Alle inzendingen over mama OR moederdag

Natuurlijk weer een commercieel ideetje, dat in het kader staat van Moederdag. Hij vroeg of men een baantje voor hem had, want Nederland is Balkenende zat.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Mama ik mis je zo... Elke dag, elk uur, elke minuut, elke seconde kan ik niet zonder jou Mama...? ik kan niet zonder je je was mijn steun mijn toeverlaat we deden alles samen, iedere dag mama ik mis je zo...…

Ik breng je weer een bloemetje die traditie blijf ik trouw ik geef ze nu alleen niet meer gewoon rechtstreeks aan jou `k leg ze voorzichtig op je graf en hoop dat jij van bovenaf dit glimlachend bekijkt zodat het toch voor jou en mij een beetje moederdag lijkt.…

Wilt het niemand nog vertellen, durft nog niet blij te zijn, bang dat het opnieuw mis gaat maar toch, vergeet niet om blij, gelukkig en dankbaar te zijn bedenk gewoon één ding en dat is dat jij volgend jaar met Moederdag ook Moeder zult zijn. Een overgelukkige moeder…

Iemand om je op te beuren iemand om je leven te kleuren iemand die er voor je is en vult dat gat van het gemis Iemand die je steunt en lief heeft in al die jaren iemand met zoveel liefde dat niet valt te verklaren Iemand die zich zorgen maakt, en haar leven voor je waagt Iemand die het niet uit maakt wie je bent, of wat je draagt Je…

Alle moeders die te vinden zijn op de gedichtensite, voor iedereen die verslaafd is aan dit net, wens ik toe, dat Moederdag, gezellig knus en vooral gloedvol, verlopen mag. Zonder gemopper, zonder gezeur, nee even luisteren nog, een dag per jaar, is de dag van ons, MOEDERS heel speciaal!…

En dan is het bijna moederdag, en zij, "hoeft" niet bij haar langs te gaan, maar weet je, ze zou best één keer in ándermans schoenen willen staan... Van die ánder die wél naar moeder gaat, mét of zonder een boeketje bloemen, één dag maar, alleen maar om te wéten hoe of het voelt.... En ik, ach ik gún het haar zo.....…

weer een jaar zonder jou, straks weer moederdag. met een traan,maar ook met een lach. weer knielend aan je graf, terugdenkend aan de liefde die je gaf. kijk ik met weemoed terug, er vloeit een traan. een traan van gemis, na zoveel jaren. maar ook van dankbaarheid, om de moeder die je was. stilletjes verschijnt er ook een lach.…

Er was vrijwel geen zwart te zien Van de mensen die kwamen, Bijna feestelijk bestelden Zij haar ter aarde. Een tango weerklonk verleden, Gevoelens, in vele bossen, onverbloemd, Jouw naam werd heden Voor de laatste keer genoemd.…

Ik kende u niet meer. Gij waart zo mager en verschrompeld. Zo zeer in niemand zijn gedompeld dat ik verschoot. En alles wat ik vroeger zei, in lang vervlogen dagen, stond tussen de dood en mij in deze blik te klagen. En al de jaren kwamen weer dat gij alleen maar moeder waart, zo simpel of ge niet bestond in heel mijn middelpunt.…

met hierboven draadloos ons contact ik babbel heel wat met je af zie en voel je glimlach in mijn hart en ogen je stem fluistert naar me in de wind Willemientje, pleegmoeke hoe moeilijk was het om je te moeten missen al zijn de scherpe randjes er nu wel wat van af je bent zo vaak dicht bij me er is een bloem voor jou nu vandaag op Moederdag…

Moederdag.. juist dan..geen moeder mogen zijn, natuurlijk doet dit pijn. Moederdag.. juist dan alleen juist dan zonder mijn kinderen om mij heen, juist dan geen kinderarmen om mij heen. Juist dan, die speciale dag in het jaar, ruk je ons telkens zover mogelijk uit elkaar. Over de grens zal je met hen gaan.…

Moederdag is weer zo'n dag dat je je moeder eren mag zij gaf je het leven en bent met haar verweven in liefde en verdriet omhels haar en geef haar een dikke zoen en oprechte aandacht dat is het mooiste wat we haar kunnen geven nu je het nog kan doen…

jouw lentestem heeft zich genesteld als een zichtbare druppel levenswater ontwakend als wijsheid in de ziel van het eeuwig dromende vlinderkind reizend met de wiegenwind op de ondoorgrondelijke zo wonderlijke weg in een verscheidenheid aan vragen, schemervlagen in de stilte hoor ik je nog zingen door tonen van liefde die in…

