Alle inzendingen over liefde OR zwart OR genegenheid

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Tussen daaglijkse Beslommeringen door Elkaar geleidelijk aan Uit het vertrouwde oog Verloren, Liefde die geen woorden Meer vond, en verdween Aan de einder van dit bestaan Met ieder te veel op zijn bord - Genegenheid opnieuw geboren, Woord dat liefde heet En dat stadig aan Opnieuw gevonden wordt…

als het zicht is opgesloten in een cocon van duisternis zie je enkel een zwart verleden en vlucht je voor gemis als je niet mijn roepen hoort als zuchten van genegenheid is het ontvangen verstoord ook al ben je er toe bereid het is de levende dood die de geest besmet met verwachtingen in nood of het uitzien naar niets alsmaar terend…

iets van liefde? genegenheid? vertrouwen? vriendschap? het is soms maar een klein detail, dat kan al héél véél doen voor een mens, een mens zo als jij en ik, laten we blij wezen dat we er zijn !…

Wij duiken het bed in En bedrijven de liefde Op golven van genegenheid Lijf en geest zijn Baken en boei Wij verdiepen ons Zalig op kussen Wij baren enige eeuwigheid…

Liefde en vriendschap is verdraagzaamheid het leven is meer dan het verleden het geeft kracht in diepduistere dagen genegenheid en verbondenheid in troost mijn blokkering opgeheven eindeloze beelden van herinneringen verloren gelopen op de weg naar jouw liefde maar ik heb het gevonden mijn bestemming was de weg naar jouw…

Liefde is het vuur van ons leven Het geeft warmte en genegenheid In vertrouwen aan elkaar overgeven Genietend van elkaars aanwezigheid Liefde is het vuur van ons leven Zomaar in een lach van een kind Een gedicht aan je geliefde geven Of als je elkaar heel innig bemint Liefde is het vuur van ons leven Voorkom dat het wordt gedoofd…

Met een palet in mijn hand kleur ik in het doek dat voor mij meer dan expressie is. Bewust gekozen is iedere laag die het geheel zijn vorm geeft. In gedachten soms mooier dan echt maar ook kan het andersom. Het doek raakt vol in fijne pennestreken zonder denken, maar met gevoel.…

De weg hierheen was mooi -ik zie je nu nog lopen- getekend op mijn oogvlies voel die warme stroom langs je heen kom bij me liggen en hou me vast, stevig vast…

ik kan niet anders dan mijn armen om je heen slaan je wangen kussen je aankijken strelen over je lijf fluisterend woorden spreken ik kan niet anders dan er voor je zijn ik kan niet anders wanneer je even huilt…

’t was amper slechts een tel en alles viel daar op zijn plaats jouw hart sloeg links en ‘k hing verslaafd aan allebei jouw lippen - mijn lief wat bleef was deze vijfuur thee die jij mij lonkend zette; ik at wat fruit en smaakte jou - jij speelde ongestoord en wild piano op mijn blootgelegde ribben en waar ík ‘t zachts behaard…

laat me je strelen met zonnestralen je omarmen met mijn lach laat me de mooiste gedichten vertalen zoals je nog nooit eerder zag ik neem je mee op de golven van woorden betover je langzaam in de nacht ontvoer je naar exotische oorden waar ik jouw lippen kus zo zacht…

Muziek overstemd eigen gevoel bekrachtigd het ritmisch meegezogen kaarslicht dansend aan zwetende muren. Je naakte lichaam koestert mijn gedachten met woorden van weleer die glinstering in je ogen verlangen op mijn huid. Tergend langzaam is dit tafereel loslaten van oud zeer begrijpend lezen het accepteren van twee armen…

Glimlachend trekt mij een warmtebron door mijn lijf ik zie je verlegen staan alwetend maar toch bang. Je ogen durven amper mij aan te kijken maar mij voelen kost geen moeite. Angstig staar je in luwte -maar je wilt het wel- omdat gevoel nu langzaam keert in je hart tot op het bot.…

Kon ik mijn woorden van liefde vrede genegenheid door het papier drukken zou ik het doen keihard opdat men ook de achterzijde zou kunnen lezen zelfs voelen zoals blinden gevoelig braille lezen doordrukken de wereld in en dan opnieuw misschien.…

