Alle inzendingen over marie

Vrienden dat zijn we, Maar heel soms heb ik het gevoel dat iets ons tegen houdt. Hoe goed kennen we elkaar nou eigenlijk, Durven we elkaar wel alle dingen te zeggen. Soms staat niks ons in de weg, Soms lijkt het of er een muur is. Dat we toch heel veel verschillen, Hoe zie je dan de overeenkomsten weer? Ik weet dat we vrienden zijn, Alles…

Zacht, teder en warm schijnt de zon net de liefde die toen pas begon een trein, die pas begint te rijden zo begon het ook, met jullie beiden. Het ontdekken van plaatsjes, dorpen nog onbekend ook het reizen per trein, je zult zien het went het is zeker, dat je vast van zo'n reis echt geniet van al dat moois dat je onderweg allemaal ziet!…

Droom-vrouw, kom ! Droom-vrouw, kom ! En draag mijn kleine In je armen, de rozereine; Draag mijn kleine Die slapen wil Naar je droomhof Manestil. Kleine sterrekindren gaan Met hun lichtjes al vooraan, Openen de blauwe dromepoort, Zorgen dat niets mijn kleine stoort. Maar schuift op haar venster zacht; Roomblanke roosjes houden er wacht…

Voel je adem, om me heen het voelt zo vertrouwd iemand, die van je houdt vertrouwd,dat was je meteen. Voel je warmte, om me heen die me zo teder verwarmt de kou, net als steen verdwijnt als jij me omarmt. Voel je warmte, om me heen zo voel ik me weer sterk iets, dat kan niet alleen een gevoel, waaraan ik werk.…

Geen internet, gewoon even op papier het is mijn eigen, vertrouwde manier kijkt men in jouw ogen, ze stralen niet waarom, wat is de reden van 't verdriet? Kan het niet plaatsen, hoe je nu bent het verleden, iets wat jou nu zo krenkt doet iets je pijn, kon men dat maar weten dingen die jij moeilijk kunt vergeten. Praten, dat zou men dan…

Waar je nu ook met je gedachten bent 't raakt me, hoe je ogen zo kunnen zijn koud,net alsof de winter er zit aan te komen in die tijd dat ik je dan maar kort heb gekend deden woorden, onbewust gezegd toch wel pijn je ogen spreken en zeggen me meer hoe je bent!…

Vreemd, een persoon die iets kan ontdekken met een pen, die enkele woorden onderstreept woorden die ik, gewoon niet zo kan zeggen een gevoel wat pijnlijk in m'n binnenste leeft! Helpen door soms iets te lezen, horen en praten maak je kringen en aantekeningen op je blad dingen, die ons dan straks zullen gaan verlaten maken dat, jouw kennis vreemd…

Hoelang, moet ik straks je praatjes missen de berichtjes, je grapjes, het is nu stil geen knikjes, geen liedjes die ik nu hoor; over dit alles heeft men kunnen beslissen het gebeurde immers tegen mijn eigen wil iets kostbaars, wat ik op deze manier verloor! Hoelang moet ik nog zoeken naar ander werk overal waar ik zocht hoorde ik alleen maar…

Geklommen was de maan naar boven, Had wolken stil uiteengeschoven, sneeuwengrot leek zij te turen, En zilversneeuw in ‘t rond te sturen. ‘t Was of de warme zomeraarde Het koelend zilver gretig gaarde: Al meer en meer had ze opgevangen Tot al van zilver was omvangen. Een koel, blank kleed dat verre strekte En velden wijd en weien dekte;…

Voor mij ben jij het, de lucht die me doet leven die adem inblaast, die me zo kracht kan geven voor mij ben jij net de regen die me besproeit die me na de hitte afkoelt voor mij, ben jij de wind die me laat stormen om me een beter beeld van de wereld te vormen voor mij ben jij de zon die me vaak warmte geeft hoop en zin voor al dat leeft…

