Alle inzendingen over liefde OR omhelzing

'innig verstrengelde skeletten in eeuwige omhelzing' lees ik bij een foto in de Spits met deze bizarre en toch ook mooie foto als voorbeeld krijgt Valentijnsdag onverwacht nieuw elan men heeft het dikwijls over eeuwige liefde welnu pakweg zo'n vijf/zesduizend jaar geleden voegde een liefdespaar die daad dus 'daadwerkelijk' bij het…

Als het zo zal gaan Als jij nu schetst, Dan zullen we uitstappen, Elkaar omhelzen, Missen zullen we elkaar ook - Maar vergeet niet: Alle samen is schijn Op de weg die je aflegt In je leven - Liefde vind je overal, Op alle wegen, maar Trouw, onvoorwaardelijke trouw, Woont met niemand samen, Ze woont alleen…

de pure waarheid jouw warme omhelzingen doen mij verkleuren…

Een arm om je heen is het beste medicijn, zei ze omhelzend…

is genoeg om het licht te omhelzen…

vraag ik mij af waarom jouw kussen mij telkens weer de nacht beloven jouw lieflijkheid ontwaken straalt in dat ene moment waar de ochtend daagt waarom dit leven jou omhelzen wil in die innigheid van fluisterende woorden hoe ik de dagen aan jou beloofd telkens weer in liefde mag leven…

als betovering breekt in tranende ogen magie verdwijnt door stil verdriet de dag vervaagt gevangen in grijs verlangen naar morgen kleur overstijgt zal passie ontwaken in duizend tinten jouw traan gelaten verdwijnen in het niets en harten geraakt liefde omhelzen waar betovering breekt in magische ogen…

Een hand reiken of omhelzen en knuffelen mag nog steeds niet. Het is wel fantastisch, dat ik je weer van dichtbij mag zien. Mooi is het dat het langzamerhand de goede kant weer op gaat. Vele mensen hebben het bezoek en liefde heel erg gemist. De coronatijd heeft ons allen diep geraakt.…

Het verlangen was groot, je zei in mijn droom "je bent mijn liefde en ik hou van jou." Elkaar omhelzend bedreven we de liefde, wonderschoon, en toen we in de vroege morgen wakker werden werd het werkelijkheid en werd onze langdurige liefdesscène heel gewoon.…

soms verlang ik naar Moeders aardappelpannenkoeken naar Vaders grote hand de mijne in de zijne als we zaterdags op de Vismarkt liepen mijn kindertijd mis ik soms liefde die vanzelfsprekend scheen.…

vrijheid tegen beter weten in blijf ik jou omhelzen totdat de liefde weer bestaat.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

de diepte in je ogen de stilte in je stem de zwakte in je omhelzing maakt dat ik je ken de zwaarte in je stappen de leegte in je hart de schelheid in je schreeuw maakt mijn leven hard de leegte in je hoofd de zachtheid in je kracht de ruwheid van je vingers maakt dat ik naar je smacht maar meer dan deze dingen de liefde in je haat…

Zweetdruppels parelen van een ebbenhouten huid op die van ivoor twee paar donkere ogen ontmoeten elkaar in de hartstocht van het moment lezen liefde als handen en voeten elkaar krullend omhelzen in een woeste dans zweet parelt en warme tranen genieten………zij …hij…wij…ik…jij het wordt lente fluistert de wind koelte door het geopende…

Mocht de liefde je omhelzen in een overvloed van licht; wees geborgen in de warmte van Gods vriendelijk Aangezicht.…

nieuwe liefde is niet makkelijk als je de oude niet vergeten bent ze komt binnen en ze omhelst je als vanouds maar ze is nieuw je kust haar zoals altijd maar opeens is haar stem een andere stem haar ogen weten niet dat jij dat je dat ziet en denkt elke nieuwe omhelzing bevestigt evengoed ons protest tegen de eenzaanheid…

