Alle inzendingen over lijster

De lijster vliegt op. Aan zijn snavel bungelt, wachtend, een gepelde slak. Twee zusjes lopen door het bos, dreinen almaar tot _ aan een braamstruik.…

schoongespoeld en gedrenkt richten bloemen zich op vogels badderen in plassen volgezogen grassprieten zien hippende lijsters wriemelwormen pikken bladeren zijn weer fris verwaaien laatste druppels o, wat een mooie morgen…

Ik liet vanmorgen vroeg mijn hondje uit langs weideweggetjes en lindedreven, waar knoppen groen getuigen van het leven en in de toppen fier een lijster fluit. ‘t Sociale leven is op slot gedaan. De lente trekt zich daar geen loot van aan.…

Nu jij mijn lief De Zon eenmaal rond De vogels ziet Lijster, Merels hoogste lied Dansen in 't frisse groen Blij, de lach op jou wang Rozemarijn Jasmijn, liefste Jongste, schoonste bloem…

een harp kust de golven aangestuurd door de wind spelen bladeren in de maat deinen zwaluwen door het vroege ochtendblauw gelijk een groep violen zwellen tonen aan daar de eik de baspartij voor zijn rekening neemt vallen boterbloemen bij evenals de lijsters het Meiconcert is geboren…

de juiste woorden te vinden lijkt een onmogelijke opgave nu jouw stem stilvalt beantwoordt de zon de meest onzinnige vragen niet hult ook zij zich in stilte de lijster ja, zij zingt luidkeels ' jij was zo mooi, jij was prachtig maar jij hebt strijd nu gestreden '…

Was ik een rijpe bes, dan werd ik liever opgegeten Dan neer te vallen op een pleintje, straat of stenen graf Waar ik word opgeveegd en in de groene bak gesmeten Terwijl mijn pit door spreeuw of lijster weer wordt uitgescheten Dus mekker niet, want van die birdshit hangt mijn leven af…

wolken met grote lijsters spannen het luchtruim jubelend golft de lente mijn polderland in knotwilgen staan bloedend zonder vingers langs de kreek te wachten hun vuisten baldadig leeg het zwermt vol liefdes over mij heen, zoekend in luidruchtige wolkenluchten naar weer een bevruchting…

Als dwaas zingen nachtegalen, koekoek, patrijs en lijster. Langs de oevers der stromen Beuren roos en papaver Hun fluwelen petalen. Sta op! Over heuvels en dalen Is de lente gekomen! --------------------------------- uit: 'Gedichten 1938-1992', 2001.…

De lente is in mijn tuin losgebarsten Tegen de avondlucht luisteren vanaf vandaag de merel de lijster en wie al die andere gevederde vrienden ook maar mogen wezen dit wonderbaarlijk mooie feest op met hun onovertroffen klanken hun met avances doordrenkt geluid Mijn boek blijft ongelezen Als een nachtkaars luister ik al die uitgevoerde…

Ik zoek de zomer in mijn geheugen de geur van liguster geur van geluk en de lijster slaat slakjes op het terras Ik zoek de zomer in mijn geheugen paarse seringen en blauwe regen bloeiend in elkaar verstrengeld, en wij Ik zoek de zomer in mijn geheugen de geur van liguster vervlogen geluk.…

ze komen er weer aan de blaadjes en de knoppen hier in de lange laan zijn druk zich te ontpoppen de vorst vertrok spontaan - zou dat die lijster fluiten? - de ijsbloem liet een traan, de takken staan te spruiten de bloesem komt eraan - zou dat die merel zingen? - ik merk het in de laan de bomen staan op springen!…

Scheer je weg met je verhalen van ellende en pech hoorde jij die lijster niet die floot en die deed dat niet van verdriet zag jij de vlinders tegen het blauwe hemelsere dat was een geschenk dus als je het maar weet leven doe je samen met wie of wat je ook bedenken kunt geluk zit overal in gek genoeg ook mijn allerlaatste zin.…

Een lijsternest, onder mijn dak, Had zich tot een gezin ontwikkeld. De moeder, geel en bruin gespikkeld, De vader in zijn effen pak Vloog af en aan, dat het de jeugd aan niets ontbrak. Maar toen de morgen was gekomen, Dat hun de ruimte daar te nauw Werd, en zij naar het verre blauw Des hemels hebben koers genomen, Vond elk zijn richting, vliegensvlug…

juichend ochtendgezang uit volle borst lijsterliefde voor m’n slaapkamerraam half vijf, oostelijk schemerschijn weer een triller uit ‘t volle vogelborstje mijn hart vult zich met voorspoedgevoel goed nieuwsdag, ik weet het zeker zij zingt het, ik geloof haar meteen stil achteroverliggend, ogen dicht warm geluk stromend door mijn lijf ze komt…

Kruip nog maar even weer in je warme nestje lieve lente brengende lijster, je mocht eens een rochelhoestje oplopen.....…

