Alle inzendingen over losser

Lossere banden: mijn contacten groeien uit –– tot verbindingen.…

Littekens snoeren mij in, mijn huid wordt strakker -- en ik word losser.…

de jas steeds losser rond doorgedragen schouders hangt alleen nog tijd…

De lossers zingen nog een lied. Je luistert maar verstaat het niet. Over afscheid en het wordt tijd? Over je overbodigheid?…

Als alles lijkt verwoest buigt zich een losser over wie zijn vleugel zoekt.…

zo vast ik denk, dat je me bij je houdt des te losser moet ik laten en telkens als je verder bent wil ik je dicht tegen me aan het achterlaten kent geen aanloop we weten niets over de tijd toch zou ik zo graag weten als ik je niet meer noemen kan hoe zeker is dan nog je stap…

in het doolhof van zinnen lieten we elkaar los op lichte plekken lagen tegels losser naast elkaar in de dwaaltuin slingerde het verlangen naar terug bomen en stenen als stomme getuigen…

, losser glijden omlaag en omhoog hoger omhoog kleuren om de zon en daar diep in duiken je wentelen en wikkelen en uit mijn handen vonken vonken Maar blijf bij me wil me, wil me zien en voelen houd me heel zie me, voel me raak me, raak me aan…

Dan moet er Verplaatsing zijn per auto of per trein Geen geknetter door de straten voor de gein Een bewindsman maakt geen meters op een scooter Sarkozy, word toch wat losser en geniet Denk terug aan oud-collega Dries van Huit!…

Zonlicht schijnt door dun blad om het nog frèler, priller, losser, feller te vieren.…

met daadwerkelijke beleving maak ik mezelf los los uit de wildernis der gedachten los van zielsperikelen los van geestelijke vervuiling los van dwalend verstand los van vooroordelen los van iedere onaangename band want met het besef dat niet alles vast staat voel ik mij losser dan ooit…

Hun glimlach verbindt de barstjes uit een lang en liefdevol bestaan Toch worden banden losser dan tevoren overeenstemming is een eigen weg gegaan hoeft niet te worden uitgesproken Lichte gebreken worden niet meer opgelapt met woorden of met eenvoudige gebaren een aanraking, het krullen van een neus Zij rouwen in het geheim over de jaren over…

De lucht willen we in als vogels op vleugels Losser onze teugels waarmee wij gebonden zijn aan 'deez aard' waar wetten van de zwaartekracht beide voeten aan de grond houden alleen bij wijn en andere alcoholisch vocht Maken we -schijnbaar-een tocht die veel weg heeft van zweven.…

verlangen naar een hemel van vergeet-me-nietjes blauw naar lange lichtende dagen vol van zonneschijn met avondlijke geuren van meidoorn en jasmijn in de rozentuin met mijn vrienden waar ik van hou een verstrengde lockdown heeft ons uit elkaar gedreven in mei de riemen wat losser, mogen wij weer buiten leven!…

Mijn pijn zit zo diep Net zo diep als mijn liefde toen ik me verbonden had met jou Me gegeven had aan jou Jij aan mij Dit kan niet los Nu niet Misschien later losser Het is achter me en in me in het nu in het niet nu in het nu niet meer ontbonden, gespleten in me Het niet is zwart ik voel het komen dat wat er niet was is er…

verhaal van velen dat onderhoud en tuin langzaamaan te veel zijn ik kijk met ogen van een vreemde kozijnen worden geverfd ook de voordeur krijgt een likje de tuin is strak gesnoeid dat moet wel voor de verkoop mijn eigen hand was losser zo groeit de afstand tot het bewonen van ons heerlijk huis in dat alles zie ik het naderend afscheid…

en losser totdat het knapte binnenin ons en nu na lange tijd zijn wij beiden moeders en spreken wij samen en komen nader maar nooit zullen wij zo dichtbij zijn als wij waren want de puberteit komt gelukkig nooit meer terug!…

