Alle inzendingen over liefde OR strijd

Ik ben de grip kwijt Mijn lichaam is een strijd Waarom is het in gevecht Als mens ben ik toch echt niet slecht Waar heb ik dit aan verdiend Lichaam ik wil je weer tot vriend Geef mij mijn vrijheid terug Het hoeft echt niet vlug Maar ik ben het zat En wil weer gewoon op pad Zonder te denken of het wel gaat Dat is wat ik ontzettend…

Het leven is een strijd Een gevecht tot het eind We vechten voor het leven niks wordt voor niks gegeven We vechten voor de mensen waar we van houden We moeten vechten om ons gezin te onderhouden We vechten voor het leven wat ons is gegeven Het is een strijd die ieder van ons leidt We moeten vechten…

Vechten moet ik, vechten zal ik Strevend naar een onhaalbaar ideaal Spreken moet ik, spreken zal ik Ik hoop om gehoord te worden Hopen blijf ik Mijn daden spreken voor zich Zij vloeien uit mijn doel, zij vloeien uit mijn geweten Rechten heb ik, plichten heb ik Zolang ik leef, ik zweer bij God Ik zal vechten totdat er vrede komt…

vechtend tegen dat wat kanker heet is er een keuze om er voor te gaan of het te laten dag in dag uit het eenzame gevecht nu zijn dagen overtrokken met lakens voor even de zin verloren hopend op een windstille dag…

Ik heb met woorden gevochten als was het met de degen kom ik nu gedichten tegen sla ik het boek even open dom van mij om toch te gaan lezen ik weet hoe het gaan zal ik struikel al over het eerste woord poëzie lezen is soms als schermen poëzie schrijven daarentegen is als dansen op je eigen bal.…

Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken de onmacht steeg me langzaam naar de strot de vloeren van mijn vesting bleken rot en gingen vaag, doch onheilspellend kraken Geloof me maar, van strijden was geen sprake het was berusten in een helder lot het lichaam spande stiekem een complot met cellen die verwoed de kop opstaken Vergeet de…

Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken de onmacht steeg me langzaam naar de strot de vloeren van mijn vesting bleken rot en gingen vaag, doch onheilspellend kraken Geloof me maar, van strijden was geen sprake het was berusten in een helder lot het lichaam spande stiekem een complot met cellen die verwoed de kop opstaken Vergeet de…

Hier gaan we weer nat getergde voeten neerzettend na een hete nachtelijke strijd waarin de naderende wakkere ochtenduren dromen doen bezwijken en bij het opentrekken van gordijnen elke binnenshuiselijke illusie voor de wereld wijkt. Het moment waarin nachtelijke wegen verdwalen in dagverhalen ...…

De strijd is gestreden Moe en voldaan Alles gegeven Nu laten gaan Het vele zwijgen Het mocht nooit ontstijgen In het menselijk bestaan Begaan In een wereld van emotie Die nooit losliet Innerlijk bleef het bestaan Hortend en stotend liet hij het gaan De rust werd gevonden Tijdens het doorgronden Waar liefde het pad vond En hij wist…

De liefde van toen: Laat het zo sterk zijn dat ik strijden kan en richting weer kan voelen.…

Langs de uitgetreden duistre weg Bouwt, om de tuinen te versperren, De oude ruige beukenheg Haar zwarte wal tegen de sterren,- Het dorre hout ruist in de nacht Als een eindeloze klacht. Van onder kaal en afgetrapt, Vol puisten aan haar arme stammen, Is zij aan alle kant gekapt En wuift geen tak meer uit haar kammen,- Van buiten is…

Kind van wonden, Dat een stonde Als een bleke sterre beeft, Voor wier luister ’s Werelds duister Gene nacht meer olie heeft; Kind van vrezen, Teder wezen, Kind van louter liefde leed, Wier geflonker Uit de donker In dit droeve dagen gleed; Kind van zorgen Met de morgen Van uw leven leven moe, Gaan uw ogen Als de hoge Bleekgeworden…

de pijn van de liefde, de pijn van de strijd. het heeft niet mogen werken, ik ben je nu kwijt. de keuze van onze liefde, de keuze van ons kind. als je maar weet dat ik je altijd heb bemind. ik moet nu door met mijn leven samen met mijn kleine meid. als jij nu maar weet... je gevoel kan je bij mij niet meer kwijt.…

Elke keer besef ik weer dat elke dag keer op keer een strijd is tussen liefde en haat met grote spijt en veel verraad…

