Alle inzendingen over lust OR liefde

de hemel viel sterren in de zon straalden gebroken ijs groen blad in een glas ogen die brandden handen strandden streelden een wang lippen openden kusten vergeten lusten glazen vol geschonken klonken als gedichten vreemde gezichten zwarte gevaren verwarde haren onverwacht een nieuwjaarsnacht in de hitte van de zomer lief, blijf…

je gezicht als het mooiste gedicht de zachtheid van je mond je neus je profiel de tederheid van je ziel de blik in je ogen nog zo vaag de klank van je stem melodieus laag de gedachte aan de streling van je hand zo warm jouw arm jouw lichaam dicht tegen mij aan jouw geur zweeft in mijn dromen van vergeten gewiste beelden…

verward door stralend bruine stoere blikken oneindig verlangend onvermijdelijk binnendringend vallen in haar bodemloze hart zacht dwingende lust kust haar lijf onrust blijft…

het is lust als ik je plagend streel wanneer wij gevoelig onze lippen hun weg laten bevaren over golven van genot zie ik vrijelijk en trots jouw glans verschijnen langzaam met tedere aanraking van borst en tepels glijdend jouw vingertoppen rond mijn mond langs de kier van innerlijk welbehagen ogen verraden intense broeierigheid gevoelig…

Hangend een uitdaging liggend een bekoring ze vastpakken een wellust ze snijden een bedrevenheid ze klaarmaken een kunst ze proeven een fijnzinnigheid ze eten een voleinding…

mijn warme wens is dat ik je vind in dit lichtblauw labyrint mijn rood gemoed schaamrood op de kaken doet me naarstig zoeken opgewonden passeer ik die blauw stralende lichtheid van jou sporen van een rein verleden ik ploeg door je gele afstandelijkheid heen struikel over je opgelegde paarse spiritualiteit tot ik je zie verschijnen…

Hij komt de gang op. Zal ik hem aanraken, mijn vingers laten gaan door zijn haren, kietelend spelen met zijn hemd, zijn lijf, zal ik hem opwinden en het fijnste geven? Ik zeg opgewekt goedemorgen, loop door sluit mijn deur, mijn ogen, hem in mijn armen op de rand van mijn bed, om te voelen wat ik zou doen als hij ooit de stap zou…

stel dat sprake is van vogels die geen brood lusten op verlaten terrein als zeewier in waterzucht krijg het op de heupen hang aan lippen verdwijn in borsten een heldere kaaklijn met vertanding langs hemeldeuren in beweging staar naar gewelven klassikaal, zonder omhaal spreek in zeven talen zwijg over de gedachte alleen…

Ontkleed, mijn naaktheid met wellustig strakke touwen in mijn huid gebonden En een zoevende wind van pijlen om het bloed weg te likken uit de beneden schoonheid waaraan ze zich vergapen de vrouwen met tranen de mannen spottend, jongens en meisjes nieuwsgierig opgewonden Niemand raakt me aan niemand voelt de warmte van mijn lichaam…

Mijn huis heeft grote bedden waarin naakte mensen kreunen en meisjes verkracht worden door andermans eenzaamheid De gasten betalen voor het wassen van de gordijnen die ze na de nacht strelen met hun zachte handen Ze verwachten geen eelt van de dag, ze herschikken en ruiken, plukken de bloemen niet zelf, leven binnen waar ze zonder…

Ik lig te wachten. Wie zal ik uitnodigen -- als jij niet gauw komt?…

Hoe kan ik schemeren met een liefde die zo intens is dat taboes worden doorbroken generalisaties worden voorkomen met een natuur die zo geliefd is dat minderheden worden geaccepteerd hoe kan ik levensgroot mezelf zijn met deze liefde die intensief is in de mystieke lust van het avondwoud door jou die in mijn dromen waakt voor de demonen…

Ooit was de liefde bedoeld voor de lust maar tegenwoordig consumeert de mensheid anders massaal en met grootse gebaren beginnen ze oorlog met al zijn gevaren geen dichter zal na afloop nog naar zijn navel staren ooit was de lust bedoeld voor de liefde maar tegewoordig beredeneren we anders met de natuur naar de knoppen voor groei niet…

Een hart wat overstroomt En niemand die er van drinkt Niet in staat zijn te geven Terwijl je zo graag wilt Zou er dan niemand zijn Frustratie overheerst Bang om lust voor liefde aan te zien Kruip ik maar weer in mijn schulp…

