10351 resultaten.
sprakeloosheid
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 175 de eenzame visser
heeft ogenschijnlijk
geen weet van het decor
waarin hij de hoofdrol vertolkt
dit fraaie prentje maakt bij
mij iets los waarvoor ik even het
juiste woord niet kan vinden
noem het voor mijn part
een vorm van sprakeloosheid…
Geaardheid?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 42 Kijk, hoe
hij vrijelijk ademt, hij
voelt zich werkelijk een kei,
Niet anders dan los grind
waar dimensies minder tellen
van sociale vriendschap maar
in gemeenschap wordt bemint,
los van kleur en vorm geaard,
door dezelfde afkomst van
lichamelijke erupties uit de
moederschoot door een oerkracht
in schoonheid zijn gebaard.…
stomme getuigen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 in het doolhof
van zinnen lieten
we elkaar los
op lichte plekken
lagen tegels
losser naast elkaar
in de dwaaltuin
slingerde het
verlangen naar terug
bomen en stenen
als stomme
getuigen…
Borrowdale
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 132 Bergen als bultruggen.
Hellingen waar je een tor wordt,
stilte hoorbaar toeslaat,
tijd vlug weggulpt langs watertjes...
Je nadert een persoonlijkheid.
Stapvoets voer je een gesprek.
'Het is goed om hier te zijn.'
(Beamende kreet van een lammetje.)
'Je wil er gretig tegenaan, hè?
Let wel: winden krijgen vat op je.
Ik kan wel tegen wat…
onder de oppervlakte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 113 onder de oppervlakte
liggen de woorden
verspreid over lagen
verzonken in gedachten
waarin gespit moet worden
stenen vormen de inspiratiebron
steeds weer omgekeerd
door werkende handen
vormen om te watertanden
opgeraapt en schoongeveegd
vertonen ze hun huid
die onbeschreven lijkt
als een niet gezongen lied
de snelle vliet
geeft…
postulaat
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 67 geen regel zo beschreven
dat het gedrukt staat
geen beton zo gegoten
dan de hardheid
van de steen die met het
wentelen van ieders
rotatieas halverwege
naar boven rolt
zwarte gaten laten
weinig over zichzelf los
maar je moet toch ergens
van uit kunnen gaan…
Clair-Obscur
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 ik zie de weeffouten
in mijn levenspatroon
donkere rafelige draden
verbreken verbinding
knopen, lussen, losse steken
horen bij het tapijt
dat jaar na jaar
schering en inslag vormen
het onvolmaakte is mij lief
ik mag een mens zijn…
Helaas geen spijt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 155 Rollende stenen II
(Gevallen vreemden)
Door een golf van wroeging, beland
in slechts chaos
Als aanschouwer zie ik
helaas geen spijt
Tergend langzaam komen stenen
wrikbaar, geleidelijk los
Onbevreesd, maar heel erg traag
starten zij met rollen
In vol' vaart toekomst tegemoet
niets ontziend, (laaiend)
Tijd heeft mij geleerd dat…
volharden
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 328 stille dagen leng ik aan
met loze uren
eindigheid verraadt zich toch wel
door het knarsen van het grind
verstand laat los
het moedeloze pogen
door het kabbelen van de stroom
komt vaak de mooiste
steen weer boven…
Wie zonder zonde is, werpe ...
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 304 van weerloze vrouwen met de dood als gevolg, vaak zonder enige vorm van proces……
Herfst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 158 Het bos laat alles los,
keert zich stil naar binnen
voor een verkwikkende winterslaap
waarin wortels van sapstromen dromen,
knoppen van openknappen
en ik van bokbier.…
vandaag ben ik een paard
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 597 schuren stenen los
de hele aarde ademt mij
en jij...…
Uit een stuk
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 355 zij is van steen
al kijkt ze teder
bedeesd
weg ogend
over haar schouder
en borsten heen
voelt koud aan
als mijn hand
de wangen streelt
ook al vormen de lippen
een zwoele mond
de pose is haar tot last
ze staart onveranderlijk
in de diepte
naar een dragende grond…
Spraken verloren woorden
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 200 heb stenen geraapt
op onbegaanbare paden
om hun vorm en kleur
ze spraken me aan
warmden mijn hart
met energie uit verleden
ik kende de grond
zocht leeftijd en naam
uit de historie tot heden
het verstaan van elkaar
werd uit magie geboren
zij spraken verloren woorden…
jij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 491 de zon straalt
omgeven door blauw geluk
de schaduw onder de bomen stuk
het beekje
kabbelt langs de rand
van losse stenen en zacht zand
en jij
jij gooit met een lief gebaar
mijn hele leven door elkaar…
Week 1
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 172 Een vonkenvuur bedreigde Scheveningen
De Wadden vormen bijna piepschuimbaden
Met oud en nieuw weer tig miljoenen schade
Veel Groningers zijn nóg aan ‘t handenwringen
Een breekbaar vaasje? Er is veel meer loos:
De inhoud lijkt erg op Pandora’s doos…
Wei des levens
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 381 Als een veulen draaf ik door de wei,
Zowel los van geest als van zonden,
plots zak ik weg in een grond van klei,
Het leven was wat me vasthield,
De klei was mijn zonden vergeten,
De greep was sterk en zwaar,
De zonden die mij trokken hadden zich vastgebeten,
Zo ging het leven aan mij voorbij,
Nu ben ik alleen op het allergrootste land,…
Wiede Leegte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 wijde laagte
stormvloed vaagde
een landstreek weg
het zeewater kwam
helemaal tot Onderdendam
water sleurde alles mee
Reiderland werd binnenzee
kloosters, dorpen, borgen verdwenen
onder het slib wat losse stenen
eeuwen lang en eeuwen later
polderden Groningers het water
terug tot de norm
de Dollard in zijn huidige vorm
achter de zeedijk…
de niet vliegende vogel.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 154 De vogel hangt doodstil in de lucht
Ik pak 'm met beide handen vast
en laat m'n voeten van de grond los.
