Alle inzendingen over materie

de universele ruis zaait zich overal, in visie, zicht en verstand, en doorheen het verglijden van het besef van tijd ziet de vreemdeling toe hoe de woestijn zich hier vormt door komen en verdwijnen de beweging voortdurend eert als ode aan de vrije wilsbeschikking van de kleinste zandkorrel ik eet het stof en zuig me vol van beweging in materie…

god laat ons niet verzanden in praktische zaken auto's bankstellen en rekeningen vaatwassers, drogers espressoapparaten hoewel koffie... laat ons de mode negeren en laat ons graven en wroeten naar handen en voeten naar botten, troost en vredespijpen laat ons laten we laat god wat is het laat…

zacht trillen energieën om me heen in een harmonieuze balans zo voelt leven zonder storing eeuwenlang een feest van warm samenzijn waarbij blokkades zoals pijn en minder functioneren voor altijd uitgesloten zijn een cohesie waarbij info delen is en het geheel rijker maakt met velen in omvang naar een toekomstig perspectief de…

Hoe ik ook probeer, Het door jou ogen te bekijken, Van alle kanten , andersom, Het wil gewoon niet lijken. Hoe jij in het leven staat, En dingen anders ziet, Zo'n omgekeerde wereld, Wat belangrijk is, wat niet.…

aftasten met zoekende ogen hart en ziel allergrootste ontdekkingstocht gaten opsporen die smeken om gevuld te worden met passievolle zingeving van nuttig bestaan hoe snel de mortel uit zal harden tussen het aanmaken en inbrengen kneedbaar houden tot alles bijna egaal is bepaald de sterke wil doch geheel effen zal geen enkele materie…

al wat is draait om eendere ellende binnen en buiten, bollen en bellen in bruisende bubbels ballen kleinere samen ze dijen en duwen hun opgebroken golven krimpen ook weer in of spatten pats uiteen om vervolgens op te gaan in nieuw verband deels ontleed in een bad verhullend schuim laat ik deze samenhang een tijd verdrijven…

Als ik iets heb wat een ander kan gebruiken ervaar ik de betrekkelijkheid van het hebben laat staan van het houden en mis het niet!…

materie, ooit bevroren smelt in de ijsbewaarder stroomt weg als illusie een vulkaan gromt boos braakt een fontein van vuur spuwt grauwe asregen een asdeken bedekt Europa verduistert de zon de hemel is niet blauw…

Het twijfelzaad dat twijfel zaait in 't hart en de genen dergene Voor wie het semen dubionis een keus is, zijn existentiële conditie bepaalt, Is het meer dan materie die welig tiert maar 't hart breken doet waar twee zielen wenen...…

Als je uren tot aan je oren in een moeilijke materie zit, is een pauze geen luxe. Om kwart voor elf stonden we weer op straat. Tot vier uur doorgezakt en met een taxi naar huis. -------------------------- uit: 'Totale poëzie', 1981.…

achter de nevels van de tijd zwijgende voorouders die naar ons kijken zij weten van ons zoeken klungelig reiken naar graantjes van geluk nu het daglicht krimpen gaat wordt de nevel dunner zijn zij meer nabij aardse afgescheidenheid door zwaarte van materie zeulen wij mee…

in klein bewegen stribbelt materie met vasthoudende weerspannigheid tegen waar eigenschappen karakteristieken zijn voelt aantasting als structurele pijn net als in het organisch leven is er respectvol bestaan in met elkaar gaan juist verbinding is nog altijd de laatste link die voor het leven kenmerkend is…

Alles beklijft En het lijkt Alsof de tekst Niets opheft Regen voor de droogte In je mond Stil verstomd Klaar voor de storm Mischien een worm Door materie heen Uniek als geen één Mens de tijd is allles wat ge hebt Niet alles is nep Morgen weer vooruit En fluit…

na de jaren dat het dun overal van en tussen liep opnieuw wat klonters vaste materie om zomaar beet te nemen na het vloeien eindelijk de de droogte, en stof om nog wat te bedekken wat zo gepolijst bleef zorgen voor schuivers ik neem m'n vlindernetje en ga op zoek naar wat de mazen vingen…

De aarde is een eiland die drijft in de zee van materie zij drijft cirkel rond mysterie in de oceaan van dit geheel heelal zee van het bestaan binnenzee de melkweg en wij liften mee als stokers op zee de eeuwige rivier zwem of verzuip het is een oneindig oud gebruik…

Beeldhouwen doe ik Met beitel, klopper en Raspen klein en groot Verheugd ben ik Als er iets moois Uit mijn handen komt Dat werkelijk voeling Geeft met de materie, Resultaat van aandacht En liefde - dichten Doet met mij hetzelfde En verschaft oprechte Vreugde als beeldhouwwerk Vorm gegeven met taal…

