Alle inzendingen over maan en sterren

van brood en wijn proef ik klaarwakker je naam in het rood wanneer duistere wolken samenpakken de maan en sterren verbergen het uitzicht in een vreemd geworden wereld van vervuilde luchten en misverstanden is er geen taal of teken die onuitgesproken, of ongeschreven is zijn er kleine lichtpuntjes van uitersten die elkaar raken in…

ik doodde de tijd speelde met zon maan en sterren dag en nacht om de eeuwigheid wij pokerden met lichtsnelheid het heelal werd de inzet god onze scheids wij hebben de bank laten springen zwarte gaten gaven oerknal en schepping weer prijs wij wonnen het aards paradijs…

Het licht is nog niet geworden, de hemel is bleek en vroeg, de maan en sterren verdorden, er is nog geen zon genoeg.…

Onder klaterend applaus van bergen en rivieren en met instemmend gefluit van weer en wind zien maan en sterren stralend toe hoe ik, op 't toneel van het heden, mij elke dag weer druk maak over toekomst en verleden.…

Het licht is nog niet geworden, de hemel is bleek en vroeg, de maan en sterren verdorden, er is nog geen zon genoeg.…

Ik ben de zon, Die met warmte naar jou kijkt, De maan en sterren, Aan de hemel Ik ben de wind, Die zachtjes jouw naam fluistert, De roos, Een bekende geur Ik ben de regen, Die jouw tranen weg wast, De herfst, winter, lente en zomer, Allen in èèn Ik ben degene, Die altijd achter jou staat Jij bent, Nooit alleen…

Een witte wind waait door de wereld een wind van licht De naam is Da en waait door alle tijden In fluisterstilte gesproken wordt vurige nectar die stroomt als lava en verbrandt het gelaat van droom verteert angst in alles verzengende liefde danst met zon maan en sterren Da is het ongebroken hart van de wereld de verdelger…

Leef liefdevol, zachtaardig Een heksenleven waardig Breng licht waar duister woont Want goedheid wordt beloond Begroet de Zon en laat hem gaan Bij het verschijnen van de Maan Houdt sterren steeds in ere Om wijsheden te leren Begin altijd bij het begin Vanuit de schoot van de Godin Alleen daar huist er vrede Van heden en verleden…

weer gaat de tijd zijn vleugels strijken vliegen we in niemandsland een stille aarde laat ons blijken dat zij in stasis is beland we kijken in de verte de horizon voorbij en raken maan en sterren een eeuwigheid voor wij ja, we gaan voor samen en kleuren ons heelal, wij zijn de goden en scheppen liefde overal…

Het is zoals de wind De zon, maan en sterren Verloop van dag naar nacht En daarna wakker te worden Met naast mij jouw gezicht. Het is nooit vanzelfsprekend Of voorspelbaar, verwachtte Niet dat jouw ogen naar mij Kijken zoals ik naar jou.…

Kijk naar lachende ogen of zie tranen op wangen zie de maan en sterren als kristallen in de nacht. Daarom vind ik altijd wel de juiste woorden om ze in een gedicht te kunnen verwoorden.…

De nacht verzacht mijn gedachten Het moment van eindelijk rust Als alle mensen slapen En de maan de sterren kust Dit is mijn tijd voor ruimte Voor ontspanning en voor vree Want als de zon weer opkomt Moet ik een dag weer mee Weer mee in alle drukte Waar een mens zo moe van wordt Ik laat de gordijnen nog even dicht Mijn nacht…

hoe oud mijn tuin wel was in zijn fraaiste kleuren leert hij taalwoorden: sapstroom - buikrivier - seizoensgebonden honger hij droomt van zon en maan en sterren van eenzelfde makelij zegt hij zoals een mens ooit amoebe zo werd ik net als jij met een durende kracht om de kleur te bewaren het hout te behouden als een toegewijde…

Al genietend groeien de dromen als bloemen en leven de menselijke fantasieën koesteren de dagen zich in licht en zonneschijn tot 's avonds de maan samen met sterren de hemelkoepel bezaait met beeldend romantiek.…

Mijn vader die de aarde schiep Met mens, dier en elf Zeeen van onmetelijk diep Mineralen die men delft Een kind die om zijn moeder riep De zon die de dagen telt De 37 jaren die ik sliep Als een muisje in het veld Zij die mij wakker heeft gepiept Maakte mij een ware held Met woorden als een oude iep Over maan en sterren verteld En sinds ik…

samen hoorden we de trommels in het donker fout zagen dwaze manen schijnen sterren langzaam aan verdwijnen toen het witte paard verscheen zij standbeeldde in steen kwam in ons leven begon ritmisch warmte af te geven in muziek voor twee in haar licht bewegen neem ik jou mee mijn fee in onze eerste nacht voor twee…

