Alle inzendingen over maanlicht OR hemelen OR geheimenis

Mijn kamer, waar ik argeloos Daar straks kwam binnen lopen, Verlangende alleen te zijn, Waar ik mij veilig dacht, Was mij door 't felle manelicht Ontvreemd, dat door het open- geslagen venster binnenkwam Uit klare zomernacht. O, dat gewetenloze licht! Dat rustig lag te slapen Op 't koele bed, waar ik zo graag Mijn hoofd verbergen ging,…

voer je me mee op de tonen van de muziek komt er een geweldige rust over mij en doe glimlachend mijn ogen toe dansend op het ritme hoor ik hoe de saxofonist de leiding heeft, intens genietend met mijn hoofd op jouw schouder…

voor het slapen gaan druk ik een streepje maanlicht in mijn kussensloop…

maanlicht, ‘t leeft in je kamer de zachte straal breekt zich in ‘t vensterglas bouwt hier een brug voor al je dromen waakt over jou, ook als jij reeds aan ‘t slapen was ’t zweeft in je kamer op meubels jaren staande op hun eigen plek bekleedt het zilverlicht de donkere hoekjes neemt tranen mee, brengt troost in elk vertrek ’t weeft…

Geruisloos je dienen wil ik vannacht ouderwets en op je wenken een schuimend biertje voor je schenken met de glimlach, ongeacht de retoriek van politiek correct feminisme met een frons onder het maanlicht en onder ons ben ik alleen.. je lustobject.…

Mijn ogen kijken langs het scherm omhoog het volk der regenboog komt op maan straal kijkt door het avondblauw op mij neer het is niet niks maar zoveel meer pyramides en verhalen nog steeds talen van wat ooit is geweest.…

Geklommen was de maan naar boven, Had wolken stil uiteengeschoven, sneeuwengrot leek zij te turen, En zilversneeuw in ‘t rond te sturen. ‘t Was of de warme zomeraarde Het koelend zilver gretig gaarde: Al meer en meer had ze opgevangen Tot al van zilver was omvangen. Een koel, blank kleed dat verre strekte En velden wijd en weien dekte;…

draag me door de nacht wat maakt het uit goed of fout blijf bij me vannacht ik wil niet alleen zijn nu in deze donkere uren draag me door de nacht houdt me vast vraag me niets kus me zacht draag me door de nacht vrij met me tot de morgendauw…

Maanlicht komt door mijn raam naar binnen glijden zijn zachte licht doet mijn hart weer verwarmen Herinnering als kind toen ik keek door mijn dakraam naar diezelfde gouden maan die altijd naar me lachte. Waar ik in lange nachten, vertelden al mijn gedachten kleine verdrietjes maar ook mijn mooie kinderverhalen.…

diep gegraven in de kraters van een ziel dieper niet te doorgronden hoe ik viel in diepe wonden oude zonden gekerfd in mijn hart ving jij een gevoel zo diep begraven en ontwaakte mij maak me niet wakker laat me toch ik sliep met je armen om me heen zo zacht droomden wij het licht van de maan de nacht voorbij…

We lopen samen, een allerlaatste keer, bij maanlicht, om middernacht. Niets is voor eeuwig, nog niet. Zelfs het sterrenlicht, zelfs het maanlicht niet.…

Soms loop ik in het duister Dan weer in het licht ik voel de koude regen Verfrissen mijn gezicht Kijk ik dan omhoog En aanschouw ik dan de maan Wil ik roepen, lieve mensen Zie dan aan Dat in dit duister Een lichtstraal neerdaalt Zodat een ieder Nimmer meer verdwaalt Volg daarom met vaste tred Het door Hem verlichte pad Pas dan…

Anders dan de zon Zorg je niet elke dag Voor licht in mijn leven Maar sta je soms Ook niet aan de hemel Achter de wolken Geef je je over En laat je me alleen In het donker Toch denk ik ook dan Ook dan aan jou En hoe jij Verwarmd door de zon Mij eenzaam Laat snakken Naar jou Schoonheid…

Geklommen was de maan naar boven, Had wolken stil uiteengeschoven, Uit sneeuwengrot leek zij te turen, En zilversneeuw in 't rond te sturen. 't Was of de warme zomeraarde Het koelend zilver gretig gaarde; Al meer en meer had ze opgevangen, Tot al van zilver was omvangen. Een koel, blank kleed dat verre strekte En velden wijd en weien…

