Alle inzendingen over luchten OR dagen OR ziekte

Haar grijze haren wapperden nog één keer in de wind. -daar stond ze dan- Ze keek uit over haar leven, haar doen en laten. -wat zou ze denken?- Haar vingers van plastic omsluiten haar schouders, haar ogen staarden in het licht. Haar mond was open, -wou ze wat zeggen?- geluid was er niet. -stille vogels vlogen in het rond- Haar benen…

Wanneer men ziek te bed ligt en de nacht In slaaploze uren wegglijdt zonder dromen, Als van de dagen die men heeft verwacht Men zeker weet dat nimmer één zal komen, Luistert men rustig naar 't geruis der bomen En naar de regen.…

Dag lieverd, dag schat ik denk terug aan die jaren de laatste zeven jaren die voor mij zo intens waren Een liefde voor elkaar zo liefdevol, zo intens een houden van dat was mijn grootste wens Ik denk nog vaak aan die tijd hoe kon zoiets bestaan zoveel geven om elkaar in mijn herinneringen voortaan Vaak voel ik mij, door mijn ziekte…

nu de stroming ons naar open zeeën voert denk ik aan Atlas die de hemel op zijn schouders droeg nu in het geheugen een onverlichte plek naar daglicht tast zie ik gebroken vleugels die binnen moeten blijven nu het lichaam worstelt met wat voorbij de tijd ligt ben ik bang bang om jou te verliezen…

Zwarte koetsen wachten de koetsier het was wel even wennen hij hoefde niet te mennen we verdragen hier in eerbied de lucht van dampende paarden met ingehouden draf droegen ze de opgebaarde die ooit de teugels gaf tijdens zijn ziekte gepaard met pijn wist de koetsier één ding zeker dat er ook paarden in de hemel zijn…

De lucht trilt na bij deze vraag. Ik weet van niets, hoewel ik graag de dieren naar de hel verwenste. Het schijnt dat er een ziekte was, misschien een virus in het voer... De man zit bij zijn prijzenkast en mijmert bij de klok en ringen: de dood ligt altijd op de loer.…

Ik heb elk jaar een nogal vreemde kwaal Als eerste op die mooie dag in maart Vlieg ik de winkel in met volle vaart Ik heb ze op de plank staan, allemaal Het is een ziekte, zult u wellicht denken Ik ben verslaafd aan boekenweekgeschenken…

M'n beide ouders waren oud van dagen, toen Hein, die uiterst slank was, hen kwam halen. Ze leden aan de moeder aller kwalen: de sterf'lijkheid - en die had toegeslagen. Er is iets, dat m'n levensvreugd bederft: de angst, dat ik hun ziekte heb geërfd.…

Want we gaan die akelige ziekte samen verslaan.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ik zou als in dat liedje Margootje willen zijn, zo miniem zo iel, zo ongelooflijk klein, in een lucifers doosje willen zitten, zo klein, zo iel, zo zonder ziekte, zo zonder dat waardeloze woord, wat bij die afgrijselijke ziekte hoort.…

nog eens het kussen opschudden een zachte aai over zijn wang jouw stilte in zijn handen leggen fluisterend welterusten zeggen slaap maar, toe, slaap maar… de tijd verstrijkt en och, het lijkt dat de donkere nacht hem naar de morgen zal dragen wat zou je op dat ogenblik nog kunnen, durven vragen……

Is het waar dat het gras daar groener is de lucht en het water dieper blauw dat de vogeltjes prachtig fluiten en de bloemen er mooier zijn. Is het waar dat je daar kunt leven zonder ziekte of pijn zonder zorgen of verdriet waar 'daar' ook mag zijn.…

Aan je familie die je iedere dag steunt. Dit geeft je de kracht om door te gaan en er het mooiste van te maken.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

een kl*te wereld, Oorlog na oorlog, ziekte na ziekte Kan het niet anders?!…

Waar komt die kracht vandaan in dagen na het overlijden bij ziekte, leed of pijnbestrijding de ander zwak jouw hulp verwacht mensen op je weg gebracht als vleugels onder over en om je voel je hoe door een wolk van gebeden Zijn scheppende kracht rechtstreeks wordt gegeven.…

De ziekte die jij had, was vreselijk. De pijn die jij had, was ondragelijk. Het gevoel dat ik heb, is vreselijk. Het verdriet dat ik heb, is ondragelijk. De grote tumor die jij had, was onmogelijk. De ziekte die jij had, was kanker.…

Ik lees je dag na dag, de nachten ook, ik leer je binnenste vanbuiten en neem het nog eens door want ik wil het niet beleven dat ik twijfel of het niet meer weet dat ik zoveel van je hou.…

Mijn leven heeft nog zoveel zin maar soms gaat het wat minder dan beheerst de ziekte mijn leven en ondervind ik heel veel hinder. Maar elke nieuwe dag is telkens weer een geschenk die ik dankbaar begroet als ik aan al dat mooie denk.…

Arbeid, armoe, ziekte en zorgen Verdwijnen voor de éne angst. De dagen duren, de nachten langst; Wat brengt de morgen?…

dag klein mannetje, dag met jouw blonde krullen pretoogjes en guitige lach op jouw loopfiets draai je vrolijk in de rondte wist je nog van niets dat er een ziekte in jou zou groeien kon je op dat moment helemaal niet vermoeden als leeuwen hebben we gevochten, vanaf dag één wiegend in mijn armen. en in een zee van tranen gleed jij zachtjes…

Die ziekte die haar nu getroffen heeft… Onmogelijk kan zij daarvan herstellen. De toekomst laat zich makkelijk voorspellen, Zij moet het ermee doen zolang zij leeft. De ziekte is, zo zegt men, progressief, Waarom, godsamme, treft dat nu mijn lief?…

dan maar daar blijft het niet bij twee maal daags minstens komt deze ziekte voorbij…

Ik heb de ziekte van rosseel dus kun je mij geen flikker maken als ik mijn gal bij je kom braken je overstelp met foetermail ik ben je viswijf virtueel en zal het stalken enkel staken tussen mijn slapen en ontwaken ik heb de ziekte van rosseel hier staat het zwartwit officieel zo blèr ik lukraak van de daken met jou ben ik nog lang niet…

Zo lief en aanhankelijk zo vrolijk en spontaan Ik kende je als hartendief zo jong zo ondeugend Zo geliefd heeft die waardeloze ziekte je de das omgedaan Het ongelijke gevecht, moegestreden ben je vandaag op Zestienjarige leeftijd overleden. Dag lieve meid, dit kon je niet winnen, ‘t was een ongelijke strijd!…

Ik hoop dat het nog lang zal duren lang zal duren voor ik ook stilte voor haar word. Het verstand gunt ons vast die vele liefdevolle uren maar met woorden van troost schiet ik nu te kort. Al vindt ook zij nog steeds liefde en ook geluk in dingen zijn wij niet de enigen die wakker zijn in de rozentuin, ik zou nu over die broze bloemen en sneeuw…