Wat is de liefde zacht als ik je zo voel, als ik naar je kijk tersluiks, vanuit mijn stoel. Wat is de liefde zacht, als je niet meer hoeft te strijden. Niet meer vechten om de macht ja, dan is de liefde zacht.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Als gevoelens veranderen liefde je plots omarmd niemand is die het begrijpt of zal voelen jouw strijd. Vrienden je de hand niet meer willen reiken, dan zal de zon even niet schijnen.…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Niet kunnen leven zonder onderlinge strijd. God, onze vader, ik blijf in U geloven. Ik geloof in U omdat ik U geschapen heb. Omdat ik niet zonder liefde leven kan. Niet wil leven zonder verantwoordelijkheid. Niet wil leven zonder naastenliefde. Niet leven wil in nutteloze strijd.…

Wie is het die de zwarte voren In golvend goud verandren doet, Wie mesten en wie maaien 't koren, Wie is het die de wereld voedt -? Dat zijn de paarden en de ploegers, Dat zijn de zweters en de zwoegers, Dat zijn de zaaiers van het zaad - Dat is de daad! Wie graaft de glinsterende kolen, Wie schept het schitterende zout, Wie haalt uit diepe…

Curieus is 't toch dat de natuur Al wat de mensen hier bederven Met hare vriendelijke verven Wel weer terecht brengt - op den duur! Een paviljoentje, of andre taart - Een klerenmagazijn bijvoorbeeld - Is nog maar niet voorgoed veroordeeld, Maar wordt juist mettertijd wat waard. Ja zelfs een standbeeld in ons land - Iets op zichzelf betreurenswaardigs…

Wat is 't nog dat mijn hart behoeft? Wat is dit wonderlijk verdriet - Ik voel mij doof en diep bedroefd, En zit en zie - en weet het niet. Wat is het dat mij zwijgen doet, Hoe is mijn ganse lichaam stom - Is 't leven slecht - is 't leven goed - Of niet - of wel - waarom - waarom? Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie Dat ik verloor of dat…

"Gij zoekt - en elk gevonden hart Verliest gij reeds bij het ontvangen, Omdat ge, in eigenmin verward, Slechts liefde voelt voor uw verlangen: De liefde, die gij 't leven vraagt, Bloeit in het hart dat ge in u draagt!…

Ach kind: waarheid en leugen Zijn altijd wat verward, Want geen van beide deugen Ze alleen voor 'n mensenhart. Weef tusse' uw hart en 't leven Het kleed van schone schijn - De bloemen daar geweven Zullen de ware zijn. Als andren ze anders noemen Hebben zij ook gelijk - Het zijn nu eenmaal bloemen En leugens tegelijk. Wat deert…

begaan Zijn verlangen naar het leven en de dood kon niet meer samengaan Hij had niets meer verwacht Hij uitte geen klacht Nooit zag men een traan Hij droeg een te zware ballast die hij alleen torsen moest Zijn leven had hem verrast Hij leefde verder op zijn laatste reserve en bleef maar eindeloos rondzwerven Hij heeft een bittere strijd…

Dit is het wat de schemering mij bracht verbijstering om de dag, haar korte duren het willen overdoen van verloren uren het willen tegenhouden van de nacht een laatste vogel zingt, en in zijn droeve toon hoor ik de weemoed van mijn eigen klacht: 'k heb niet geheeld wat ik te helen dacht ik was niet schitterend maar doodgewoon op wijsheid in…

En ook: compacter door de tijd die samensmeedde wat het was: een ongevochten oude strijd naar enig roerloos waterpas. Alleen wanneer dit samensmolt vervloeide wat nooit was gestold tot wat er nimmer was geweest. Een steels gekoesterd klein moment verborgen en weeral ontkend daar waar het gromde als een beest.…

Met een lange jurk aan, staat hij aan je deur, Wanneer je opendoet krijgt hij een rode kleur.. Even blijven jullie staan kijken, Dat is ook niet zo raar, Voor beiden is het wennen, Is het nou hem of haar..? Het is tijd om te gaan praten, over dit innerlijk gevecht, er bestaan geen twee kanten, Het is niet goed of slecht.. Een kwestie…

Dag lieve meid, dit kon je niet winnen, ‘t was een ongelijke strijd!…

te kunnen winnen Al is het moeilijk en niet zonder slag of stoot Maar je overgeven zonder strijd, nimmer Dat doe je niet aan die gluiperige sluipende dood…