Het oude hoofd, de draden losser spoken van vroeger scherper in beeld De benauwde tuin, onwetend struikgewas Als getuigen van een bevroren tijd de hoge drempel, een blok van hout met ogen die het niet zien de namen allemaal verhaspeld bordjes van zinloos verlangen vlakbij is de eeuwige muziek tien meter verder is de wereld vrij…

Loslaten werd een losser samengaan, berusten werd een deugd voor een bestendiger bestaan. Al wat is verwoord hervond z'n glans, een literair slotakkoord als laatste krans.…

Ontwaken in een omarming die vast is, losser wil, dan nog inniger wil zijn, een kronkeling op zachte huid ons wetend in het juiste nest, -terwijl alles raadselachtig- en bij 't ontknopen ontrolt je grommende geluid.…

stoppen plots de zinnen zal de zee dan nog zee heten zullen strandkorrels mijn naam nog vinden in verdronken zand als ik er niet meer ben lief zal het zout jouw lippen laten zwijgen in verloren toekomst zal "answer" dan klinken op klanken van ooit waar vragen nog geen antwoorden vinden als ik er niet meer ben lief houd mij dan losser…

De nevel laat de vormen los En losser, tot ze niet meer bestaan Geesten van bomen reiken naar mij Ze raken bijna mijn auto aan Het pantser waarin ik me nog verschuil- Ik houd het stuur vast en rijd rechtdoor Geen plotse bocht nu, geen haas op de weg In dit dodenrijk waar ik de rust verstoor Ik moet naar huis, als mijn huis er nog staat…

De Franse Gauloise is losser gestopt, maar pittiger dan de Nederlandse. Trek een Franse Gauloise uit een pakje en je leest meteen: Gauloise. Trek een Nederlandse Gauloise uit een pakje. even wachten tot onderaan. Gauloise staat op iedere sigaret, Gauloises op de beide pakjes.…

die ploegt en zwoegt steeds verder weg van vreugde en vrijheid jaargetijden worden terzijde geschoven kantoren kennen slechts één klimaat Buiten verkleedt de natuur zich alles raakt losser de wind krimpt en ruimt naar hartenlust ik beweeg mee en laat de bries mijn gang bepalen.…

ouder worden weet je is het verlies van de vorm de verleiding voor de ogen omdat van onze jeugdigheid de schoonheid dan bladdert ouder worden weet je is het sluipend verval van de krachtige bloei die elke ledemaat voelt als functies langzaam stijven waar zenuwen losser spannen ouder worden weet je is meer en meer loslaten het weten…

Hechte banden worden losser. Tekenen van stille strijd? Een gevecht op dood en leven in volstrekte eenzaamheid? Kilte, hardheid, steeds meer afstand. Die verwijdering doet pijn. Maar zal 't onherroep’lijk afscheid Straks écht minder pijnlijk zijn?…

met water aan, maar die gereinigd zullen gaan, wast U met bloed het vuil bestaan, Die leven geeft gaat sterven, in bloed, in tranen en in zweet, draagt U de diepte van ons leed in liefde die ons overkleedt, het dode hout gaat bloeien, U, in het staatsiekleed gehuld, U, die de reiniging vervult, spreekt slaven vrij van alle schuld, Losser…

Twee begenadigde vrouwen, vol geloofsvertrouwen, in Ruth een ontluikende liefde voor haar gevonden losser, in Maria het groeiende kind, de komende Verlosser. Zie ik mezelf in het licht van de nacht waarin ik vergeving vroeg? Mijn Verlosser ziet mij, Hij heeft het volbracht. Zijn genade is mij genoeg.…

Het is zo moeilijk opnieuw bouwen Maar waarop dan toch precies Op haar Grootse Vader in de Hemel Haar familie en trouwe vrienden hier Daarop zal zij bouwen Losser laten degenen ver van hier.…

ik heb ontdekt dat, het leven in het klad uiteindelijk best goed werkt. ik bedoel: je kan later altijd nog zaken corrigeren een woordje hier, een zinnetje daar: die scène schrappen waarin je in het donker katjes kneep. het woordje - door- vervangen door het woordje vóór - omdat het beter rijmt, ook goed is voor het verhaal, dat je jezelf…