Alle inzendingen over liefde OR gekwetst OR leed

Leer mij om liefde te ontvangen. Wees degene die ik vertrouw. Jij wordt degene waar ik op bouw, Alsjeblieft, leer me om naar jou te verlangen.…

Immense zee van emotie, angstvallig in verlangen, door de eeuwige jaren heen, vele kwetsbare ondergangen. Krachtig onzichtbaar schild, zet zich vast om mij heen, teruggetrokken in mezelf, stille roep, heel sereen. Heldere kleurrijke regenboog, weerkaats jij op mij neer, stralende zon in jouw lach, een blij ongedwongen sfeer…

nergens anders is liefde mogelijker dan in ons.…

De beul heft zijn hakmes oordelend over zijn medemens om zogenaamd een les te leren. De beul laat het mes van de guillotine vallen om een nek te vellen. De beul heeft een groot gat in zijn geweten... gebrek aan enig besef van ethiek. Hij kan zogenaamd 'niet beter weten', de beul verraadt het woord van de waarheid: levenstijd van een hart…

Ze zeggen dat ik vuil ben en besmeurd. Ze zetten mijn beroepsgroep mooi te kakken. Me door zo’n zwarte schoorsteen laten zakken? Ik kijk wel uit, dat is nog nooit gebeurd. Ze noemen mij een vieze roetveegpiet. Discriminatie! Ik voel veel verdriet.…

Het verleden haalt mijn leven geruisloos in doordat mijn gevoel door de regen wordt vermeden zielen zullen nog altijd gekwetst worden mijn leven werd beheerd door die angsten te bevechten toen vond ik jou die al mijn zwakke plekken kent liefde is persoonlijk het doorbreekt alle barrières en staat als een fundament tot…

zal de stilte dalen nu je vaders verpletterende hand hebt vastgelegd je de genadeloze vonkenregen opnieuw weerstond inbond tot een boek je de gekartelde snapshots van toen ondertitelde met onverbloemde taal de stilte daalt neer als de gekwetste jongen zijn kinderen ziet en voelt hoe zuiver liefde is…

Stekelige bol Bescherming tegen gevaar Onderhuids gekwetst…

nee, het valt niet weg te denken dat er leed was en verliezen zijn gevoeld nog immer hikken onze snikken in de nagalm van genoten geluk dat onverhoeds ging barsten toch ligt het erf weer boordevol met zaaigoed uit gekwetste vruchten dat bevroeden doet wat komen gaat laat nu die harde zaden maar in ons zilte traanvocht wellen tot…

Is dit nu werkelijk liefde Of is het een valse start Als zout in de open wond Van mijn gekwetste hart Is dit niet echt gemeend Of kan ik je vertrouwen Vertel me nu wat je voelt Kan ik wel op je bouwen Ik wil nooit meer hopen Op iets dat niets zal zijn Kan het ook niet meer aan Die verdomde liefdespijn Rusteloos mijn gedachten Verlang…

de beschadiging heelt langzaam van buiten naar binnen herstelt zich wat gekwetst was…

Het is een klein woord, maar heeft een grote betekenis. 1 fout woordje en je kan eindeloos gekwetst zijn. 1 stomme fout en alles kan gedaan zijn.…

het huilen van jouw haat dat nooit in liefde praat. Ik zie de stralen van regen de kou van jouw herinnering, het liefdeloze dat jou vormde tot gekwetst mishandeld wezen dat daar slechts nog schemert in de ijskou van het bevroren gevoel achter tranenblauwe ogen.…

Gekwetst, Verstopt, Gemist, Gevonden… Mijn gevoel Je bent weer terug!…

Er is een park vol met gekwetste bloemen waar echt niemand wandelt.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Over de waanzinnige liefde is al zo vaak geschreven In vervoering of de pijn bij het verdrinken of zweven Diepste verlangens dromen of gekwetst zijn in de ziel Harten die zijn verbonden ontluikende liefde fragiel Het afscheid en de tranen mooie vlinders in alle staten Een hart kerven in een boom jaloers zijn en dat weer haten Steeds…

over gekwetstheid verborgen leed omdat juist in die cultuur de meisjes hun familie net te schande mogen maken is er de innerlijke pijn de angst voor ontdekking de schuld te krijgen en de nog grotere vrees voor straf en desastreuze gevolgen aangedaan door juist iemand vanuit het gezin zo erg taboe en de last is zwaar te dragen het geeft…

Te vaak gekwetst, te vaak ook pijn, heb ik het soms iets gemist? Liefde hoort toch mooi te zijn, maar het lot heeft nu beslist. Ik gaf de liefde nog een kans, de laatste wat mij betrof. Eerst blonk mijn hart, nog van zijn glans, nu ziet het alleen nog dof. De pijn nog scherp in het geheugen ga ik verder met frisse moed.…

Met mijn nagels trek ik fijne lijntjes Horizontaal op het beslagen raam Mijn gedachten zijn voortdurend bij jou Letters vormen behoedzaam je naam Ik voel me diep gekwetst in mijn hart en ziel Je hebt mijn liefde enkel willen lenen……. ik snap het niet en het voelt zo pijnlijk leeg Zelfs je naam op het venster is weer verdwenen…

Knopjes Had je maar een knopje Dat bepaalde hoe je dacht Ook voor elk van je gevoelens Nou, dan had ik echt veel macht Want ik zou ze vaak indrukken Echt waar, bijna elke dag Voor een vrolijke gedachte En een hartelijke lach Ook moest er nog een knopje zijn Die aan ging en ook uit Ook eentje nog voor zachter En natuurlijk een voor luid…

Hij bleef maar janken de koning der Franken toen Frank uit de mode raakte en Per als naam furore maakte. Hij zag de bui al hangen met zijn appelwangen als hoogste aller heren aanstaand koning der Peren…

Tussen eenzame harten onbegrepen anderen begrijpend met aandacht, mijn wachtwoord de hoofdsleutel in mijn genen Spartelend deed ik het al verder kon ik nog niets als baby, als volwassene zou niemand het moeten afleren zou niemand het moeten opeisen wanneer hij zich gekwetst voelt door gekwetsten, verongelijkt door de wereld van schijnvolwassenen…

je koestert stilte omdat woorden pijn doen op papier gekwetst ben je door zinnen die je raakten diep van binnen je wilt alleen herinnering aan onze grote liefde verder in een nieuw begin als vrienden uit elkaar terwijl de hartstocht laaide bleek slechts een loos gebaar je zocht een reden om mij ongewenst te maken, zelfs vriendschap…

En zal altijd die liefde in mijn hart bewaren als een kostbaar iets! We hebben gedeeld lief en leed. Het leed dat je niet makkelijk vergeet... Er is al zo'n lange tijd voorbij sinds je leeft aan mijn zij. Ik hoop dat er nog vele jaren zullen komen, dat we nog samen van onze liefde kunnen dromen.…

verbaasd kijk je me aan met je mooie bruine ogen zwijgend gekwetst een diepe zucht een traan het is voorbij al wil ik het zelf niet…

Er was rouwe op het huis, Er was rouwe in de kluis, Toen de Heer ons gebed had verworpen; Want zo lang als hij leed, Ging een biddende kreet Als een offerand op uit de dorpen. Toen de doodsmare kwam, Zie, mijn wangen zijn stram, Maar ik schreide als het kind van mijn kindren!…

Door ondervinding en spijt weet ik dat het beter is gekwetst te zijn door de waarheid dan getroost te worden door een leugen dat doet pas echt pijn…