ongetwijfeld heeft iemand zijn vrouw geneukt of vermoord er zijn weer deuken getrapt in duizenden pakjes boter de prijs van kofiie is verhoogd het waterpijl van de Rijn stijgt naar een nieuw record voor morgen geldt hooikoortsalarm en hoog boven mijn tuin krijgen maan en sterren na twee flessen Sauvignon de slappe lach mais non…

ongetwijfeld heeft iemand zijn vrouw geneukt of vermoord er zijn weer deuken getrapt in duizenden pakjes boter de prijs van koffie is verhoogd het waterpeil van de Rijn stijgt naar een nieuw record voor morgen geldt hooikoortsalarm en hoog boven mijn tuin krijgen maan en sterren na twee flessen Sauvignon de slappe lach mais non…

dromen in duister gevangen slechts van terzijde wat licht dood onontkoombaar genaderd heel dicht tot in een heldere flits de doos wordt opgeschud Pandora uit verwarring haar verrassing vergeet duistere merrie laat lopen stroomt het licht weer door verbroken dromen worden maan en sterren hartstochtelijk begroet lijkt dood gereduceerd…

weer bloesem jij in vroege maartse dagen jouw wit en roze hopen zomers vrucht te dragen nog zijn de nachten koud als maan en sterren warmte vragen vernevelen en rook zijn jouw behoud zij zullen ochtendvorst vertragen bloei schoonheid op het land als ook de bijen vliegen is het intens de lente weer genieten voel ik jouw oogst al in mijn…

ik was erbij toen hij de wereld schiep ik heb me er niet in verdiept of hij er eerder was dan wij hij stak de zon aan tussen maan en sterren ik schrok en zocht vergetelheid licht wilde mij kwijt ik donker in de liefde hang zwaar aan stil verdriet een lichte zijde heb ik niet wel zorgen over morgen duister heeft mijn licht…

De nacht langs het sparrenbos Herten treden uit De maan en sterren boven ons Een laatste roodborst fluit Je voelt je op elkaar aangewezen Samen heb je de nacht geprezen Het schouwspel vanuit het heelal Maanlicht boven het dal Schimmige contouren van wilde zwijnen Een das die de velden in zal verdwijnen Je voelt een hand En brengt elkaar…

en nog zoveel meer zodat het een echt vette oceaan voor Jochem wordt tenslotte vaart een zeilbootje met slapende Jochem, onder maan en sterren en zeemeeuwengekrijs, naar een wonderschoon eiland onbereikbaar voor Erik en Mirjam die altijd zullen hopen op een behouden terugkeer…

Een druppel van de bron een glinstering van de zon een lach van de maan of sterren aan de hemel staan.... Jij bent mijn liefste moeder iemand die al mijn liefde verdient. Je bent weg. Je woorden Je daden Alleen je schaduw achtervolgt me. Je stem zit in mijn hoofd. Hoelang zal het duren voordat je schaduw ook verdooft....…

In het licht van de leeg gewaaide februarilucht, de ijsblauwe zon net onder, maan en sterren lui, net op, het doet er weinig toe hoe ik mij voel, met wie of wanneer mijn doel zal delen of dat ik er morgen nog zal zijn, of ik wel de ontnuchterende morgen kan velen, ik ben een makkelijk te verwijderen beeld op de hemelse camera, waarin…

in zijn eigen kleine waanzin woont de broosheid van het bestaan waar zoutere zoetere en sterkere klanktinten ademen de gaten in de mouwen van zijn fladderende oude jas als de vleugels van een gehavende vlinder zijn zon rouwt in het zwart hij gebaart naar een bloeddoorlopen maan gevallen sterren vindt hij op de straat…

heb je hem gezien of haar misschien staat God dat toe de jacht naar winst het liefst een kind dat zonder vragen zeven dagen werkt per week haar jeugd vergeet voor het schijntje dat haar leven heet bloeit hij de bloem schijnt zij de zon legt God weer alles in de vissenkom als daglicht wegglijdt en de maan zijn sterren begeleidt…

Pas als de zon onder gaat begint er iets te leven armpjes en beentjes gaan toch is dat slechts voor even de maan en sterren lijken lief maar het zoeklicht is wel hard want het heeft je zo gepakt ongewassen, en je haartjes verward fluisterend krijs je om eten dat wat je wilt en er niet is angst in alle ogen die je ziet je weet niet, maar…

Ai, hoe schijnt dit hemels kind, Aller zielen licht en hoeder, Zon en maan en sterren blind, Uit de schoot der zuiv're moeder! Eng’len, daal van ’t Paradijs: Zing de hemel eer en prijs, En met vree de harten kroont, Waar een goede wil in woont.…

soms als de nacht fluistert in ’t duister aarzelt worstelt met het licht de zon verduistert staan maan en sterren stil en wachten tot het woord de ruimte klieft in echo’s duizendvoudig verder verder oude verhalen ontwakend dreunend van ver en van toen en van heel dichtbij nu in dit ene tijdloze moment horen de eb en vloed de dag…