Ik ben het niet waard Jouw lippen fluisteren mijn verloren naam Jouw handen dragen mijn magere liefde Jouw armen omhelzen mijn drinkende huid Jouw stem verjaagt mijn geknede argwaan Ik ben jou niet waard Ik verbrijzel aarzelend jouw aanraking Ik verdruk wenend jouw vriendschap Ik stamel wantrouwende woorden Ik breek jouw vertwijfelde…

waar land en lucht elkaar omhelzen, daar is een plek zo weids, zo vrij ik zou er altijd willen groeien stevig verankerd in geurige klei zilveren wolken pakken zich samen een regenboog wordt ademloos de tijd verstrijkt alles verandert maar waar jij en ik elkaar omhelzen daar blijft het leven eeuwig zo…

schoonheid de lichtval vuur en sneeuw intens omhelzen Laat mij één keer oneindig zijn vergeten verdwaald verloren zonder scherven dromen om liefde te verdragen.…

Mijn zielemaatje, mijn dierbare vriend Onze zielen waren als een Onze vriendschap is voor altijd verdwenen Nu sta ik in onze liefde moederziel alleen Ik wil je troosten met mijn woorden Je omhelzen met mijn armen Je tranen doen verdwijnen Je aan mijn hart verwarmen Je naam staat in mijn hart gegrift Je gezicht op mijn netvlies gebrand…

kruidig bloesemt een nieuwe morgen haar armen omhelzen…

Huizen plassen door een wassen herinnering het schilderij dampt onbestaande geschiedenis bomen wortelen in de modder van een doods bestaan de kunstenaar had daar een sloot door zijn aderen lopen de wind van het voortglijden was een grens overgestoken vergeelde randen spraken over verandering de één vouwt zijn handen om zoveel vakmanschap…

zong over haar en hem gebroken door een scheiding diep sneed zijn pijn in een klassieke timing de melodie met liefdevolle nostalgie tekst uit zijn verleden het leek alsof mijn vaders handen zo op mijn schouders gleden ineens kwamen de tranen terwijl applaus weerkaatste voelde ik zijn armen in een knuffel om me heen de warmte van omhelzen…

en haar, geketend sleep je mij naar de spelonken van meedogenloze melodieën, waaraan niet te ontsnappen is, laat me branden in je vlammen, die dansen op akkoorden en waar ik niet vanaf wil vallen, behalve als deze breken, dat is uitgesloten, ik blijf met jou verbonden, de tijd was kort, die me was gegund, ik ruk mij los van jouw omhelzing…

de jaren gingen voorbij maar ik zou het zo, precies zo …over willen doen het leven omhelzen…

Ik wil nog niet vertrekken voor de dag om is de week of deze maand laat staan dit jaar. Jij weet toch ook dat alle tarwe nog geen brood is geworden, mijn kleinkind nog geen gedichten kan schrijven. De landschappen zijn nog te mooi om niet te zien wellicht kan ook ik weer echt wandelen bovendien. Ik wil de natuur nog om mijn hals gaan dragen…

Als twee paar ogen elkaar omhelzen in een zachte kus dan is het een ontmoeten en ontdekken van…… iets wat tot liefde kan gaan groeien maar het kan ook een zachte flirt zijn omdat je beiden weet het kan niet, het mag niet want het zou meer kapot maken dan dat wat lief is soms ontmoet je iemand zomaar onverwachts dan kussen ogen…

vriendschap het is als een omhelzing, een omhelzing voor de woorden, die je zeggen, ik zal er altijd voor je zijn. de woorden die je toefluisteren, dat je de enige bent, en niemand anders zo bijzonder is dan jij!…

De seizoenen van het jaar Geven me het gevoel Van omhelzen en zoenen En juist die andere dag Kruiste een nieuwe liefde mijn weg En zette mijn hart in vuur Voelde dit moment als mijn laatste liefde Blijdschap met verdriet Zonneschijn met regen Een leven lang zonder tranen dat is wat ik verlang.…