Aan zijn lawaaiig raam gezeten lijkt het waarachtig of hij ongelukkig is naarmate hij ouder wordt ver weg, het donkere duister in daar is de wereld alles, zijn metgezel vandaag heeft hij van alles meegemaakt hij, die bijna van de hemel is want schuld op aarde leidt naar vermaak in zijn oude zetel bij het maanlicht raam in een huis dat…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Hij plukte maanlicht droeg het dieper in haar nacht naar een bedding zonnestralen waar zij met uitgestrekte handen op hem wachtte verwonderd keek ze naar dat tere schijnen voor haar adem stil ontsnapte en het zacht tot sterren blies drijvend golfde hij het firmament zich onbewust van tijd of leven slechts stamelend: mijn hemel wat…

Mijn handen rieken van uw reuk waar ik uw steel en blaren kreuk, o gulden Afrikaantjes, en 'k hou van u zo veel en teer als straks uw parkskens gloeien weer saffraan-goud in de laantjes; ik riek u dan zo bitter-fris, onaards en vol geheimenis.…

op vleugels van liefde laat ik mijn dromen jouw hart vergezellen door hemels licht waar het zilvergrijs van maanlicht gebroken tranen weerkaatst in zachte gloed smeek ik de nacht onder vallende sterren helder verlangen naar toekomst toe belooft mij de morgen een liefde als nooit door mij bemint een eeuwige dood…

Kom mijn liefste want de zon baadt haar dag tot doven in schemering die blozend beeft daar duister loom van zwoelte nadert deze nacht kekasih zullen wij strelend vuur versmelten sluiers maanlicht hemels minnen en sterren ademloos verbazen tot de ochtend aarzelend een nieuwe morgen daagt…

Bij een volk met vreemde zeden, levend in een ver verleden, kwam dit Woord als naar beneden, toen reeds een geheimenis. Daarom valt niet te vermijden, dat het vaak, in later tijden, vrees en tegenstand verwekt. Maar zie waarheid diep verscholen achter tekens en symbolen; niet éénduidig en direkt…

het lijkt alsof geheime klanken klingelen in het verfijnde fluweel er is zoveel meer liefde verborgen in mijn hand als ik de blaadjes streel het frisse groen rondom beklemtoont het tere leven zoals ik het met de ander deel…

Het maanlicht verlicht jouw lichaam, sierlijk gevleid in diepe rust. Ik hoor je zachtjes ademen, mijn aanwezigheid voel je onbewust. Ik aanschouw je stilletjes, weer door jouw hemelse schoonheid verrast. Langzaam daal ik neder, en pak ik je heel teder vast. Ik kijk je aan terwijl je sluimert, en kus je gezicht heel zacht.…

Lachend bekeken door zwevende meeuwen hun schaduwen vliegend over het strand Knipogende sterren aan een fluwelen hemel onze hartstocht getekend in het mulle zand Het maanlicht dat jouw ogen kuste het zeewater parelend op jouw blanke huid Het goud van de ochtend dat ons weer wekte de liefde voor leven als enig geluid.…

Ik zoek en zoek en zou willen weten welke ‘t verschil tussen hemel en aarde is als wij hier in Zijn grote liefde reeds mogen delen dan is ’t hiernamaals niet langer een geheimenis.…

Ik zoek en zoek en zou willen weten welke 't verschil tussen hemel en aarde is? - als wij hier in Zijn grote liefde mogen delen dan is 't hiernamaals niet langer een geheimenis.…

Lang geleden zagen wij hoe maanlicht van de hemel gleed laag gedragen door het staren in een rimpelvrije vijver we dachten dat de dag geen licht verdragen kon althans de glans niet die in nacht geboren werd nu zien we slechts nog duister water oppervlakkig fronsen en onze morgen daagt geen schijn zelfs niet zijn eigen dromen…

Als de dag jouw ogen had en de nacht jouw stem En de ochtend vervuld blijft van jouw glimlach Dan breekt het maanlicht tot een zonnestraal Dan schuilt het duister in de plooien van de dag En dan ontstaat de lijn van het eeuwig licht En sterren weerkaatsen in het hemels blauw Nooit meer schuift het wolkendek dicht Want jouw charme bevrucht elke…