Alle inzendingen over marieke OR ode

Wat is nog de zin van het leven als er enkel kou en verderf voor de achtergelatenen is overgebleven wat is nog de zin van het leven als de warmte is ontnomen er geen gezamelijke momenten meer komen wat is nog de zin van het leven als juist de ons zo dierbaren in de armen van de zwarte gedaante worden gedreven zij niet terug kunnen…

Wat is de reden? vraag je dat ik dit heb gedaan met tranen in je ogen kijk jij me vragend aan voor mij was het alleen praten iets wat ik met jou niet kan maar het viel bij jou niet in de juiste gaten kreeg er kippenvel van toch zo belangrijk als jouw liefde zijn die woorden nog niet half je kunt het altijd leren er is geen beter helende…

ik kwam je weer tegen na lange tijd zonder contact geschrokken keken we elkaar aan en alles kwam weer boven beelden doemen voor me op jouw handen op mijn lichaam mijn nagels in jouw rug jouw veelbetekenende blik die zich in mijn ogen boort jouw tong die met mijn lippen speelt mijn gretige mond die de jouwe zoekt dat was toen nu zien…

Toen ik vanmorgen opstond lag er ijs op het water lag er ijs op de auto’s en ijs op de straten De wereld was van ijs Tenminste, zo leek het Toen ik vanmorgen opstond lag er een glans op het water lagen er glitters op de auto’s en glitter in de straten De wereld was vol glans en glitter Tenminste, zo leek het Toen ik vanmorgen opstond…

Ergens diep van binnen een snik een waterval van tranen die zich voordoet als een lach Ergens in je hoofd een stilte een oorverdovend geluid dat zich voordoet als een lach Ergens in je hart een gevoel overvol met leegte dat zich voordoet als een lach Een lach geïnspireerd door de leugen...…

De golven van de zingende zee reiken mij de hand. Rollend waaieren ze uit op het strand. Bij iedere stap mijn voeten spetterend nat. Doorzichtig, schuimend, verkwikkend, volg ik hun pad Zon, zand, zingende zee ik mis je... Nu is er regen en veel TV...!…

Er zal straks een leegte zijn die niemand voor u kan vullen een hart is immers klein maar enigzins te hervullen alleen niet op die ene plek speciaal voor u bewaard er is geen gebrek want uw liefdadigheid was goud waard al doet ons dit allen veel verdriet het leven gaat gewoon door maar vergeten doen we u zeker niet we vechten er samen voor…

Zwarte leegte koude eenzaamheid tranen van ijs vallen op een gebroken hart Een beving, een rilling een windvlaag door mijn kille lichaam Starend in het niets snakt mijn ziel naar adem gevangen voel ik mij Geketend in de boeien van het alleen zijn kruip ik diep in mijn schulp Tijdloos en kleurloos een gapend gat is mijn gemis smachtend…

wolken drijven steeds dichter naar elkaar de lucht wordt donker de eerste druppels vallen dan een flits met een donder erachteraan harder steeds harder gaat het regenen harder steeds harder gaat het onweren totdat de zon weer tevoorschijn komt…

jij en ik alleen oog in oog hand in hand starend naar elkaar ik verdrink in je ogen neem me mee haal me hiervandaan en breng me naar een plek waar ik mezelf kan zijn samen met jou…

Duizende lichtjes onder m'n voeten jong, vers gras tussen m'n vingers katoen net voor m'n ogen en een koude windvlaag langs m'n buik Gekke dingen wil ik met je doen met z'n twee-en alleen midden in de nacht op je handen staan in het park Zand tussen m'n tenen wind door m'n haar het zout op m'n lippen en de grote Schepper spelen…

Een andere wereld waar lopen niet gaat Waar de mensen vliegend zweven over straat Waar de vogels zwemmen en de vissen lopen Waar de leeuwen temmen en de ongelovigen hopen Daar zal ik eindelijk vinden wat ik al weken zoek alle wijsheid van de wereld in één gebundeld boek…

als je het even niet meer ziet zitten en niet meer door wil gaan denk dan aan je echte vrienden die onvoorwaardelijk naast je staan dan gaat het allemaal wat beter beter dan je had verwacht want je vrienden zijn er voor je elke keer weer dag en nacht…

Wat moet ik nou? Ik kan je niet meer volgen je hebt alles eerlijk verteld maar de waarheid heeft gevolgen Je vertelde me van alles waar ik niet blij mee was je had het over drugs en nog meer van die poespas Een opgevoerde brommer o, wat prachtig vond je dat toen je die bekeuring kreeg lachte ik me slap Toen begon je over roken "…

vanuit de duisternis keek je naar de wereld naar de mensen, naar het geluk je probeerde met je hand deze warmte naar je toe te halen om maar nooit meer de koude en de eenzaamheid te voelen.…

Geen geluid klonk 'r Geen gebouw stond 'r Geen lichtje flonk 'r Alleen jij en ik Samen In het donker…

Doe je ogen eens dicht zomaar midden op de dag Even zonder licht iets zien wat je nooit eerder zag Doe je ogen eens dicht gewoon alles vergeten Geen direct zicht niets zien en even niets weten Doe je ogen eens dicht en dan voorzichtig weer open Heel even was je de wereld ontlopen…