Voorzichtig, heel voorzichtig raak ik je aan met mijn ogen in een droom van verlangen… Langzaam, heel langzaam omring je mij met warmte in het duister van genegenheid … Zachtjes, heel zachtjes spreek ik woordjes van liefde in het licht van hoop...…

Elke dag bij het verlaten van thuis een ochtendkus Elke dag voor het slapen gaan een welterustenkus Veel liefde en genegenheid als extra ingrediënten Toevoegen naar smaak; karakter en pittigheid Doch; slechts een keer een afscheidskus tot besluit…

Tracht altijd in het leven voor anderen iets te zijn, dan breng je in je omgeving beslist veel zonneschijn! Het zijn soms kleine dingen, die maken 't leven goed: een woord, een stille glimlach, een hartelijke groet! Mijn ziele heeft naar 't grote gehunkerd en gehaakt, maar 'k werd in 't leven meestal door 't kleine blij gemaakt!…

Woorden lijken te breken, op de barricades van terreur, lijken te verdwijnen, in de vuurmonden van semi-automatische geweren. Woorden dreigen te vervallen, tot een allesvernietigende kracht, klaar om de aarde verschroeid te maken, onbruikbaar voor verder leven. Waarom? Had Hij aan Zijn Vader gevraagd? maar Die had enkel gezwegen, slechts…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Een schaal vol genegenheid Een doos vol liefde Een theekist vol geduld Een fles vol verdraagzaamheid Gezamenlijk vormen zij het cement Waarin jij gegrondvest bent In liefde opgedragen aan Albert ter gelegenheid van zijn 25e verjaardag 24 april 2012 - van je vader…

Kan ik nog, laten zien genegenheid en vriendschap. Kan ik nog, woorden vinden, die ik graag zou willen zeggen. Kan ik nog, dragen in mijn hart, liefde dat warme gevoel. Kan ik nog, letters schrijven, woorden die zinnen vormen. Ja ik kan, nog schrijven, om mijn gevoelens in poëzie te verwoorden.…

Alleen maar liefde passie en genegenheid en plezier, humor en gekkigheid. Natuurlijk hadden we weleens mot, maar nu maken we elkaar alleen kapot. Daardoor ben ik nu een gebroken vrouw en dat is echt niet wat ik wou. Op je liefde en respect had ik gerekend, want dat is waar ik voor had getekend.…

Onze erotiek Echt verheven tot kunst Onze laatste kus Onze laatste adem Onze laatste keer Echte liefde in Een mum Van tijd tot iets dat daarop Lijkt verworden Echte liefde werd verdwaalde Genegenheid Die ondanks onze Enorm zware strijd Nooit plek heeft kunnen Krijgen in jouw Onze tijd Genegenheid Die dankzij onze Enorme zware strijd Nooit plek heeft…

Haar ronde lichaam glanst: verleid’lijk; zwart; geduldig zit ze in haar hoek te wachten, totdat een man passeert en haar ontwaart, want dan ontwaken er geheime krachten. Met een façade van verlegenheid lijkt zij voor hem geen enkele bedreiging; zij spint al zachtjes van genegenheid, vertederd door zijn mannelijke hijging.…

als wegen elkaar kruisen voeten bibberend voortgaan ogen seinen opvangen en monden woordeloos elkaar vinden wordt liefde geboren groeit genegenheid uit tot een schip waarop je je thuis voelt waarmee je de zee wil bevaren levenslang…

Glimlach eens wat vaker doe er ook wat liefde bij denk daarbij aan je Maker. Met zo’n gebaar zeg je dat je om iemand geeft al is het maar een beetje. Wellicht wat tederheid komt elke dag van pas zo toon je genegenheid. Het zijn kleine gebaren die het altijd goed doen waarom zou je ze bewaren.…

terwijl mijn hand glijdt uit de jouwe aanschouw ik roerloosheid dolend in jouw eigen wereld had je onkwetsbaar geleken bijna vanzelfsprekend was je altijd daar omringd door genegenheid slaat leegte een immens gat dat met wilskracht en liefde nauwelijks te stelpen valt…