Die al zo lang Zijn eigen ik is Kwijt geweest, zoekt naarstig Naar wie hij geweest is, Wie hij geweest zou kunnen zijn, Naar waar hij gewoond heeft; Een steen kiest hij uit Om in contact te komen Met de materie, in haar Te vinden waaruit hij bestaat: Hij pakt de steen, legt zijn Hand op haar, en voor hij Begonnen is met het…

In ’t git van het wit verhardt het gebrek zich tot een kauwen op de lege bek: niets wordt zo materie, materiaal. Het maalt zich stuk voor haar, offreert zijn nek en zij verzwijgt het in haar lichaamstaal.…

Het hart gaat verder dan enig etiket, hok of ziekte. Het hart dat tikt, dat klopt gaat verder dan enig medicijn: ziekte en pillen zijn slechts hulpmiddelen alles gaat veel en veel verder dan welk besef van de geest dan de intelligentie van mensen in de hersenen. Het hart is uniek in zijn bestaan. Het hart stopt pas bij voleinding en voltooiing…

onbewust heb ik wel weet van macht over materie vertrouwend op die scheppingskracht geef ik mij aan Morpheus over in empirische twijfel echter ligt reeds creatieve dood besloten als een eeuwig zwarte nacht vragend vrees ik voor de sluimering en wat een mens daarmee vermag hecht ik aan de rede en zijn waan van overdag…

Die met oneindig veel stipjes Jouw werkelijkheid weergeeft, Zelfs als het onderwerp Van jouw studie nog niet af is, Laat de materie van de bekendste Parijse toren opgaan in het licht - De scheppende kracht van jouw kunst Die de nuchtere waarheid heeft ingehaald En mij in jouw droom meeneemt En me verzoent met de werkelijkheid…

jij voelde meer wenkte de hemel zag je ogen lichten toen de eerst zon je lach verguldde waardoor warmte ineens zichtbaar was en speelde in energetisch zijn het waren geen magische krachten of mystieke invloeden van tijd en materie dat wat wij ervaarden was het gespiegelde universum in de majestueuze gestalten van ons twee…

ik heb mijn handen gewassen met licht zon straalde overvloed in winden waaiden zachte energiestromen hun vitaliserende gloed het was geen schepping maar eerder herschikking van wat al eeuwigheid had materie in deeltjes gebonden door warmte en creatief geestelijke kracht ik lach in mijn droom om de onschuld van bestaan welke realiteit…

Waar aarde niet is geschapen of zee niet gegoten is zelfs lucht tot niets geworden licht in duister is verdwenen nacht zich te sluimer heeft gelegd verdwijnt ook kosmos in zwart gat is materie nergens te vinden kan energie nooit bestaan zou ook maar een kern van leven in chaos van “Big Bang” vergaan.…

Leef ik mijn tijd te snel, waardoor de donkere materie van de aarde zelf als zij haar kans krijgt, mij terneer drukt en haar tol eist? --------------------------------- uit: 'In die tijd die', 2016.…

met ogen die dromend staren naar die horizontale vlakke lijn stellen veel mensen zich vragen wat zou er daar achter zijn… misschien een andere wereld helemaal niets of een mysterie mijn gedachten worden echt gegeseld door deze ingewikkelde materie maar mijn vaststelling is nu compleet want door al die drukte en gewemel stel ik vast dat…

De aarde De lucht De zee Een zucht Het leven De dood Huidskleur Of rood De dagen De morgen De nacht Geen zorgen De liefde De pijn Overkomen Het zijn De drank De drugs De waarheid Het gerucht Het werken Het geld Je gezondheid De helft Donkere materie De zee Zwarte gaten Ga je mee?…

De schoonste dag in 't leven is eenendertig mei ik word mijn tuintje doorge- dreven de bloemen volgen mij ach, meiesschones vogellied je breekt me in de zinnen deez'lieve lust; ik kan het niet het keert mij terug naar binnen naar wat verdichter leven biedt, de klok, de meubels en tv: materie tegen zingen…

waar eeuwig tijdloos was materie energie en eindeloze snelheid had scheidde god hemel en aarde baarde in een paradijselijke sfeer de evolutieleer met erfzonde en de doop in lidmaatschap als absolutie de prijs van deze struggle for live zal altijd hemel blijven de mens wil verder dan het drie dimensionaal gaan kijken…

heel voldaan is de mens voor zijn geboorte daarna staat hij alleen als een verloren god hoe omstandig hij tracht te voldoen grenzen te slechten terwijl hij zich aan materie hecht hij weert en wringt zich ongewild in bochten de gezochte vervulling blijft weg zijn bereik ver te buiten tot hij ooit oprecht liefde kan uiten…