Ontwakend uit een gevangen gevoel van lust, zwijgend en starend verdriet en liefde, waar is de grens? Ontsluierd dagdromen, in een vergeten poel, van een zonovergoten woestijn. Een idylle waar je voor moet vechten.…

lust over geeft Dat je de wildste nacht uit je leven zal beleven En gebruik maken van de kracht des levens De kracht door lust aan ons gegeven Zo dat het beest kan uitbreken Om een wild avontuur te beleven Om nooit meer te kunnen vergeten Voor de rest van ons hele leven Niet meer te kunnen vergeten Aan lust overgegeven…

Haar vrouwelijke vormen in naaktheid zichtbaar kwetsbaar doch uitnodigend Lokt zij en brengt je in vervoering Wil je haar aanraken Voelen en proeven Met zachtheid omarmen en liefhebben tot lust, bezit en liefde samensmelten Tot een geheel…

Door lust overrompeld in een vloedstroom van liefde. Te snel. Te kort. Maar haar lijf trilde en schokte kronkelend net als het mijne. Als ware het een shot!…

het water dat aan de lippen staat in de mond stroomt als dorst lust aan leven en liefde geeft en verdrinkt in een moment elk nu toen en dra vervliegt in de zucht naar wat zal overblijven als alles eindelijk voorbij en zonder meer is weggeschreven…

wil ontsnappend blauw gas dan de gutsende ader kolkend onder ons goud in vulkaan zwemmen en staan middelpuntvliedende dons blinkend goud kroontje boven op je hoofd ik had liefde en lusten verdriet in ruste door ijs verdoofd…

Verdiept tot in de ziel Versteend tot op het bot Geraakt tot in 't hart Is dit lust ? Geluisterd gezocht gevoeld Is dit liefde ? 'n Waarheid weten 'n kennen herkennen Toeval ? Toeval bestaat niet !…

Ik geloof in leven, liefde en lust. Dagen van stil verdriet. Dagen waarop ik werd gekust. Dagen waarin ik van jou geniet. Maar altijd. Overal: De dag waar ik jou ontmoet. Samen daar is alles goed…

In het zonnetje, al kan ze er niet tegen, in de watten al kriebelt het, omarmen al heeft ze pijn, kopje thee geven, al lust ze het niet, een eitje, niet te hard en niet te zacht, wat je ook verzint, liefde geven kun je nooit genoeg, het zijn de ogen die zeggen, dat is wat ik wil, op Moederdag!…

In Bosch' 'Tuin der lusten' wordt de liefde gevierd en bedreven Alle vormen komen in meer of mind're mate traag voorbij De tuin blijft wel de Tuin daar gevloeid zaad zeker niet zal bloeien...!…

Wanneer ik je streel, ervaar ik de lieve lust, die ons deed smelten. Wanneer ik je streel, ervaar ik rust en liefde in mijn ziel, die ik graag delen wil.…

Zinnen minnen woorden strelen liefde op papier maagdelijk wit koesterend, doch bedekt spelen met vuur door vonken geboeid in lichterlaaie zwart geblakerd lust geblust in eenzaamheid berust.…

Zijn amoureuze goden èxtra heren Die voor genietingen in 't liefdesspel Op aard voor straf belanden in de hel? Zeus niet, o nee, hem hoef je niets te leren! Ook Pluto deed het, met Proserpina Niet zomaar vrouw of nimf, maar een godin Zij was slechts elk half jaar zijn gemalin Die in de lente terug mocht naar haar ma Of zij…

door liefde gedreven mijn mooiste gedicht op jouw lijf geschreven net niet in het zicht mijn zijn en mijn wezen in een regel of vier maar nu ik wil lezen ben jij niet hier in liefde bedreven mijn schoonste melodie in jouw hart beschreven een ware symfonie mijn lust en mijn leven in tonen herboren een minuut of zeven ...ik zal het nooit…

De liefde is de grootste straf Die God ons heeft gegeven Maar die niet weet wat liefde is Heeft nooit iets aan zijn leven De liefde maakt ons allen dol We vechten om elkander En als we moe van `t vechten zijn Dan nemen we een ander De liefde geeft ons moed en kracht En lust in onze ogen Juist als we vol vertrouwen zijn Dan worden we bedrogen…

Liefde voor schrijven.. Oeverloos. Háng naar méér... Grénzeloos. De lust naar méér is niet te stillen, maar vraag ik me af, zou 'k dat nog wel willen?…