
wat aandacht
van liefde sprak je niet
de pijn zal wel verdwijnen
helen mettertijd
vertrouwen komt pas
weer terug
als het geheugen slijt…
onschuldig vermoord
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 379 Lafheid, zijn eigen vlees en bloed
Dat zo iemand dat doet
Haat heeft zijn hart opgevreten
Had die man wel een geweten.
Hun mama is voor de rest van haar leven getekend
haar kinderen die in haar geheugen ontbreken
Haar hart is verscheurd
en rood gekleurd
Na lange tijd van rouw zal de pijn afbouwen.…
Biecht
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.496 Wonder verward weer,
Voel 'k mijn geheugen:
„Liefde, gij Godheid —
Liefde, gij leugen,
Tot uwe diensten ben ik altijd
Lachend bereid.—…
bloed in bloed
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 84 mijn kind, je nadert nu
de stappen der volwassenheid
geen bloem die uitgebloeid verdwijnt
als jij je haren hangen laat
donker wast de maan, maar lichter dan het licht
verstaat de zon het, om steeds weer
terug te kaatsen
eenmaal daar, waar heel jouw man-zijn gaat
verlaat je mij
om altijd terug te keren
naar de basisvorm van jij
en ik…
Even geduld aub
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 445 Ongeduld slijt van de toekomst
Dagen die weten noch zoeken
Die lang kwamen en kort bleven
Voortdurend tellen latend
Gerust bemeten lijnen tonen
Vergeten gelopen sporen
Leeg in het beeld vanavond…
premier
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 132 Hoe ze ook roepen en graven,
hij bezit de gaven,
een kunst die hem is aangeboren,
liegen … daar wil hij niets over horen.
Zijn smoezen zijn al jaren afgekloven,
toch moet men hem op zijn woord geloven,
tenslotte doet hij zijn “stinkende” best,
en stinken doet het … het parlementaire nest.
Al jaren weet hij zijn lof te kraaien,
steeds weer…
nostalgie
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 347 door de rimpelingen van tijd
schuimt nostalgie in golven van passage
het verleden zwelgt in geuren van kindertijd
beelden ooit in tastbaarheid gepresenteerd
ingekrast in tijd van geheugen
grove sporen van onuitwisbaarheid
in strelingen van zwoegen
doorzeefd van nostalgische gebaren…
Vergeten
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.023 De gaten waarin je ogen
en de muren van stof
opgetrokken door dat ene woord.
Een oude traan, erosie van
gedachten, de stem die
door duizend gangen galmde
om te verstommen in leegte.…
Flauw benul
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 364 vaag wist hij nog
hij zag dat vraagstuk opgelost
ergens in een studieboek
had hij van die bladzij
toch nota genomen
in zijn grijze brij
boordevol gestampte feiten
en zoveel zachtere dromen
tot het besef gekomen
dat zij naast hem stond die dag
vond hij het juiste antwoord weer
via haar gulle lach…
Verzopen gedachten
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 541 Verzonken gedachten in
een verdronken geheugen
is de trieste balans
van een werkzaam leven,
er is geen moment, dat
zuurstof verandering brengt
in de situatie.
Het geheugen is verzopen
in de gedachten
van het gehele leven…
zij is het
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 121 Was tussen de draden
van mijn geheugen geweven.
De blik op oneindig
geen tastbare bezorgdheid
om de toekomst.
Haar verleden op nul.
Nieuwe oorden zal ze verkennen
onbeschadigd zoals ze is
broos en fragiel
zorgeloos en aftastend naar een leven.…
Lang geleden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 211 Jij bent nog steeds bezit van mijn geheugen.
En die ene wens wil ik maar niet verzaken.
Want na al die jaren gaat geen dag voorbij
van weemoed en van rusteloos ontwaken,
denkend, lag zij maar aan mijn zij.…
Oei mijn geheugen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 Ha Claire, da’s lang geleden.
Hoe is het met jou?
Ik schrik op, doe een stap achteruit.
Ik ken dat gezicht.
Een spook uit het verleden,
al is ‘ spook’ niet het gepaste woord.
Die blonde krullen,
bruine ogen en sensuele mond
zijn wel niet meer wat ze eens waren,
maar mogen er best nog zijn.
Een schoonheid blijft een schoonheid,
Ook op rijpere…
beeltenis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 42 ik zag nog nooit een kiezel
eender aan een andere
er ontbreekt altijd wel een moment
aan eeuwigdurend
mijn geheugen valt uit een foto
kleurt de hemel
als silicaathoudend gesteente
in beton gegoten
tot men ingrijpt van staatswege…
Mijn opgespoten land?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 40 Wisselend licht scheerde
langs de stadsrand, over
horizon van waterplezier
een gastvrij waterland,
verworden tot een zanderij,
het fijne zand stuift over het
speelkwartier, de lege ramen
op de kade staren blind over
een woestenij, het vrije zicht
voelt zich verraden, afgegleden
naar een ander vergezicht van
blokkendozen, moeiteloos…
fluïdum
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 94 de zwart-witte
pentekening spat
krassen en lijnen van
bloed en bloedbanden
die verloren zijn gegaan
hoe ver loopt
het poreuze ik op
een nevelig pad om
ooit samen te vallen
met wortel en tak
hoeveel stenen moeten
het diepe water raken om
aan de overkant het
spiegelbeeld te vinden waarin
je iemand anders ziet
ze zegt:
het geheugen…
Bloedrood
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 584 Een bloedrode streep
Diep in mijn huid
Er vormen zich druppels
Druppels die via mijn hand
naar beneden stromen
Eerst langzaam, steeds sneller
Rood, roder, roodst
Bloedrood, mijn bloed
De snee is gezet
Ik voel de scherpe pijn
Mijn huid is stuk
Het bloed
Het bloed is rood
Bloedrood, mijn bloed
Paniek, waarom heb ik het gedaan
Waarom…
In bloed gedoopt
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 458 de pen streek neer
zonder compassie
bloedrood belasterden
dodelijk krullende letters
het argeloze papier
de schijnbloei
van mooie woorden
kon onwaarachtigheid
echter niet verbloemen
slechts de achterkant
van het gehavende vel
draagt het gelijk
de pen is leeggebloed
in besmeurde handen…
Bloed
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 98 rood
verwant
mooi
bad
serieus
end hart
de aderen missen jou, mijn lief…