Alle inzendingen over maagdelijk OR genot

ik word op een wit gespreid vlies voortbewogen door zes maagdelijke engelen langs azuur blauwe luchten zij spannen een doorzichtig veld van geluk met een uitgestrekte gracieuze geste genade schenkend met verleidelijke ogen die mij onderwijl bedwelmende bloemengeuren toe zuchten waarop geen enkel aards genot kan bogen…

blanke ijsbloemen bloeien op winterruiten maagdelijk en teer. Uit het land van sneeuw en ijs een beloken paradijs.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Turkije test verpleegstertjes in spe die seksueel actief gedrag vertonen. Zij ondergaan de test met rode konen want wie geen maagd is, heet prostituee. Of dit voor de gezondheidszorg geslaagd is... bevallen met een vroedvrouw die nog maagd is?…

Met zwevende nevelen omhuld danst schuchter een tere maagd mild maanlicht schijnt verweven in doorzichtige sluiers van geduld Ontluikend schemert schoonheid wanneer zij traag het kleed ontleedt en haar verleden - blank en naakt - een sprong naar de toekomst maakt Als de nacht lang is gestorven en de zon stralend warmte leest in een vrouw…

scharlaken rust zij in een lieflijk lentebos op een door mij geschapen aardse huid en laat mijn blik haar naaktheid raken haar strakke vel omringt de verlegen sierlijke pose terwijl mijn gevoel zingt van verlangen en mijn armen zich naar haar willen strekken; zij, een bouquet van ontluikende witte rozen zij schept een ruimte in een maagdelijk…

Maria was hardnekkig maagd gebleven En omdat Jozef zei: "Schat, opgelet, Wij moeten strakjes met elkaar naar Bet..." Heeft zij haar man meteen een klap gegeven. Maar hij herhaalde met verstikte stem: "Wij moeten met elkaar naar Betlehem!"…

Bleek gezicht Ogen geven licht Hoestend hijst ze aan haar sigaret De tap verstomt, de tenorsax gromt Een schaduw streelt haar kont Ogen schermen om die lege plek (naast haar) Als ze bloost Ruikt de drank haar schoot Sluipend sist hij zijn antieke groet Bleek gezicht Ogen geven licht Lippen kleuren rood van bloed…

de sneeuw van vandaag zo maagdelijk nog zonder een enkele voetstap maar helaas blijft er niets onbetreden en bevingeren wij al wat kwetsbaar is vernielen al dan niet bewust het fragiele laagje ijs op de vijver van overwintering wellicht kunnen wij voortaan iets voorzichtiger zijn…

hang uw maagdelijkheid maar aan de wilgen tussen pril ontluikend loof bloei in bloesemvolle lente en beken de vruchten van uw schoot laat ze rijpen in zomers volle glorie kies de kleuren van de oogst er is geen sterven in de pluk zij etaleert het overweldigende herfstgeluk winters wit kleurt onschuld in de toog tot lentes nieuwe…

aan kleuren binden vormen konden mijn grote vragen over alles niet meer dragen de compositie werd een doolhof waar in ikzelf geen uitweg zag doeken staan mij vragend aan te kijken wie hen gaat beschrijven in dit repeterend ochtendlijke spel voel ik mij verliezer en besef dat wel maar vandaag ga ik winnen nog is het linnen maagdelijk…

de passen op strand ik heb ze geteld meter voor meter pas later kwam dan je hand verstrooid in bijna vergeten we stopten bekeken de sporen zo close omdat niets ons kon storen blikten vooruit in maagdelijk betreden ik in gebed jij heel tevreden…

de verf is verdroogd penselen hard geworden in een liefdeloze tijd het palet vol stof de felle kleuren somberen een zielloos dof het linnen is nog onberoerd maagdelijk in verwachten dan schetst het licht weer voor het eerst kruipt schaduw uit de nachten een compositie van zwart wit waarin al kleuren groeien de winterslaap…

als nachten zwarter worden door gebrek aan licht dwarrelt sneeuw in maagdelijk wit haar donzen deken brengt kerst met ster en goddelijk kind een stralend welbehagen knalt nieuwjaar het uitbundig zwart in alle kleuren weg de langste nacht is afgelegd het licht lengt nu de dagen…

aan muren hangen bloed zweet en tranen ik wil ze weer wit de doeken waarop ik leven heb vormgegeven zijn nu te koop ze verhalen in lijnen en kleur mijn ziel en emoties met penseel en nieuwe pigmenten zal ik u op maagdelijk wit mijn toekomst vertellen…

Leeg was dit vel, tot ik het vulde met woorden. Holle woorden van leegte. Het is vol, geschonden. Om nooit meer leeg te kunnen zijn.…

ik heb gekrijt de lichtste lagen boven omdat olie vooral in donker bijt op maagdelijk doek mijn mes snijdt aan twee kanten streelt zacht het licht weerkaatst in dieper kerven de pijn van ons gewond gelaat kan het doek niet meer fixeren pas in drogen komen littekens weer boven weet dat ik je nooit verlaat…

de octopus tentakelt jou en zuigt zijn noppen vast spuit inkt op maagdelijk papier vlekkend op a-vier je zinkt in troebel water waar stilte schreeuwt om later het zicht is woorden kwijt als angst met morgen strijdt kom zwem met mij de warme golfstroom de octopus is slechts een tijdelijke droom…

zacht ruisen gedachten hun maagdelijke vlucht ontelbare kleuren geuren de lucht verwarmend geluk want liefde is zon op vleugels die strelen in ogen die nooit gaan vervelen zij spreken de taal die we beiden verstaan waarin onze passie zich eindelijk laat gaan ik wil je verwennen in warmte van samen zullen mijn handen je eindelijk…

Genoot ik niet toen de lente begon? Genoot ik niet van geuren en kleuren van bloemen beschenen door de voorjaarszon? Genoot ik niet van de plataan? Genoot ik niet van zijn koelte en zwoelte ook als de zon was ondergegaan? Geniet ik nu niet schijnbaar onbewogen?…

Burenhulp Haar echtgenoot Had echt genoten Met buurman’s echtgenote Terwijl zijn echtgenote Echt genoot Met de echtgenoot Van de echtgenote Waarmee haar echtgenoot Echt genoot.…

In barre tijden, heb je meer aan lot- genoten, dan aan land- genoten.…

Inkt nam de maagdelijkheid weg van al die geheimen en weetjes over al die dagen van vreugde en verdriet grootse plannen en lekkere wijven. Het schrijven!…

een maand lang zonder in huis wordt dat genieten of mis ik het genot van genoten…

Het is nu winter, er komen kusjes uit de hemel, berichten over vrede bevroren tijd en menselijkheid. Hoe zou je vrede kunnen installeren niet alles is immers vanzelfsprekend vredig en liefde kent vele facetten. Vraagt het om betere theaterteksten vers te verspreiden onder de mensheid voorbeelden aan ze geven waarop die mooiere leefomgeving…

”echte”Haagse een glimlach bij haar opborrelend ze was immers geboren in Rotterdam die dag onderweg naar Leiden maar de sneeuw startte met maagdelijk blank…

het vuile smeltwater likt langs de ruiten vol heimwee zie ‘k een maagdelijk zicht verdwijnen…

verlangende hartstocht vreedzaam zinkend oplichtende woorden vertedert intens wijnrode kleuren doordringen maagdelijkheid eeuwigdurend verlies verzachtende nachten…

ongenaakbaar koester jij je maagdelijkheid jouw naaktheid is gekleed met bloot opportunisme voor wie liefdevol de sluier licht is er intimiteit in een teder ontdekken van de paradijselijke werkelijkheid…