Alle inzendingen over liefde OR sprookje OR dwaasheid

Polemiek is een pennenstrijd met rake woorden dwaasheid. Geleerde heren, Die discussiëren Over de heilige waarheid. Polemiek, Eigen partijpolitiek.…

als degene die het weten kan de confrontatie vindt of zoekt met wie het niets schelen kan zal hem het gesprek niet baten wijsheid immers verandert niet waarin de dwaasheid volhardt…

'Eerlijk' betekent niet alleen spreken en handelen volgens jouw eigen gevoel en gedachten, maar betekent ook, wanneer je bij krachten bent ruimdenkend jouw oordeel naar de ander toe verzachten.…

Want liefde is iets bovennatuurlijks. Het is bijna absurd. En uit dwaasheid geboren. Zolang de ziel God niet heeft gezien. Kan de ultieme liefde niet verworven worden. Het steunt op geen enkele zekerheid. Ook niet als we liefde losmaken van welke religie dan ook. Dat getuigt van intellectuele eerlijkheid.…

Dwaasheid in Hillegom Uit de subsidiepot: Duizenden euro’s voor Zo’n oude zak! Fatboy met nieuwe taak: Masturbatorium Knus in de huiskamer Wat een gemak!…

Een glimlach die met mij speelde Een warme hand die mij streelde Een mond die mij teder kuste Een heerlijk lijf dat mijn zinnen bluste Er was eens die grote liefde tot de dood mijn hart doorkliefde Meedogenloos nam hij zijn deel en liet mij achter met een ijskoud luchtkasteel Er was eens ....een sprookje…

Ons sprookje op iedere pagina in een gekleurd verhaal. De woorden zacht uitgesproken in een dromerige melodie. Ons sprookje maar de herinnering is geen vergeten illusie.…

toen dwaasheid bedacht zich zegeningen te tellen en de laatste verboog om tot liefde te komen wist ik weer dat dwang niet keerde naar geluk alleen omdat ik touwtjes strakker in controle trok alles glipte me uit handen, viel stuk in herhaling en ik dwaalde verder weg dan eerder ooit, verder van mijzelf maar ook van jou die…

langdurige passies hebben haar leven gevuld zij omarmde ze wolken parfum zacht , subtiel hingen altijd om haar heen mysterieus lippen dorstig vonden uiteindelijk dauwdruppels in de dageraad onze liefde blijft een sprookje door eeuwen heen zou zij stellig beweren.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Veel te veel verdriet, maar toch krijgen we honger -- en er is een taart.…

Ik huilde de wind koesterde mijn verdriet achter een waas van transparant Eerst verblind ontworstelde ik mij van de dwaasheid te groot te zijn Ik voelde me weer kind toen ik het raakte zonder minder of meer te zijn…

Begrijper van al mijn leed, Trooster van al mijn zeer, Toeschouwer van al mijn dwaasheden, Vaste vriend in mijn gezelschap, Luisteraar van mijn gebeden, Miauw toch nog eens een keer, Zoals je ooit zo vrolijk deed.…

Het is een bedrog het sprookje dat hij vertelt ik trap er niet in.…

Onze liefde is net een sprookje, waarin jij de hoofdrol speelt. Wij zijn de schrijvers van dit boek, dat samen elke bladzij deelt. Het sprookje gaat over een prinses dat al jaren wacht op een man. Op een hoge toren zal ze wachten totdat ze haar prins omarmen kan. Ze wacht heel geduldig af, maar toen kwam het moment.…

De sleutel past op alle sloten van ‘t huis van peperkoek gemaakt ‘n spreuk die zoet naar sesam smaakt de schatkamer voor ons ontsloten We speelden dat we samen speelden ‘n heks die toverdrank creëert ‘n prins die zich vergaloppeert en dat we ons dan nooit verveelden De broodjes mogen uit de oven de appel van de boom geplukt ‘t sprookje…

Jij leeft in jouw grote boze wereld en wilt mij als volgzaam elfje zien je weet,daar ben ik veel te nuchter voor nog nooit ben ik een dromer geweest ooit door jouw ogen dan misschien Stap toch gewoon uit die wrede hoek sprookjesfiguren lachen eigenlijk nooit leg jouw hoofd in mijn zachte handen zodat ik jouw kinnetje kietelen kan en morgen…

Ik was die prins trekkend door onbekend gebied ik liep door een sprookjesland ik zag feeën, kabouters en paleizen ik nam jou aan mijn hand in je droom kwam ik je opeisen.…

Wie moeite doet, heeft zich een taak gesteld, neemt waarde waar die daad en aandacht vraagt, geeft vrij gevolg aan wat het hart vertelt, gelooft in iets dat het vertrouwen schraagt in liefde die voorbij de pijnen draagt.…

Die is dus verloren want wat is 't geval, hij is zonder geest, a-mentaal, al met al Amantes beginnen a-mens aan het minnen en worden Amentes zonder te bezinnen Dwaasheid is eigen aan wie bemint, liefde het hoogste doel al maakt zij blind…

de dromen die de dagen doordringen die de dreiging dragen dat dit doelloos dromen de dagen doodt die dagen doen denken dat de diepe droefheid doorgaat dat de 1000 dromen doen dwalen dat de dwaasheid danst…

Het WK Sauna is geëscaleerd Want bij een alsmaar stijgend aantal graden Leed Ladyzhenskiy (finalist) veel schade Van al die hitte is ie gecrepeerd En zo werd Ladyzhenskiy een legende In deze tak van dwaasheid en ellende…

Elke sage En legende Ieder sprookje Elk verhaal Gaat uiteindelijk over liefde En het menselijk te kort Vroeger is nu een vreemde ster Een vreemd vijandig land Met vreemde harde mensen Harde stemmen Harde hand En de schatten uit mijn kindertijd Als wrakhout op 't strand…

we kunnen ons verleden onterven, herbetreden maagdelijke ruimte met het eerste woord beschrijven neigt dit naar dwaasheid? we kunnen ons begeven in de oudste toekomst de diepzee van droogte naar intenser heden meer dan vandaag…

bijna een jaar, sinds het sprookje begon, verblind door liefde, levend op een rose wolk, dag na dag, week na week, de liefde leek eindeloos, maar uiteindelijk liet je me toch in de steek. zonder reden, kapot was ik ervan, tranen vloeiden dag en nacht, nu zie ik je was het niet waard, ik heb te lang op je gewacht.…

het is geen sprookje maar een feest als ik de illias en odyssee herbeleef met cerberus de styx zie stromen als plato over liefde dromen pilaren weer kan raken die hemelbogen dragen van tempels vol cultuur nog zingen de sirenes als het zonnevuur in rood verdwijnt plejaden langzaam lichter worden en de mythe weer verschijnt…

ik weet dat in mijn lucide werkelijkheid de absurditeit van de wereld snakt naar een thuis in Utrecht of Abcoude met vreemde kostgangers moet het leven zuiver zijn nu ik me ontwikkel in stugge dwaasheid van mijn fabuleren voel ik mij steeds meer thuis in hogere sferen.…

Je schaduw wat als een kaarslicht langzaam dooft het sprookje wat in een dagdroom langzaam verdwijnt maar jouw portret in mijn sprookje maakt het bijzonder. Jouw aanwezigheid in silhouet tijdens zonsondergang het rond dansen in contouren langs de waterkant mijn sprookje dat leeft tot het blauwe uur.…