Zo vrij als een vogel, zo voel ik mij Hoog vliegen boven land en rechtdoor zee Niemand kan me raken, niemand me treffen, Maar wie vliegt er mee? Ze willen me plukken, m'n vleugels afrukken, Mensen vallen soms tegen in weer en geen wind Mensen voelen zich anders, ze zijn soms behaarder Het Rijk is nu armer de Rijken zijn…

Zo vrij als een vogel, zo voel ik mij Hoog vliegen boven land en rechtdoor zee Niemand kan me raken, niemand me treffen, maar wie vliegt er mee? Ze willen me plukken, m'n vleugels afrukken Mensen vallen soms tegen in weer en geen wind Mensen voelen zich anders, ze zijn soms behaarder Het Rijk is nu armer de Rijken zijn rijk…

De nacht is donker. - Buiten hoor Ik Z ij n e schreden gaan; ‘t Is of zij pozen… Of zij voor Mijn drempel blijven staan. Blijven zij pozen? ... ‘t Is of mijn hart Stiller en stiller slaat; Of mij een grote, rauwe smart Plotsling te wachten staat. De deur is dicht. Mijn lamp brandt hel, En weert de donkere nacht. Ik hoor Zijn stille roepen…

Wat losse vlokjes vlos als duivedons, Vol rust van dauwe en maanglans, dauweblank, In veel blank wittig licht... al meer en meer... Elk vlokje een vleugje rust uit Grote Rust; Elk vlokje een vleugje glans uit Woon van Droom. Stroom van wit licht nu... witte vleugeltjes, Sneeuwdragertjes in haastig liefblij komen; Alles gedempt, onwerklijk bij…

Als ik 's zomers in mijn tuintje zit, zie ik het paradijs, de bloemen kleuren mijn horizon en boven mij de lucht Daar kan je heel veel sprookjes zien, een monster, of gezicht na een tijd vervaagd de schim een wolk op de vlucht De vogels brengen hun jongen groot, wat hebben ze het druk dus zette ik wat water neer ze drinken en ze baden zich…

Laat dicht de luiken; 't zonlicht dringe Niet in deez' ruimten, waar geen morgen Haar langer wacht. Ga, laat m'alleen met mijne dode. 'k Wil mèt haar zijn in d'eerste wake Van hare nacht. Ik wil de teedre woorden spreken, Die 'k nog voor haar in 't hart bewaarde; 'k Zei niet genoeg. Ik wil haar dodensponde sieren Met bloemen…

De wind waait om me heen koud, gurig, met kracht jij verwarmt me meteen al klinkt je stem zacht.…

Lente-ogen, waar 't lentzonnetje in gaat schijnen, Zodra de wimpervenstertjes ontsluiten; Spiegeltjes klaar die geen menswereld buiten, Maar 't eigen lentezieltje doen weerschijnen, Zo rustig rein dat ze in hun kristallijnen Glanstoverkring al 't duistre buitensluiten; Boodschappertjes van heil die zachtkens stuiten Verbitterd woord van…

Een bloem, uit een gemengd boeket fris van kleur en heerlijk van geur zo sta jij overdag tussen de mensen de ene keer ben je ernstig, dan met pret bij jou kom je nooit voor een gesloten deur al ken je niet altijd jouw eigen grenzen! Een bloem, net als jij ook bescheiden sta je zo vast besloten in jouw eigen stee om een ander ermee te kunnen…

Een rand van flauwend rood omzoomt de kimmen; Hoog wijkt de lucht in eindloos ambergrauw; De vlakte zwijmt; de vochte neevlen klimmen, En overvloeien de landouw. Zij glijen voort waar, 't laatste licht weerstralend, De wereldstad, de bruid der waatren, troont; Haar huizenrijen nog met rooskleur pralend, Haar koepels nog met glans gekroond…