In het zonnetje, al kan ze er niet tegen, in de watten al kriebelt het, omarmen al heeft ze pijn, kopje thee geven, al lust ze het niet, een eitje, niet te hard en niet te zacht, wat je ook verzint, liefde geven kun je nooit genoeg, het zijn de ogen die zeggen, dat is wat ik wil, op Moederdag!…

Ze was zo blij, mijn moeder, want ze had zo'n lief boeket gekregen van fleurop met lelies, roze rozen, vol met knop, wat groen erbij: het deed haar heus wel wat. Das mooi, want wee, als ik het was vergeten kreeg ik het vast nog op mijn bord gesmeten.…

Lieve mama, Jij bent de liefste ooit. Jij hebt mijn leven voltooid. Als ik verdrietig was, toverde jij mij weer blij. Als ik jou zag voelde ik me weer vrij. Ik zal je nooit vergeten. Dat moet je echt wel weten. Jij bent de liefste ooit. Jij hebt mijn leven voltooid. Geschreven door: Noortje Loman Ik ben: 8 jaar…

Mijn moeder werd wel vrolijk vroeger door in de rommel op te schrijven hoe de morgen liep: over kinderen die ze wakker riep, gezoek naar kleren, man die heen en weer op weg naar werk, struikelde over hond, een vloek, een piep, havermout gemorst, baby stilletjes aan borst, een verloren onderbroek op de grond, bij iemand hagelslag nog aan een…

zij heeft binding met de herinnering daar zij als vrouw is geboren zij alleen draagt een kind naar het licht een mens die bij ons mag horen daardoor toont liefde een gezicht doorheen de stuipen vóór de eerste dag start er een verbond, toekomstgericht, opgesteld door een haast natuurlijk gezag geen ander geraakt zo gehecht een leven…

Moeder ben je, Moederdag slechts een dag, moeder zijn, driehonderdvijfenzestig dagen van het jaar, ik bedoel maar, moeder ben je vanaf, maar blijf het: tot de dood ons scheidt!…

je bent nu 87 en vol levenslust elke keer wil ik je vragen hoe denk je over dood gaan ik zie dat je oude foto's terughaalt ze liggen overal alles wordt steeds meer iets van vroeger, kijk hoe we ranja dronken toen maar het lijkt ook of het je niet kan schelen waarom ben je niet bang voor de dood, is dat de leeftijd? dat…

Het rook er zo naar bloem en gras en nat en bloesem in de bomen een slingerpad van scherm in berm het koolzaad geel in 't groen als felle fijne franjes daarin het fluitenkruid als tere kant de kaarsen klaar van de kastanjes het water met bosschages aan de overkant. 'k Beklom de steile trap en zag uit raampjes van de vuurtoren de weiden…

Lieve mam, al ben je er niet meer maar elke dag, dus ook vandaag ben je er weer zo houd ik je bij me…

En dan met moederdag weer in het zicht wordt er natuurlijk ook menig liefderijk gedicht met zachte hand in vele hoeken gepubliceerd; kritiek op deze verzen wordt niet gewaardeerd.…

Moederdag 2017, Wanneer dochter bij me langskomt, in haar kielzog een kleinzoon van drie, komt de vraag: wat wil jij, welk gebak? Het ventje staat te denken, wat heb je en ik show hem de aardbeien- met slagroom, even als de appelkruimeltaart! Hij kijkt me aan en zegt, nee hoor oma, mag ik een boterham met smeerworst?…

Je kunt er stoer over doen of denigrerend moederdag, dag der dagen je kunt haar ook de hemel in prijzen of haar zachte hand tegen je gezicht voelen je kunt haar ook als moeder zien van vlinder tot vlinder een lijn, die nooit brak…

Zag je Kate’s fotootje voor moederdag? Ik dacht al bij mezelf: dit kan niet kloppen, Ze heeft opzichtig zitten fotoshoppen, ’t Is onbegrijpelijk dat zoiets mag. Het zat ‘m niet in handen of in huid, Ze zagen er gewoon te happy uit.…

Voorbij Pinksteren, voorbij Moederdag maar wat blijft is de glimlach van een kind, de troost van vriendschap, de geur van de roos; wat blijft is de zang van de vogels vroeg in de morgen, of in de avond; de stilte van de nacht en de verwachting. De verwachting.…

ik keek om en om zwaaide zwaaide mama stond buiten ze zwaaide zwaaide die lantaarnpaal die bleef gewoon staan mijn tollend hoofd zag mama niet meer zwaaien ik huilde zachtjes voor me uit maar dat deed ik al toen mama zwaaide ze zwaaide…