Vaart zit er niet in geen rimpelingen geen kikker kwaakt Ik hoor geen merel, lijster zelfs geen rietzanger ...............zingen Het is winters stil en wij lopen een pad op ons gemakje pad, dat geen naam heeft Het is deze wandeling door slapende velden en geeuwende akkers die me raakt De zon ook doet die middag ......…

de zon schijnt door de ramen voorspelt al de mooiste namen zoals Merel en Margriet de kou is nu verdwenen geen last meer van wintertenen ik huppel weer en geniet de lucht is aan het warmen en bijna met blote armen omhels ik de eerste spriet de lijster zal straks zingen de lente staat al te springen er is toch geen mooier…

De lijster zingt een serenade voor de dode wit opgebaard in de schaduw van de beuk Troostend bedoeld klinken woorden hol in de ruimte: God wilde het zo In de reiswieg kraait de baby ongeremd vrolijk haar talloze mama’s en dada’s Ik kijk strak naar de lange witte baar en schreeuw van binnen mee: mama…

Geen kwaad woord kun je er over zeggen Je hoort er merel en lijster fluiten Soms ook wel een nachtegaal Dit is eenmaal,andermaal: een landschapsschilderij.…

de zilverwitte berk nog kaal wordt bezet door meesjes die kwetteren van plezier de morgenhemel blauwt en draagt een gouden kroon zachte stralen smeden kleur heide in paarsrode tinten een camelia vol in de knop grauwe lijsters schrapen mos kijkend naar dit luisterrijk geheel laat ik even mijn hoofd verdwalen in het bontgekleurde ochtendtafereel…

met gouden stippelbuik en scherpe kransen-kraag staat in mijn tuin het mannetje te pronken te lonken naar het grote-lijster-vrouwtje dat nog niet wil sjansen vogels laten zich niet sturen ze volgen hun natuur en voelen feilloos aan wanneer het tijd wordt om te zingen terwijl de bomen stil bijna gespannen staan van wat er uit wil…

de dagen dat ik jonger word en mijn verlangen ouder, dat ijsheiligen verdwijnen, een langzame zon mijn terras vertedert, een lijster mijn tuin vol zomer zingt, een blauwe lucht op het groene land ligt, mijn lome lijf weer zwichten zal voor een nonchalante ligstoel in markieslinnenlijntjesstof én schoonheid liefde wordt, die dagen…

Lijsters bezingen zoet haar blijde zin, tuinfluiters doen krokussen tuiten: 't is al elysisch feest daarbuiten. Omsluiten echter doet het zwart mijn hart, angsten beklijven die 'k niet kan uiten, wanen waren door de poelen van smart.…

wind zwerft door de stilte, door de dorst naar een eerlijk inzicht bomen wuiven, zeggen even gedag tegen de lijster in de lucht het water bouwt een eilandje aan de oeverkant, luistert tussen het riet naar de avond die zo graag zingen wil ik word schaduw, een maan onder alle manen een hond blaft de verte toe in grote dromen daartussen…

De lijster fluit niet meer, doet een ander alleen nog maar zeer. De schijter schijt voor zijn eigen weten in geweten: schijterd als hij is! Gemis aan beheersen van de kringspieren, verloren van werkelijk mensenmanieren gereduceerd tot lager dan enig dier kan zijn.…

‘maar ’t vrome volk in u verheugd zal huppelen van zielevreugd’ stampend zingt de zwetende in het zwart gehesen gemeente in dreunend en slepend walstempo blijde en hemelse verzen lange noten hangen onder de gewelven ontsnappen door een openstaand bovenraam in blij zonlicht en onder witblauwe luchten zingen lijsters hun hoogste lied…

Stoffen, gassen en atomen Hutselflutst de Tijd tot mens Of enig ander dier of wezen Kleur en soort en vorm naar wens Apen, beren, tijgers, leeuwen Mussen, merels, lijsters, meeuwen Varens, lelies, anjers, lissen Rozen, tulpen en narcissen Variaties in miljoenen soorten Door Wetenschap tot stof terugontleed En de Schepper...…

dat het carillon weerklinkt als een zonnig minneliedje wanneer zijn stem mijn oorschelp binnendringt zijn hand mijn hand tintelend hartelijk omringt mijn voeten zweven dansen, pasjesblij mijn hart dicht letterklanken gelijk de lijster zijn zang laat horen in heggenranken rond een bloeiende mei wat is het toch dat ik hem zo heel graag…

als je even zit en wacht is het net alsof de wereld naar je lacht kraaien die luidkeels kraaien halsbanders die zitten te papegaaien lijsters zijn bedachtzaam de kleine pietjes in de veel te grote vogelkast zullen zij niet op een dag worden verrast de bonte specht tikt hoorbaar op een holle boom een meerkoet piept wat en oogt heel…