Klein handje klopt in diepe nacht Aan 't venster zacht, Aan 't venster zacht, Vraagt: ‘Mag ik binnenkomen?’ Legt bei zijn vleugeltjes buiten af, En heeft het plaatsje dat men hem gaf Gauw ingenomen. Moe zwervertje - na reize - ligt Met ogen dicht, Met ogen dicht In vaste slaap gevangen, Maar, glanzend door de nêer oogelêen…

Afscheid nemen is zwaar kan je niet vergeten voel me angstig. raar zul jij dat ooit weten? Leven, het bestaat je maakt het iedere dag mee naast wie je ook staat soms ben je er niet mee tevree. Luisteren en samen praten maakt dat je elkaar vergeeft iets wat je niet moet laten 'n belangrijk iets waar je voor leeft.…

Hier is jonge aarde één wijde bloesemhalle. Bomen en boompjes, zover de ogen reiken, Doen takske aan takske in gulle blankheid prijken Van bloesemsneeuw, sneeuwigste sneeuw van alle. Is 't niet of uit zonhemel neer kwam strijken Een vlucht van vlindertjes, zó neergevallen In dromerig verpozen? Duizendtallen Van vlerkjes fijn, die vleugelbloempjes…

Heb ik je nu al voorgoed verloren je kent mijn angst niet en ook mijn pijn wat jij ook over mij hebt mogen horen maar waarom kunnen we niet samen zijn? Verloren, ik kende je misschien nog niet door je ogen zagen dan de dichte mist dit bezorgd me daardoor ook wel verdriet wie weet heb jij je in je gedachte vergist? Kennen, dat is iets wat…

Voor mij ben je het blad van mijn boom ritselend,als er eens een windje was een onderwerp voor een mooie droom zacht geurend, als het jonge gras. Een boom, met bladeren voel ik me sterk met de krachtige wind zo om me heen ieder blad, zo met z'n eigen kenmerk voel ik me niet meer zo vaak alleen. Bladeren, lichtgroen tot roodgeel van kleur…

Er zijn dagen met zonnestralen de regen die tikt tegen onze ramen onweer, geeft jouw gevoel zo weer de liefde die het zo mooi kan vertalen ons leven, waren we nu maar even samen hand in hand lopend langs het meer! Het leven, waar jij ook mijn zonnetje was in vele dingen denk ik zo even aan jou het praten en ook je spontane gulle lach die…

In mijn hart, mocht je komen wonen was er een kamertje, speciaal voor jou wanneer je er ook had willen komen ik hoopte toen, spoedig al heel gauw. Je mocht er van mij altijd wonen blijven een gedachte dat je toch iets bij me bent 'n idee, al weet ik jij bent niet te krijgen toch ben ik blij je te mogen hebben gekend. Je eerlijkheid…

Dank zij jou, durf ik weer te leven een wereld die ik nu anders leer kennen de moed, die me zo werd terug gegeven dat maakt 't aan andere dingen te wennen. Een arm om me heen, een fijn gevoel van rust en ook van geborgenheid dat helpt me, streven naar een doel wat heb je me met je woorden verblijdt. Kort, maar heerlijk en een warm gevoel…

Als de zon 's morgens in mijn kamer schijnt is de dag een geschenk, met die fijne warmte waarmee zelfs een probleem snel verdwijnt het geeft me rust begrip en heel veel kalmte. Elke dag is een geschenk, dat men kan leven genieten van veel wat men hier soms krijgt al wordt er niet altijd alleen vreugde gegeven en er soms een beetje…

Geen regenbui, kan me storen ook al laat de wind zich horen de natuur doet wat hij dan wil het is zonder jou, koud en stil. Dingen, die men dan zoal hoort iets wat een ander vaak stoort dat, houdt de natuur niet tegen het bewandelen van de moeilijke wegen! Ken jij die wegen dan heb je geluk vriendschap, waarom ging dat stuk jij lachte,…