Alle inzendingen over maan OR maanstraalstraat OR licht

Soms zijn ze zwaar Niets aan te doen Ooit zal ik wel iets ietsje te weten komen van wat de inhoud was en dan blijft het de vraag of ik het eerder had willen weten In bed stijg ik op mijn paard, mijn banier in de houder, wapperend in de vaart van mijn wensen oplichtend in de nacht van onmogelijkheden en opnieuw beginnen De maan…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Kijkend naar de maan, in het duister van de nacht, voel ik de stilte om mij heen... De schoonheid van het koele licht. Als een trouwe wachter, eenzaam en alleen. En denk aan hem die alles maakte, hoe groot zijn liefde wel moet zijn. Zijn macht die hij gebruikte, voor zon en maneschijn.…

Met handen nog ragfijn gebonden in onschuld Met lichamen tesamen gevangen, bevangen in een oogverblindend verlangen Naderen we worden we schepper van een mysterieus web wederzijds verankerd met een zoet gefluister om als één enkele hartslag ritmisch elkaars lichaam te doorkruisen wij, volgens tastbare dimensies zintuiglijk bestempeld…

Even geen zin in woorden té lang op vragen gewacht die niet kwamen enkel zin in niets zittend in mijn nood naar woorden kijkend naar de zee omdat zij me misschien kan helpen zij laat elke keer moeiteloos alle korrels los krassend wrijf ik het zand uit m'n ogen…

De maan weerspiegelt een stille traan en toont hoe koud de nacht kan zijn…

Wederzijds zoeken van tranen naar échte troost zachte omhelzing In verbondenheid vloeit enge hopeloosheid zóveel sneller weg…

In de lente vele druppels zout, weerspiegeld door het licht. De winter sneeuwt, dwarrelt de pijn in mijn hart. Maar pijn dooit niet zómaar, omdat het warmer wordt.…

Ik ben jouw grote held Groot en sterk En zelfs dapper Werpen je ogen me toe Maar als ik je daar zo Zie lopen Je schrille levenslust In haast te grote sprongen gegoten Hou ik m’n pas in Weet ik wat moed is Een sluwe poging Om het leven bij te benen…

Van de sterrenhemel Hebben we elkaar gevonden De maan schijnt zacht Nog één moment Voordat we ons laten gaan In onze liefdesbundel van licht...…

spiegelend danste zij op maanverlicht water dat opkomend golfde zonder rust blad fluisterde tussen de sterren hun open gesprek zonder twinkelende starheid en aan buren geen gebrek in geel was de puzzel nooit te maken er waren stukjes die deze magie niet smaakten…

Mijn top zie je elke nacht, sterk verlicht neerkijken naar telkens hetzelfde dag en dag satellieten vliegen over me heen, zoeken naar iets beters een naam gaven ze mij, zijn ze wel zeker flikkeringen elke keer, over en weer snelheid per seconde, wie weet meer Laat mij even, ’t is hier goed wat daar gebeurt, ramp en spoed kom niet terug…

de laatste zonnestralen duwen regenbogend donderwolken naar het oosten de maan stamelt haar weg naar het zwerk en weet zich omgeven door sterren morgen doet de zon, oplichtend, weer haar werk…

koperploertend staat zij daar straalt zengend haar licht, slechts als de nacht arriveert doet zij haar ogen dicht pokdalig verlegen glimlacht de maan hij kan de zon aan en houdt haar licht tegen…

't Licht streek contouren Jouw maanverlichte huid Jouw ogen glanzen Dansend vuur Hemelse twinkeling De schittering in Schoonheid Heerlijk jouw lijf Jouw weelde Zo puur Nacht van verlangen Jouw maanverlicht gezicht Gracieus en sierlijk Zacht gekust 'k Voel jouw genegenheid Mijn handen strelen Zachtheid 'k Wil mij in jou Verliezen…

ik zie je, schielijk weggeschoven door de wind je schijnt met een lichtgeraakte rand heel even ben je helder zie ik in het donker jouw licht en dan verlaat je de aarde door de wolken gedicht…

Tragisch zond ik het licht weg overdag en wachtte op de magisch witte maan, zo koud. Benauwd heb ik bevend staan huilen in stilte en verwachtte een wolf die mij zou bevrijden. Er gebeurde niks en het leek of de muze dood was die ik als magere troost nog in mijn hart en hoofd ergens verstopt wist.…

Al jaren ben ik mijzelf dichterbij mezelf gebleven ingefluisterde waarheden en vervreemding liet ik aan mij voorbij gaan politiek en voetbal liet ik links liggen terwijl je naast mij lag zong ik een lied over het licht jij nam mij op in een gedicht en vroeg de zon weer op te staan bracht mijn tonen naar een volle maan maar bent…

maan! gij die de schone schepping Met zacht en kwijnend licht bestraalt, En in dit stille heldre beekje, Uw hemels beeld naar 't leven maalt. Gij, die in 't loof verscholen hutten Mij ginds in halve schaduw toont, Als vreedzaame oorden, waar nog de onschuld Bij stille vergenoeging woont.…

waai van windbloemen foto’s aan de muur waar woorden buigen valt licht vals licht dwars elke schaduw de dichter je minnaar masseert woorden in de maan…

Soms loop ik in het duister Dan weer in het licht ik voel de koude regen Verfrissen mijn gezicht Kijk ik dan omhoog En aanschouw ik dan de maan Wil ik roepen, lieve mensen Zie dan aan Dat in dit duister Een lichtstraal neerdaalt Zodat een ieder Nimmer meer verdwaalt Volg daarom met vaste tred Het door Hem verlichte pad Pas dan…

ik heb het maanlicht in een zwarte doek gewikkeld en op een plek neergelegd waar het ongestoord kan schitteren om het te vinden moet je door vele donkere kamers gaan chemische processen - en daarna in de dampende vroegte staan men zegt mij dat dit licht in wezen onecht is, slechts een reflectie van het werkelijke licht maar werkelijkheid…

Halve maan, een helft uitgezet en weggestuurd om kil onzichtbaar haar rondjes te moeten draaien in het diepzwart, godvergeten niets. Vanaf de horizon door een late zon helder aangegluurd, weten wolkenflarden jouw bleek aangezicht te aaien. Verhaal me van je trieste idealen, onthul mij tenminste iets van schepping en bruisende dynamiek.…

van de Maan…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Fijne avond lieve Maan en hoop dat je dat je nog heel lang licht mag geven in mijn bestaan.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…