Jij.. 2 nachten was het wij.. Jij hebt me diep geraakt, mijn hart gekraakt.. Voor de 2e keer in mijn jonge leven, mocht ik dit heerlijke gevoel beleven.. Je mooie blauwe ogen, verminderden mijn denkvermogen.. Je blonde haren, ik wilde het beeld bewaren.. Je betoverende lach, ik wist niet wat ik zag.. Je zachte handen lieten…

Een diep dal, zo diep dat het er donker is. Een dal waar nooit licht zou schijnen. Hoe heeft het zo ver kunnen komen Dat de wolken niet meer voor jou verdwijnen? Ben jij dan zo in de steek gelaten, Voel jij je op deze wereld dan zo alleen. Ben je dan zo gekwetst, zo vertrapt, voel je dan helemaal geen liefde om je heen? Wat is er gebeurd…

Liefde wie wil dat niet Met één woord of blik elkaar snappen Alleen jij en ik geen wereld om ons heen Jij en ik samen zijn Lust waarvan je samen geniet Zweet beweging en sappen Passie verlangen een borst en een been God wat is dat fijn Liefde en lust die hand in hand lopen verliezen in elkaar tegen jou aan gekropen Naar je verlangen ik…

Een kind danst over de zonovergoten straten Ze volgt haar passen moeiteloos en licht Instinctief, vol passie en lichtvoetigheid Geen verdriet, geen angst, geen zorgen Onwetend over wie haar heeft verlaten Niet wetend welk pad nog voor haar ligt Kan het niet beseffen maar is haar wereld kwijt Ze denkt nog niet aan morgen Verdubbelaar, wederopbouw…

Het doet te veel pijn, Ik wil niet meer zijn. Ik wis mijn leven, Ik stop nu even. Het houdt me aan de lijn. Ik voel me zo klein. Ik wijs af wat me is gegeven, ik wil niets meer beleven. Alsof ik wegkwijn. Verdriet verdoofd door wijn. Ik wil nergens naar streven. Ik vraag je te vergeven. Was het maar allemaal gein en kon ik weg achter het…

Wat doe je met je gevoel heb je voor jezelf een doel of stel je constant vragen? Begint er één en ander te dagen waarmee je aan de slag kan gaan of blijft het gewoonweg voortbestaan en lukt wegstoppen niet de vraag is; of je dat zelf ook ziet! Terwijl je leeft in een soort "roes" met her en der een doordachte smoes je kan er veel over wikken…

Hoe je er ook tegenop ziet wat je er ook tegen wil doen vaak komt er toch verdriet een handdruk en een zoen die zeggen dat je gaat voor even of voor altijd je 'thuis' verlaat toch wel uit dankbaarheid maar veelal met pijn in je hart loop je weg van de gewenning want je maakt voor jezelf een nieuwe start als een soort erkenning die…

Ieder heeft een hart de één groot, de ander klein hoe je leven ook start op een dag wil je samenzijn met de man of vrouw van je leven waar je stapeldol op bent alles wil je voor hem of haar geven jouw liefde is ongekend het kent geen of weinig grenzen de keus die je maakt is bewust al heb je weleens wensen er komt een dag waarop je die ene…

Soms vliegt de tijd voorbij ben ik maar heel even blij omdat ik druk in de weer ben met mijn papier en een pen om mijn gevoelens te beschrijven hoe ik liefde zou omschrijven niet alleen door één enkel woord want door mij wordt het anders verwoord dan slechts gevoelens alleen de liefde is meer dan één omschrijving over je gevoel het heeft…

Waar mensen met elkaar praten; vallen af en toe zware woorden zijn meningen verdeeld worden gevoelens uitgesproken kunnen er tranen gaan vloeien. Proberen we te begrijpen omarmen we wat we hebben willen we geven en nemen weten we dat er verschillen zijn. Trachten we er het beste van te maken leven we ons leven zijn we in staat om; niet…

"De donkere dagen voor kerst zijn weer gearriveerd we proberen om aan iedereen te denken want zo wordt ons geleerd om ook aandacht aan anderen te schenken een ieder verdient respect in zijn/haar leven welke beslissingen je ook nemen gaat leer elkaar om te nemen en te geven wees je bewust van het goede en het kwaad Heb je naasten lief, geef…

Al wekenlang dromend over jou over hoe het zal zijn als ik eens zeggen zou; mijn hartje is klein maar teder zeer zeker die gevoelens van mij maken mij elke dag weker al gaat het snel voorbij niet alles zal verdwijnen al helemaal niet jouw stralende lach die alles laat schijnen niet elke week, maar elke dag!…

Gevoelens moet je niet weg stoppen maar volgen met je hart het helpt niet ze op te kroppen al klinkt dat misschien apart zonder gevoel kun je niet leven dus moet je deze gaan gebruiken een kwestie van nemen en geven waarin je zeker moet gaan 'ruiken', voor je, je eigen gevoel laat spreken dien je jouw hart open te stellen om geen foute…