Het is een eigenwijze vogel die
niet van z'n plaats wil gaan,
een vogel van steen die niet
wil bewegen. Ik hou het niet lang
en laat uiteindelijk los. Val lang
naar beneden en raak dan de grond.…
Loos , loos, en nog eens loos
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.506 Op dit moment voel ik me doelloos,
Moedeloos,
En hopeloos,
Ik ben zo boos
Waarom je niet langer voor mij koos.
Je was zo close,
Maar jammer genoeg ook trouweloos,
Het is zo liefdeloos,
Het klikte niet feilloos
En het werkte niet gevoelloos.
Zonder jou voel ik me zo nutteloos,
Maar dat is zo waardeloos,
Dat komt allemaal omdat je voor…
de herinnering geraapt
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 926 ik heb een steen
gevonden, wrijf zacht
het stof van alledag er
langzaamaan vanaf
ontmoet in kleur
seizoenen en
zie het groen in
vele tinten bloemen
de oogst voelt
warm in de hand
door zon gerijpt, een vrucht
waarin het leven overblijft
ik heb de tijd geschraapt
van al je vreemde vormen
de herinnering geraapt
uit overleefde stormen…
wandeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 52 aangepaste stappen
als de kringloop van wat was
gaan- voet voor voet
hun weg
langs zelfkanten van steen
en flauw verlichte ramen
komen gedachten samen
deurloos vormen zij
wat over is
er bloeit al geel in het struweel
en op de grond
opent zich langzaamaan
de zucht van de natuur…
Zelfdruk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 62 De afdruk werd stroever, er kraakte al wat, ze
fluisterde scherven, krijste een einde en brak
tot elke vorm onaanraakbaar in donker verzonk.
Ik stapelde bladen, haar stem werd een echo.
Ik nummerde dagen, er was geen verband.…
over de vrije wil
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 25 de vrije wil van de aarde is het vloeien van water
de vrije wil van het water is het waaien van wier
de vrije wil van het wier is het glijden van vissen
de vrije wil van de vissen is het licht in de lucht
de vrije wil van het licht is de vreugde op aarde…
Nevel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 De nevel laat de vormen los
En losser, tot ze niet meer bestaan
Geesten van bomen reiken naar mij
Ze raken bijna mijn auto aan
Het pantser waarin ik me nog verschuil-
Ik houd het stuur vast en rijd rechtdoor
Geen plotse bocht nu, geen haas op de weg
In dit dodenrijk waar ik de rust verstoor
Ik moet naar huis, als mijn huis er nog staat…
Ik ben je kwijt
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 69 Elke vorm van herkenning
wordt vermeden.
Ik ben je kwijt.
IK ben je kwijt.
Het heden is niet meer
het verleden.
Wat we doen is niet
meer wat we deden.
Ik ben je kwijt.
Ik ben je kwijt.
Het geheugen is noch
heden noch verleden
Los van de alledaagse
realiteit ben ik je
voorgoed kwijt…
haat steen en klei
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.210 Dat kunnen ze niet vormen.
Ik ben steen.
De leraren zien mij als iets interessants
iets waar ze aan kunnen werken
Ze zien me als een beetje schrijfwerk
iets wat hun interesseert
Maar ook zij kunnen mij niet vormen.
Zij weten niet wat ik denk, wat ik ben.…
De waan van het bestaan
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 416 de schemering
oogverblindend is vaak de waarheid
doofstom, tot dromen toe bereid
hoeveel huizen zijn er al ingestort
eer de oerschreeuw werd gehoord
de dageraad
pak wat stenen van het grindpad
in niet verklaarbare vormen gevat
een wereld op zich met vele kanten
net als ik of mijn hoogbejaarde tante…
woog mijn kracht te licht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 277 je gaf me stenen
zonder kijken
stapelde mijn handen vol
koos vorm en kleur zo
dat de harmonie zou blijken
jij gaf me meer gewicht
dan ik kon dragen
woog mijn kracht te licht
zag je ogen vragen
waarom ik ben gezwicht
de stenen vielen in
de moederaardeschoot
weg was de belasting
wat jij raapte kon niet
leven was gescheiden…
Megaliet
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 46 In 't ondermaans hemelrijk
Wijds firmament
Splijten goden naar goeddunken
Stenen, tot niemand
Hun vorm meer herkent…