44 resultaten.
Nu we hier toch zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 97 Dat geld en macht het communicatieve handelen verkorten,
de waakhond van de democratie wist het al.
Ga daarom nooit na twaalven naar een avondwinkel,
waar je tussen beschonken klanten een afzakkertje
en wat te roken wilt halen,
om een lange dag mee af te sluiten.
Gestresst snauwen ze je af terwijl je je buit binnenhaalt.
Probeer er dan nog maar…
Later
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 142 Je zit op een terras.
Flarden schoonheid flarden lelijkheid,
ze trekken aan je voorbij.
Het mozaïek ligt in scherven op de grond,
links van je, rechts van je.
Je neemt het waar.
Een poging tot integratie tot een geheel,
is een gedachte.
Deze dag belooft iets,
een uitlopende passiebloem op je balkon
kondigt dat aan.
Een helikopter boven…
Held
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 125 Je bent een held wanneer
je voorkomen kan dat de dijken
doorbreken. Als je van geen wijken
weet.
Je bent een held als je bijsturen kunt,
niet opnieuw de bocht uitvliegen wilt.
Versnellen kunt, vertragen. De dromerige
nachten, de lege dagen, vullen kunt.
Je bent een held als je vanuit de diepte
weer mens weet te zijn aan het oppervlak,…
De zachtste zachtheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 157 De perfectie eisende tiran in mij
kijkt niet met zijn hart.
Hij is gewend hout te schaven
tot het glad en zacht is.
Maar hij herkent het niet
wanneer het zich voor zijn ogen
aandient, de zachtste zachtheid.
Toen de wijn hém zacht had gemaakt,
stopten de klokken met tikken.
De ravissante Joodse nodigde
hem in haar heiligdom.
Er was een…
Lofzang op de psychiatrie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 195 Oh psychiatrie
Hemels instrument voor pacifistische despoten
Als ik je aankijk, kijk je glazig terug
Als jij, oh psychiatrie, een samenleving was, was je streven dan een democratie te zijn?
Of zou je je innerlijk tegenstrijdig weten?
Jij psychiatrie, jij weet het, jij alleskunner, doorgronder van disfunctionerend leven
Oh verlichter, til mijn…
Manhaftig
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 117 Tegenwoordig herstel ik snel van mijn liefdesverdriet
Het is er nog, een ondergrondse zee van tranen
Waarvan het bestaan door een mij onbekende
Slechts vermoed kan worden. Ludduvudduh
Duurt de helft van de lengte van de relatie
Maar de liefde voor deze vrouw zal nooit over gaan
Trots als een hond met een bot in zijn bek
Draag ik deze zee manhaftig…
Ik weet nog waar en hoe en hard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 292 Ik was jong en het was hip
om te schermen met ziektes.
Mijn vader was ook niet zo oud
en niet welbespraakt genoeg
om met woorden te spreken.
Hij sloeg de ziekte uit mijn mond.
Ik weet nog waar en hoe en hard.
Voor de verandering werd er
nog wat spanning bijgeschreven
op de harde schijf die bij poëten
voor ziel doorgaat.
Ik hoor dat…
instructies
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 224 hak vormen uit een alfabet
buig de rij van a tot z
totdat hij breekt bij de k
als een tak die knapt
de prijs van de omelet
is het breken van het ei
teken van voren, opzij en boven
contouren van een lichaam
splinters klinkers spatten
tegen je veiligheidsbril
weet wat dit worden moet
de vormen moeten uitnodigend lezen
hak er een taille…
Droogte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 Ze omvat mijn woning. Ze omvat
Ze omvat de schelp waar ik uit was gebroken
Ze omvat, maar ze weet niet
Ze weet niet van mijn vrijheid en hoe die gewonnen was
Ze had vast. Ze had vast anders gehandeld
Maar moeders zeggen: als hadden komt is hebben te laat
Ik was eens. Beloofde iets. Maar stremde in iets dat blind was
Ooit zal ik weer, zeggen ze…
Taoïstisch gedicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 Het geluid dat het licht in de hoek maakte
Overschreeuwde mijn avondgemoed
Reeds bevind ik mij in het iets donkerder
Als aan een muziekversterker draai ik aan de knoppen
Om mij af te stemmen op de Weg
Draaien, regelen, tot je samenvalt
Verstrooiing is een gehavende vijand
Die je een arm om de schouder slaat
Om er een mee te worden
Vrede…
Memento mori
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 176 Na het veertigste levensjaar begint het uitstel
We zijn allen hetzelfde lot beschoren
Toch leven we als onsterfelijken
Maar die ene zoete zalige troost
Die wacht ons allen
Zijn naam is groot
Hij is de grote gelijkmaker
Je kan op hem vertrouwen
Aan hem toegeven
Laat hem zijn werk doen
Zie je bewegingsvrijheid ingeperkt
Meer en meer
Hij…
Stoornis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 126 De stoornis die ik heb
organiseert mijn leven zo
dat ik steeds meer alleen ben.
Ik ben mijn stoornis niet,
ik héb een stoornis.
Ik wil niet alleen zijn,
maar mijn stoornis wel met mij.
Mijn stoornis houdt mij voor de gek,
laat mij denken dat ik hem ben.
We drukken armpje,
maar we hebben geen toeschouwers.
Hij wint te vaak.
Ik moet…
Pamflet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 54 Het pamflet dat van schande spreekt
Prijkt daar ergens op het internet
Men moeten weten dat de leek
Het vuur gestolen heeft, en het doorgeeft
Het pamflet, het is de wond
Waaruit dagelijks pikt de adelaar
Voor altijd hangt het daar
Om het kind terug naar zijn kamer te sturen
Maar in de late donkere uren
Waarin het voorbeeld voorbeeld is…
Schedelschede
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 41 Zoals Athena uit het hoofd
van Zeus beviel, gewapend
Zo bevielen piketpalen
aan het mijne, geslepen…